Ummu Zaynab Ummu-Azizaxon Ismoilova ijodi kanali

2022-09-23 18:54:55 ​​#тавбаи_насуҳ
Муаллиф: Ummu Zaynab Ummu
223-қисм.

Афшар хоним ҳалиям ўғлининг жойи бўм-бўш эканлигини кўриб ажабланди. Сўнг шошганча келиб, дераза пардасини қиялатиб қаради.
Иёз сутчироқ ёғдуси порлаб турган ҳовлида бир ўзи юлдузли осмонга боқиб ўй сурганча ўтирибди. Эгнида биттагина юпқа кастюм.
—Эҳ, эртага яна оғриб бериб иш кўрсатади! Иссиққина жойига кириб тинчгина ётса нима бўларкан? Худди тоғ ҳавосида чиниқиб юрган одамдек ўтиришини қаранглар!
Хоним юпқа пахталиклардан бирини олиб шошганча ховлига ошиқди.



Туни билан ухламаган бўлса-да Иёз туришидан жуда тетик эди. Эгнига оч қахваранг кастюм кийиб, сочларини бир тарафга тартибли тараб олган ўғли Афшар хонимнинг кўзига одатийдан сал бошқачароқдек кўринди. Синчиклаб қаради: Иёзнинг юзи сал шишгандек. Кўзларининг таги ҳам...
—Менга қара, бирон жойинг оғримаяптими?
Иёз онасига ўзини хотиржам кўрсатиб кулди:
—Йўқ! Ҳамма жойим яхши! Отдекман, она!
Афшар хоним ўғли яна ўзи билан сиртига сув юқтирмай гаплашаётганини ҳис қилди:
—Илойим, ҳечам оғрима... Жонинг соғ бўлсин, болам!
Иёз оёғига пойафзалини кияётганда ҳам у ўғлининг ёнидан кетмай уни бошдан-оёқ кузатишда давом этди.
“Йўқ. Тўпиқлари шишмабди! Ранги-рўйи сал бўғриққан холос...”
Ўғлининг чой ичмасдан ҳам ферма томон ошиқиб кетаётганини кўриб Афшар хоним ошпаз хотинга “дастурхонни йиғиб қўявер!” дея им қоқди.
“Майли, эрталабда боргиси келган экан, борсин! Ахир ораси нари борса тўрт юз қадам. Ғиз этиб боради-ю келади!”
Иёз ана шу тўрт юз қадамни минг бир хаёлда босиб ўтди. Назарида ҳозир қаршисидан қизчасини кўтариб ёки етаклаганча Сарвиноз чиқиб келадигандек.
Қизчага кеча эътибор бериб қарамагани учун бугун уни турфа қиёфаларда ўзича тасаввур қилиб кўрди.
“Онасига ўхшаган бўлса керак! Балки ҳалиги урушқоқ опаларига оз-моз тортгандир. Муҳими, у бор! Демакки, Сарвиноз энди ёлғиз эмас. Қизиқ, бу сафар нега ажрашди экан? Тавба, нималар деяпман, ўзи!Калтакларга, зуғумларга кўниб яшаса, чидаса, шунда виждоним хотиржам тортган бўлармиди? Албатта йўқ...”
Иёз кўзи билан йўлни чамалади. Оз қолди. Молхона ёнига кимдир кичкина аравачада уч уйимча келадиган гўнгни чиқариб тўкибди. Тезакнинг хиди нақ юз метр наридан гупиллаяпти.
“Оббо! Ҳали қуёш бу гўнгнинг хидини кўтаргунча орадан бир ҳафтача вақт ўтади. Нега йўлга чиқаришиб тўкишибди, ўзи? Ичкарида жой кўп эди-ку! Шунақа экан, илдам-илдам олиб чиқиб тўкишмайдими?  Ахир уч бирдек эркак бор!”
Ичкаридан гўнг ортилган араванинг чий-чийи қулоғига кирди. Демак, иш- шу бугун эрталабдан бошланган. Иёз димоғини енги билан тўсганча дарвоза ёнига яқинлашди. Қобил амаки ёки унинг ўғилларидан бири ҳозир ичкаридан чиқиб келса керак деб турган пайтида қаршисида замбилғалтак етаклаб олган озғингина жуссали аёл пайдо бўлди. Иёз уни кўрди-ю, анграйганча қотиб қолди. Йўқ, бу аёл негадир Сарвинозга ўхшамасди. Юзи-ку майли, негадир кўзларидаги маъно ҳам ғирт бегоналарникидек!
Иёз шошиб қолди. Ортидан яна кимдир чиқиб қолармикан деган ўйда ферма ичкарисига мўралади. Қизча йўқ!
"Йўғ-ей, бу бошқа аёл-ку!"
Афшар хонимнинг гапларини яна бошқатдан сўзма-сўз эслашга уринди:
“У келинни аввалдан таниганим учун қийналаётганини кўриб, жим қараб туролмадим. Раҳматли Мастон бибимнинг якка-ю ёлғиз ўғли Суҳробни биринчи хотини бўлади... Бефарзандликдан ажрашишди. Мана ҳозир Суҳробнинг иккита боласи бор. Ҳаёт шунақа экан. Кимнидир бахтини кимнингдир тахти йиқитаркан!”
Довдираганидан аёл берган саломга аранг алик олди.
"Менга нималар бўляпти? Қизиқ, одам деган шунчалик бошвоғини йўқотиб қўйиши мумкинми, ўзи?"
Тезгина унга яна бошқатдан бошдан-оёқ қараб олди. Бечора ийманганидан “четга ўтинг, ўтиб кетай!” деб ҳам айтолмаяпти. Иёз карахт эди. Қаршисида бош эгганча турган жувонга ёнидан ўтиб кетар чоғ ёнбошдан бир қаради-ю, унинг жағидаги нўхотдек холни кўриб ичи бирдан шиғиллаб кетди.
“Сарвиноз! Ҳа, бу ўша... "
Жувон чайиргина эди. Арава итариб кетяпти-ю, бўйин томирлари ўқловдек-ўқловдек бўлиб бўртиб турибди.

(Давоми бор)
@Ummuzaynabummuijodi Ochish/sharhlash

2022-09-23 18:23:59 #тавбаи_насуҳ
Муаллиф: Ummu Zaynab Ummu
222-қисм.

    Иёз қулт этиб ютинди:
"Ҳа, Қисмат Суҳробга ҳам ҳисобни тенглаштириш учун имкон берган... Аммо у менга ўхшаган аблаҳ эмаслигини кўрсатди!"
     Ойиси билан энди бу аҳволда чойлашиб ўтиролмасди.  Ранги гезаргандек бўлиб,  юзига секин фотиҳа тортди-ю, ўрнидан қўзғолди.
     —Ие,  чой ичмайсанми?  Гаплашиб ўтирардик... Ҳа,  майли!  Табассум чойни ичкарига киритиб берар...
     Буни қара-я, гапга тушиб кетиб дастурхонга “омийн” қилишниям унутибман!  
      Илоҳим, ўтганларнинг охирати обод бўлсин, тирикларга тўзим берсин, бало-офатлардан ўзи асрасин...



     “Сарвиноз...
      Эсингдами, “сени энди ҳеч қачон безовта қилмайман!”, дегандим...
     “Худодан сўра-ки, яна қайтиб юзлашмайлик!” дегандим...
      Нега яна юзлашяпмиз, сен бу ҳақида нимадир биласанми?! Мен билмайман...
     Англаганим шуки, яна  қаршимдан чиқяпсан!  Кўргуликларимиздан биз кўрмаган яна нима қолди? Битадими ҳеч, бу эски ҳикоя?! Нима деб ўйлайсан?
    Ҳозирданоқ сен билан учрашишни ўйласам, юрагим орқага тортиб кетяпти. Бу сафар сени қай ҳолатда кўраман, Сарвиноз?
    Кўнглим сезяпти, яна виждонимни қийнайдигандексан...
    Сени бахтсиз этганимга пушаймонман! Қани, ўшанда қаршингдан чиқмасайдим... Менга рўпара келмасайдинг... Бир-биримизни умуман танимасайдик...
Афсус!
     Ёшлигимда бир китобда қақнус қуши ҳақида ўқигандим. Негадир ҳар сафар сени ўйласам шу ҳикоя ёдимга тушади. Мен ўзимни ана шу қақнус қушига ўхшатаман, Сарвиноз... Сенам баъзан унга ўхшаб кетасан. Қайси биримиз кўпроқ ўхшашимизни эса билмайман...
     Айтишларича, бу қушнинг жуфти бўлмасмиш... Жуфти бўлмагандан кейин табиийки, ортидан қоладиган биронта издошиям бўлмайди...
      Ҳа, биз ўз тасаввуримиздан келиб чиқиб шундай ўйлаймиз... Аммо қақнусда ҳаммаси тамомила бошқача!
     Ўша китобда ёзилишича, у минг йил умр кўрадиган ягона қуш экан!
    Узун тумшуғида юзга яқин тешик бўлиб у ана шу тешикларнинг ҳар биридан — бир-бирига ўхшамаган ўзгача оҳанг ва нолалар чиқариб куйлай оларкан.
      "Унинг нолишига жамиики парранда-ю, дарранда, ҳатто сувдаги балиқлар ҳам жим бўлиб қулоқ солади!" дейишади.
     Яна айтишларича: мусиқа илми — қақнуснинг ана шу хонишларига кўра яратилганмиш. Бу гап — ростми ёки ёлғон, билмайман...
     Мени ўйга толдирган нарса — қақнуснинг хонишлари ичида қувноқ оханглиси борми ёки йўқ? Агар йўқ бўлса, демак у ҳам худди бизга ўхшаб яшабди, Сарвиноз...
     Ҳа, сенинг куйлайдиганинг маҳзун қўшиқлар... Охиргиси ёдимда! Ўлим ҳақида куйлагандинг. Дарҳақиқат дунёда ўлим битта! Қолганлари эса ундан қолишмайдиган хўрликлардир! Сенда унақа ўлимлар кўп бўлди. Бошқа ўлим ҳақида куйлама, эшитяпсанми... Куйлама, Сарвиноз!
     Айтишларича, қақнус ўлими яқинлашаётганини олдиндан сезармиш...
    Кўнглига ғулғула тушиб, атрофига кўп-кўп ўтин йиғаркан у!
     Сўнг ўтинлар орасига кириб, охирги куйи, охирги хонишини бошларкан. Шунчалар бўзлаб, нола чекаркан-ки, унинг дили қон бўлиб куйлаётган бу хонишига қушлар ва ҳайвонлар келиб, атрофига давра қураркан. Сарвиноз,  бахтсизнинг томошабини кўп бўлади.  Мен аҳмоқ эса сенинг бахтсизлигингни томоша қилишга буюрилган ягона бахтиқароман!
    Минг йил яшаб юз хил нола, юз хил куй! Ким билсин, балки у юз биттадир...
     Ахир дунёда фиғон кўп-ку! Қақнус қайси бирини куйласин? Ахир дунёда ёлғон кўп... Азоб кўп, хўрлик кўп... У қанотларини бир-бирига чарҳлаб ура бошлаганда атрофга учқунлар сачраб, вужуди олов ичида қоларкан. Ҳамманинг кўз ўнгида гуриллаб ёнаркан у!
     Сўнг куллар ичида кичкина бир чўғ қоларкан ва у дунёга келган тамомила янги бир қақнус бўларкан, Сарвиноз!
      Ҳа, хар кимнинг жаҳаннами унинг ўз ичида.... Ва унинг номи виждондир!
     Бу оташ аллақачон сени куйдириб кул қилди, мен эса ҳали унинг чўғларини босмадим.  Ёки босдимми? 
     Фарқимиз шуки, биз қақнус каби олов ичида қайтадан туғилмаймиз... Покланиб, ундан гуноҳлардан фориғ ҳолда чиқа олмаймиз! 
      Ёки чиқа оламизми?
      Мени кечир! Сени виждон деб аталмиш жаҳаннам оташига отганим учун... Ёққаним учун, кечир мени Сарвиноз...”

(Давоми бор)
@Ummuzaynabummuijodi Ochish/sharhlash

2022-09-23 18:06:18 ​​#тавбаи_насуҳ
Муаллиф: Ummu Zaynab Ummu
221-қисм.



     Кун ботаётган пайт кичкинагина қизча янги соғилган сут олиб келиб қолди. Афшар хоним бу ўзларининг фермасидан эканлигини айтгач, у ерда фақат наслдор буқалар боқилишини билган Иёз аввалига бу гапга ажабланди.   
     Сўнг онасининг яна хўжалик ишларига аралашиб, бу ерда ҳам жим ўтирмаганини сезди-ю, бирин-кетин уни саволларга тута бошлади.
     —Сигир қаёғдан келди? Пул қаёғдан? Ишқилиб, ҳозир менга “берган пулингни қисиб - қимтиб кейин шу йиғилган пулга сигир олдик!” демасангиз бўлди!
     Афшар хоним кулди:
     —Ҳа, бу ерда шунча пулни нимаям қилардик, ўғлим?! Сенга ҳарна ёрдам бўлсин, дедим. Ана музлатгични кўр: қатиқ-қаймоқ дейсанми, маска ёғу-сариғ ёғ... Ҳуллас, ҳаммаси муҳайё! Бекорга сигирни “етти ҳазина”нинг бири дейишмайди...
     —Шунақаликка шунақа-ю, аммо мен Қобил амаки билан келишиб олгандим-да, она!
     Менга “ташқаридан ишчи олмай тур, насиб бўлса келин олсам, улар ҳам шу ерда ризқини топиб ейди” деб илтимос қилганди. Сизга индамадими? Айтганча, сигирни ким соғяпти ўзи?!
      Афшар хоним ўғли қачондир ўзидан шунақа ҳисоб сўрашини биларди. Иёзга хотиржам тикилганча унинг саволларига сокинлик билан жавоб берди:
     —Қобил амакинг ҳеч нарса демади. Келин-пелинлар ҳақида умуман гапиргани йўқ. Тўғри,  сендан сўрамасдан иш қилдим.  У одамнинг олдидан ҳам ўтганим йўқ.  Янги ишчи олдим. Аёл киши! Сигирни у соғяпти.
     Иёзнинг пешонаси дарров тиришди
      —Аёл киши дейсизми?! Уч бирдек эркакни ичида ишлашга рози бўлган у қанақа аёл экан?
      Хоним бу сафар жавоб беришга шошилмади. Бўшаган лаганни олиб кетиш учун келган Табассумга идишларни битта-битталаб узатаркан, энг охирида унга яхшилаб кўк чой дамлаб келишни буюриб, сўнг жиддий қиёфада ўғли томонга юзланди.
     —Энди ўғлим... Аёл зотини бежизга қирқта жони бор, дейишмайди! Қийналган аёл... Тўғриси унга раҳмим келди.
      Уч бирдек эркакнинг ичида ишлаш дейсан-у, баъзан бегоналар яқинингдан кўра оқибатлироқ бўлади. Тағинам ҳар кимнинг ўзига инсоф берсин.
      Мен шунчаки у келинни аввалдан таниганим учун қийналаётганини кўриб... Жим қараб туролмадим. 
     Ҳа айтганча, у — раҳматли Мастон бибимнинг якка-ю ёлғиз ўғли Суҳробни биринчи хотини бўлади...
     Иёз ярқ этиб онасига қаради. Афшар хоним ҳозир ўғлидаги безовталикни сезадиган алфозда эмасди. Ўчоқ бошига чой дамлаш учун шипиллаб ўтиб кетган Табассумнинг ҳар бир ҳаракатини кўз қирида кузатганча, гапида давом этди: 
     —Бефарзандликдан ажрашишди. Мана ҳозир эри уйланиб, иккита болали бўлди. Ҳаёт шу!
     Кимнидир бахтини кимнингдир тахти йиқитибди дейишади... Рост гап!
     Иёзнинг хаёли дарров сут олиб келган қизчага кетди.
     “Қизча уникимикан? Демак, кейинги эридан ҳам ажрашибди-да!”
      “Яна нимадир айтиб қолармикан?” деб онасининг оғзига илҳақ термулди. Йўқ, Афшар хонимнинг айни чоғ хаёлини тамомила бошқа фикрлар чулғаб олганди.
     —Менга қара, иккаламиз бир Гулазим холангни йўқлаб келсакмикан-а, нима дейсан? Бечора яхши ният билан шунча йўлдан қадам босиб келганда — кутилмаган ишлар бўлиб кетди!  Унгаям осон бўлгани йўқ.
     Мана энди яхшисан!
     Холанг сени оёққа турганингни кўрса, ўзида йўқ  хурсанд бўлади!  Баҳонада қайнона-қайнотангни ҳам йўқлаймиз... Улар ҳам анча кексайиб қолишди. Борсак, зиёрат қилсак, ўртадаги совуқчиликлар сал бўлса ҳам кўтарилса, ўтганларнинг руҳи шод бўлармиди дейман-да, ўғлим!
     Хаёлимга бот-бот Ғамзанисо тушиб қолади. Мана ҳозир Мастон бибимнинг ўғли Суҳроб ҳақида ўйлаб туриб яна уни ёдга олдим.
     Бир куни раҳматли куппа-кундуз куни йўқолиб қолди. Кечгача қидирдим.
     Сен хужрада эдинг. Уйга келиб, нима қилишни билмай ўтирсам, мана шу Суҳроб... Аёлингни етаклаб олиб келиб ўтирибди.
    Қўли рўмолда чандиб боғланган, раҳматлини энди кўрсанг, ҳеч нарса билан иши йўқ! Ўзи билан ўзи...

(Давоми бор)
@Ummuzaynabummuijodi Ochish/sharhlash

2022-09-23 17:49:07 ​​#тавбаи_насуҳ Муаллиф: Ummu Zaynab Ummu 220-қисм. “Душманлари уни шу аҳволга солган бўлса керак!” деб гапиряпти! —Йўқ, танимас эканман... —Ҳа, агар таниганингизда унга бунақа ачиниб юрмасдингиз! Нима бўлганда ҳам қилмишига яраша бўлган. … Ochish/sharhlash

2022-09-23 06:26:44 ​​#саломатлик.

Ейиш ва ичишда тартибга (кетма-кетликка) риоя қилмаслик

Гўшт, тухум, пишлоқ каби оқсилли таомлар ошқозонда узоқ вақт ҳазм бўладиган озуқалардир.

Ширинлик ва мевалар ошқозонда кўп қолмасдан ичакларга ўтиб, биринчи ҳазмини шу ерда тамомлайди.

Сув эса ошқозонда вужуд иссиқлиги даражасига етганидан кейин, тўғридан тўғри ичакларга ўтади.

Демак, аввал сув, кейин - бирга емаслик шарти билан - мева ёки ширинлик, кейин салат ва таом ейиш керак.

Икки турли таом ейилаётган бўлса, енгил ва сувлисини аввал, оғир ва қуруғини кейин ейиш керак бўлади.

Таомдан кейин мева ёки ширинлик ейилса, мева-ширинлик ҳазмини тамомлаши учун ичакларга ўтмасдан, ейилган емакка тақалиб, туриб қолади, чирийди ва газ чиқаради.

Қуръони Каримда мазкур тартибга риоя этиш буюрилган:

“...ўзлари танлаган меваларни ва иштахалари тортган қуш гўштларини айлантиришади.”
(“Воқеа” сураси, 20, 21).

Кўриб турганингиздек, бу оятларда мева гўштдан олдин саналган.

Яна бир оятда “Ва сизга ширинлик ва беданалар нозил қилдик”
(“Бақара”, 57)

Бу ерда ҳам ҳолва, (яъни углевод-ширинлик), беданадан (яъни оқсилдан) аввал келаяпти.

Ибн Сино эрталаб нон еганларга гўштни кечқурун ейишни тавсия қиларди. Нон ва гўшт орасидаги вақт шунчалик узун бўлиши керак.

Гўшт билан нонни бирга ейиш зарур бўлса, аввал нонни гўшт сувига ботириб, ейиш ва шундан сўнггина гўшт ейиш лозим.

Др.Ойдин Солиҳ "Ҳақиқий тиббиёт"

@Ummuzaynabummuijodi Ochish/sharhlash

2022-09-23 03:01:00 #жума_муборак.

بِسْــــــــــــــــــــــمِ ﷲِالرَّحْمَنِ الرَّحِيم

𝒜𝓈𝓈𝒶𝓁ℴ𝓂𝓊 𝒶𝓁𝒶𝓎𝓀𝓊𝓂 𝓋𝒶 𝓇𝒶𝒽𝓂𝒶𝓉𝓊𝓁𝓁ℴ𝒽𝓊 𝓋𝒶 𝒷𝒶𝓇𝒶𝓀𝒶𝓉𝓊𝒽 ...!!!

Саййид-ул айём (кунлар саййиди), Ҳажжул масокин (мискинлар ҳажи) бўлмиш Жума айёми муборак бўлсин!

Аллоҳ таоло бугунги Жума кунини тинчлик офиятда, яхши кайфиятда, савобли амаллар билан тўла бўлиб ўтишини насиб қилсин!

بِسْـــــــــــــمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِـــــــــــــيم

إِنَّ ٱللَّهَ وَمَلَٰٓئِكَتَهُۥ يُصَلُّونَ عَلَى ٱلنَّبِىِّ ۚ يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ صَلُّواْ عَلَيْهِ وَسَلِّمُواْ تَسْلِيمًا ۝

Албатта, Аллоҳ ва Унинг фаришталари Набийга саловот айтурлар.
Эй, иймон келтирганлар! Сиз ҳам унга саловот айтинг ва салом юборинг.

Аҳзоб сураси 56 - оят.

@Ummuzaynabummuijodi Ochish/sharhlash

2022-09-22 17:30:56 ​​#нимадир.

Биз кимнидир ўзимиздан нимадир қўшиб севамиз...

Аслида у номард бўлиши мумкин, яшаб кўрсак биламиз, аммо... Ўзимиздан мардлик қўшиб уни ҳаммадан айроча тасаввур қиламиз...

У аслида ишёқмас бир дангаса бўлиши мумкин, нимасидир ёқиб қолдими, унга ўзимиздан шижоатлар қўшиб ёқтирамиз...

Кўзимизга тоғни талқон қилгудек шиддати бор кўринади...

У аслида майдагап, ланж одам бўлиши мумкин ёки хотинкалаш...

Кўзлар унга ром бўлдими, ўзимиз кўришни истаган қаҳрамон каби уни қабул қиламиз.

Ҳар доим биров ҳақида фикрингиз тугал бўлмайди. Ғамгин деб тушунган одамингизни қаердадир хандон отиб кулаётганини кўрсангиз ажабланманг...

Одамови деб билганингиз ўзи кабиларни учратса, даврани гуллатади...

Энг ёмон деб ўйлаган кишимизни ҳам яхши томонлари ярқ этиб кўринган ҳос лаҳзалари бор!

Доно деб ўйлаганимизни баъзан ақли текис йўлда ҳам қоқилиб туради.

Шаллақи аёлнинг юмшоқ супургига айланадиган ўз сонияси бўлади.

Инсон зоти турфа. Ҳеч кимни тўлалигича ўрганишнинг иложи йўқ!

Ҳамма ҳар кимни ўз қаричида ўлчайди.

Ummu Zaynab Ummu

@Ummuzaynabummuijodi Ochish/sharhlash

2022-09-22 16:44:58 #муҳлислардан.

Бугун Самарқандлик синглим Рушанахондан мана шунақа ажойиб, қўл меҳнати билан ясалган хатчўпларни совға сифатида олдим.

Чиройли-а?

Айнан "Шарпа билан баҳс" асари учун ясалгандек!

Қўлингиз дард кўрмасин, касби корингизни Аллоҳ ривожини берсин

@Ummuzaynabummuijodi Ochish/sharhlash

2022-09-22 15:06:45 #sharpa_kitob

ШАРПА БИЛАН БАҲС ёхуд МИЛЛИОН ЕВРОЛИ БИТИМ.

роман.

Муаллиф: Азизахон Исмоилова.

Эллик иккинчи қисм.

Жавдатнинг ғуссаси.

Ўша симёғочда ток ургандан сўнг Жавдат вақти-вақти билан нафаси қисиб қоладиган бир ғалати дард топди. Бунақа маҳалларда Сабаҳат кўксига салат ёғини шунақаям қиздириб сурардики, териси шилиниб тушгудек бўларди!
      Баҳор ва қишда касал анча зўрайиб кетарди. Нам ҳаво Жавдатга ёқмасди. Аёли оламдан ўтгач у янаям тез нураб кетди. Аксига олиб, Сабаҳатнинг маъракалари ўтар-ўтмас туппа-тузук юрган рус келини ҳам ўғли билан чиқишолмай қолди ва қизини қўлига олиб, шарт ўз шаҳрига қараб жўнаб қолди. Бунга айтарли сабаб ҳам йўқдек эди!

Давоми...

АСАРНИ ЎҚИШ Ochish/sharhlash