🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

2023-06-14 07:02:13 АСРАБ ОЛИНГАН КИЗЧА...
(вокейлик асосида ёзилди)

Бисмиллахир Рохманир Рохийм...
Ассалому алейкум азизларим...
Сог саломатмисизлар...
Келинг сизларга яна бир хикоямни такдим этаман...мархамат....
Онаси вафот этганида кизчасига атига икки ёш тулганди. Отаси аллакачон оиласини унутиб, уларни ташлаб бошка хотинга уйланиб дом дараксиз йук булиб кетганди. Бутун кишлок кизчага рахми келиб, нима килишга, ким бокиб олиши хакидаги уйлар билан боши котган эди. Кишлок хаёти, хар бир оилада узининг фарзандлари етарли эди. На илож...болалар уйига беришмокчи булиб туришганда, беш фарзанднинг онаси Зарина хола, уша икки яшар кизчани хам бокиб олиш таклифини киритди.
— Биз яъни турмуш уртогим билан уни кизларимиз сафига кушиб узимиз бокиб олмокчимиз!- деди.
— Нималар деяпсизлар? Уз болаларингизни бокиб катта килсаларингиз хам катта гапку, кийналиб колмайсизларми?- дейишди кишлок оксоколари.
— Йук...бештаси утирган столга олтинчиси хам сигади. - дея кизчани узи билан уйига олиб кетди.
Орадан йиллар гизиллаб утиб кетди. Хаёт кийинчиликларига карамасдан Зарина хола болаларини беками куст катта килиб, тарбиялади. Лобар(бокиб олинган кизча) хам жуда аклли ва гузал киз булди. У янги онаси учун хеч кандай ташвиш тугдирмади. Хаттоки бирор марта хам касал булмади. Уни доим Аллох юборган фаришталари химоя килиб юрди.
Хаттоки шундай бузгунчи , гийбатчи инсонлар топилдики, унга доим угайлигини, бу оила бегоналигини эслатиб турадиган. Буни билган Лобар хеч хам хафа булмади. Аксинча, у янаям купрок ота онасига якин булиб, мехр курсатишга харакат килди. Доим онасини кучиб, эркалаб:
— Сиз барибир мени хакикий онамсиз!-дер эди шивирлаган овозда.
Оилада барча фарзандлар катта булишиб, турмушга чикишиб, киз бола палахмон тоши деганларидек хар томонга таркалиб кетишди. Ота онаси билан ун турт ёшли Лобар кизи колди. Чарос кузли чиройли, аклли ва босик кизчага айланганди. Уй ишларини деярли хаммасини узи бажарарди. Хеч хам нолимасди. Буларни куриб турган баъзи бир гийбатчилар Зарина холага хасад килишарди.
Кишлокни чеккасида уйлари жойлашган булиб, унчалик узок булмаган масофада кичикрок дарё окиб утарди. Уша йили каттик киш булди. Кор хам куп ёгди, дарёнинг устки кисми калин муз билан копланганди. Урталари унчалик калин булмаса хам, киргокдаги музлар одамни кутарадиган даражада калин булганди. Киш охирлаб бахор кириш арафаси эди ушанда. Кунлардан бир куни Зарина хола дарёга ювган кирларини чайгани борди. Ювилган кирларини тогорага солиб, киргокда туриб чайишни бошлаган хам эдики, дарё уртасидан музнинг карсиллаб ёрилиши эшитилди. Сув яккол куриниб колганди.
— Муз кетди, каранглар муз окиб кета бошлади!- дея бакира бошлади узокрокда киргокда турган болалар.
Музга томоша килиш учун купчилик кишлок ахолиси чикиб келишди. Бу куркинчли манзарага Зарина хола хам кирлар колиб томоша кила бошлади. Бир пайт узи чикиб турган муз булаги хам ёрилиб, дарёнинг уртасига караб суза бошлади. Киргокка якинрок булган муз устига сакраши мумкин эди, лекин узини йукотиб куйган Зарина хола икки муз орасидаги масофа узоклашганидан куркинч билан бакириб юборди. Саросима бошланди, кимдир кайикни олиб келишни айтса, яна кимдир сирпаниб бориш керак дерди. Лекин муз секин аста киргокдан узоклашиб борарди. Бир пайт бу овозларни эшитиб колган Лобар, онасини куткариш учун киргок буйлаб югурарди. Тухтамасдан киргокка якин музга сакради. Шу аснода бир муздан иккинчисига, кейин навбатдагисига сакраб онасига якинлашиб олди. Онаси кизини куриб:
— Лобар кизим, кайт изингга, биз иккаламиз хам нобуд буламиз!- дея бакирарди.
Лекин кизи бу гапларга ахамият хам бермасдан онасини куткаришга харакат киларди. Ва тез тез харакати билан онаси окиб бораётган муз устида пайдо булди ва онасини кулидан ушлаб:
— Онажон узингизни кулга олинг, куркманг бизни Аллохни узи асрайди!- дея онасини тинчлантирди.
Музларни окимини кузатиб туриб, узлари турган муз олдига якинлашган катта муз булаги якинлашгач , бирданига :
— Онажон, кани биргаликда сакрадик!- дея бакирди. Ochish/sharhlash

2023-06-14 06:32:01 ЭРИНГИЗНИНГ КЎНГЛИГА ЙЎЛ ТОПИШНИНГ 1001 ХИЛ ЙЎЛИ

МАЪШУҚАЛАРНИНГ 1000 ХИЛ СИРЛАРИ

САМАОЦЕНКАНИ КЎТАРИШ СИРЛАРИ

ГЎЗАЛЛИК УЧУН ТАБИИЙ МАСКА ВА ТУРЛИ УХОДЛАР

Сизнинг кундалик ҳаракатингиз албатта аъло натижага олиб келади.

https://t.me/+GQfZnQeRk5ozYjAy
https://t.me/+GQfZnQeRk5ozYjAy

Аёллар сахифаси албатта уланиб олинг. Ochish/sharhlash

2023-06-14 05:36:21 АССАЛОМУ АЛАЙКУМ!

Бошлаб олган янги кунингиз муборак бўлсин! Ҳар бир эзгу ишларингизда Аллоҳ Ёр ва Ёрдамчингиз бўлсин!

Қалбингиз иймонга,
Уйингиз қувончга,
Юзингиз нурларга,

Кунингиз ҳайрли солиҳ амалларга тўла бўлсин!

Хонадонингизни файзу-барокат тарк этмасин!

ХАЙРЛИ КУН

@Solixa_Ayol
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!

https://t.me/joinchat/AAAAAEoqxJvob7F63SjCig Ochish/sharhlash

2023-06-13 19:00:00 ​​​​кетиб чамаси йигирма дақиқалар ўтгачқўлида кичик бир сумкача билан қайтиб келди. Яна Аэропорт томон юришни бошладик. Уни эса жимтургиси келмасди. Беҳосдан "Севганинг борми?”-деб сўраб қолди. Негадир уни бундай дейиши менгағалати туюлди. - Йўқ, дедим,- бепарвогина машинаойнасидан ташқарини кузатиб кетарканман у янасавол беришни бошлади. - Рози бўлганимда мени Ўзбекистонга олиб кетармидинг? - Йўқ,- дедим бусафар ҳам унга,- Сен бизни муҳитга кўниколмайсан.
Қолаверса, бизларда урф-одат ҳам сизларникиданбошқача. Эрталаб қайнонангдан олдин турибҳовлини супуриб-сидиришинг, қайнота-қайнонангни кўнглини олиб, эрингни ҳурматини жойида
сақлашинг керак бўлади. Булар ҳали ҳаммасимас,- дея унга бир дунё келинлик ишларини айтиб
ташладим. Ўзиям қизишиб кетсам рус тилини яхшигапирарканман. Гап охирида эса "Хуллас, бир сўзбилан айтганда ўзимизни қизлардек кўникибкетолмайсан бизни шароитга”- дедим. - Бунданчиқди рус қизи ўзбек қизидек бўлолмайди, шунақами? - Мен унақа демадим. - Эх Ўзбек!..
деди-да яна гапида давом этди,- Тўғри қизларингиболидир. Бироқ, баъзилари кийиниш, юриш-туриш,кўчада ўзини тутиши ва бошқа нарсалар бўйича ҳамбизларни ортда қолдиради,- деди жиддий оҳангда. -
Афсуски шунақа,- дедим бошқа сўз тополмай... Уяна йўл-йўлакай ҳар хил мавзуда гапирар, гоҳ меникулдириб, гоҳ теран ўйлантириб қўярди. Ўзимданикки ёш кичик бўлишига қарамасдан дунё қарашимени ҳайратлантирарди. Аннани яна қайсидирмавзуда айтган гапидан кейин Аэропортга етибкелганимизни ҳам сезмай қолибман. Ичкаригакирганимизда эса ҳамма рўйхатдан ўтишнибошлаганди. - Раҳмат сенга ҳаммаси учун,- дедимхайрлашиш фурсати яқинлашгач. - Йўқ, аслида менсенга раҳмат айтишим керак. Ахир халоскоримсан,-
яна кўз қисди у,-Ростини айтсам мени безорилардан қутқариб уйимга олиб келганингдадеярли қўрқув ҳолатида бўлган эканман. Эртасикуни эса барчасини эслаб сени қайта кўргим келди.
Ўша тунда айтарли минатдорчилик билдиролмаганимни эслаб ўзимни койидим. Кейингибир неча кунларда эса ҳаёлимдан кетмадинг. Сеникўп қидирдим, бироқ барча уринишларим бесамаркетарди. Бугун эса сени учратдим, бироқ яна сенданайрилмоқдаман,- деган Анна йиғлаб юборишга тайёртурарди. У яна гапиришда давом этди: - Келасанми
яна биз томонларга? - Билмадим Анна, буни ўйлабкўриш керак. - Сени кутаман!,- деди йиғиси бўғзигатиқилиб. - Жиннимисан, мени кутма ва мендан ҳечнимани умид қилма. Сенга фақатгина дўст бўлаоламан. Ундан ортиғига эса мен сенга ваъдаберолмайман. - Унда бир илтимосим бор,- дедиқўлидаги сумкасини менга узатаркан,- бу қилган яхшилигинг учун. Олмасанг хафа бўламан.
Унамадим. Бироқ "Совғани қайтармайдилар”-
деганидан кейин билдимки уни олмасам чинданамқаттиқ хафа бўлади. У қўлимга кичкинагина соқғалиқутича тутқазди. - Раҳмат, дедим. - Фақат қутичанисамолётга минмагунча очмаслика ваъда бер,- деди
у. - Хўп, ваъда бераман. Энди эса хайр,- дейишимбилан у мени қучоқлаб олди. Бироз тургач, юзимданўпти. Кейин мени қўйиб юборди. Мен ўз йўлимдадавом этдим. У ҳеч нима демасдан бир жойдатуриб қолди. Сўнгги марта унга қарадим. У эса ўшаширин табассуми билан менга термулиб турарди...
Самолётга чиққач Анна берган совғани очдим.
Очдим-у, эрталаб яратганга "Ортиқча пул бўлгандаёмон бўлмасди"- деган сўзларимни эсладим. Қутичаичида эса эхтиёжларим учун етадиган пул вабежиримгина юракча шаклидаги тумор турарди. Пулюзасида турган бир парчагина хатга кўзим тушди.
Хатда "Илтимос, бу пулларни Худодан деб қабулқил. Биламан, виждонинг қийналади, лекин бупулларни ўз эҳтиёжинг учун ишлатишга ваъда бер.
Чин қалбимдан сенга атаган совғамни қайтарма”-деб ёзилганди. Бу пулга яраша ҳеч нимақилмаганимни эслаб виждоним қийналса, юракчашаклидаги туморни кўриб қувонардим. Ахир энгяхши кўрган совғам ҳам айнан юракчали тумор эдику. Самолёт ойнасидан оппоқ булутларгақарарканман ҳар бир қилинган яхшилик албаттақайтишини, айнан ўзинга керакли бир кундақайтишини ўйлаб Аллоҳга шукрона айтдим.. ва қўлимдаги бежиримгина туморчага қарадим.
Туморча ортида эса ўша ширин табассумли қизменга жилмайиб турарди...

@Solixa_Ayol
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!

https://t.me/joinchat/AAAAAEoqxJvob7F63SjCig Ochish/sharhlash

2023-06-13 18:59:37 Туморча ортидаги табассум

Эндигина Москвага келган кезларим эди. Тунгибирлар чамаси Москва кўчаларида юрарканман бирқизни қаттиқ бақирган овозини эшитиб қолдим Усоф рус тилида "Ёрдам беринглар Мен ҳали ёшман,илтимос, менга тегманглар!”- дея бақирарди. Ўзбекэмасманми, орим қўрқувимни енгиб овоз келаётгантомонга югурдим. Одатда ҳаёлимга келган биринчификр мени алдамасди, бу сафар ҳам панд бермади,
ўйлаганимдек тўлачадан келган икки нафар йигитқизни зўрлашга уринарди. Оғзидан сўлаги оқибатрофни назоратсиз қолдирган йигитлар атиги уч-тўрт метр қолгандагина мени пайқашди. Бироқ, кечэди, сабаби йигитлардан бири менга қайрилишибилан башарасини бежашга улгургандим. Ўзбекйигитининг муштини татиб кўрмаган чоғи, зарба натижасида ҳушидан кетди. Иккинчиси эса менгақарата мушт сермаганида унинг қўллари ҳаводақолиб кетди. Бу вақтда унинг ҳам жойини тўшашгаулгургандим. Бурнини устидан бориб тушганмуштимдан бурни синди чоғи, оғриқдан ўкирибюборди. Нафсини қондириш қимматга тушганлигианиқ эди. Иккаласини ҳам бир ёқли қилгач бурчакда
юзларини яширганча йиғлаб ўтирган қизга яқинлашдим. - Қўрқма, ҳаммаси ортда қолди,- деятинчлантириб ўрнидан турғизганимда унингкийимлари йиртилганини пайқадим. Устимдагипиджагимни ечиб қизни устига ташладим. Шутариқа уни уйигача кузатиб қўйдим. Уйи ёнигаяқинлашганимиздагина у ўзига келишнибошлаганди. Исмини сўрадим. Жилмайибгина
"Анна”- деб жавоб берди. Бироз жимликдан сўнг уҳам исмимни сўради. - ... ,- деб жавоб бердим. Ужилмайди. Кулгуси ўзига ярашганлиги учунми ёкижилмайганида ўта ёқимтой қизга айланганлигисабабми. - Жилмайганингда ўзгача кўринаркансан,- дедим, мен ҳам табассумга ҳаракат қилиб. - Раҳмат,- деди у. Уни уйи ёнига қўйиб қайтарканман,ортимдан Аннани ёқимли овози янгради. - Эй,шошма! Ахир мени номусимни сақлаб қолганйигитни қайси милатдан эканлигини айтмадинг-ку?
Унга қайрилдим... ва ғурур билан "Ўзбекман!”- дедим. У яна жилмайиб "Раҳмат"- деди. Мен кетдим. Ундан хотира бўлиб фақатгина ширин жилмайиши қолди. Орадан икки йил ўтди. Уйга қайтиш учун билет олдим. Кутилмаганда ойимнингмазаси бироз қочганлиги бунга сабаб бўлди. Аксигаолиб ҳисоб рақамимдаги картада ҳам билетга ярашапул қолганди холос. "Қўшимча пул бўлганида – ёмон бўлмасди”- деган ўй ўтди ҳаёлимдан. Ҳаёт ахир,баъзан пулинг бўлади, баъзан эса йўқ. Иложсизсумкамни елкамга илганча Аэропорт томон йўлолдим. Кетаяпман-ку, кайфиятим йўқ, ҳаёлимамжойида эмас. Ҳаёлан кўчани кесиб ўтаётганвақтимда қаршимдан келаётган машинани кўрмайқолибман, қаттиқ тормоз овозидан кейингинаёнимга машина келиб тўхтаганини пайқадим. Одатда анчайин хушёр йигитман, бироқ бу сафарнима бўлганини ўзим ҳам сезмай қолдим. Рулда аёлкиши экан. У машинадан тушиб мени койимоқчи, уришмоқчи бўлди.. ва жим бўлиб қолди. Сабаби –койилиши керак бўлган инсон бир маҳаллар униномусини сақлаб қолган йигит эди. Мени кўргач...
"Сен”-деди, ҳайратини яширолмаган Анна. - Ҳа менман,- дедим кутилмаганда уни кўриб қувонганимдан. - Эҳ, Ўзбек, Ўзбек! Сени қайта учратишни тақдирдан сўрагандим, бугун нолаларимни эшитди чоғи сени менга қайта рўбароқилди. - Яхшиям тақдирга ишонасан,- дедим ёнимгакелган Аннага қарата. - Ким айтди мени тақдиргаишонади деб? - Тақдирга ишонмаган қиз тақдирданмени сўрармиди?- дедим кулиб. - Билмадим... Келяхшиси бошқа масалада гаплашайлик. Ундан кўраўзингдан гапир. Ишларинг қанақа, жойидамиҳаммаси? - Мана кўриб турибсанку,- дея елкамдаги сумкага ишора қилдим. У ҳам тушунди чоғи. - Кетаяпсанми?- деди хўмрайибгина. - Ха, кетмасамбўлмайди, вазият шуни тақозо қилиб қолди. - Эндитопганимдая... - Хафа бўлма Анна, шунисига ҳамшукр қил, йўқса умуман учрашмасданам кетибқолишим мумкин эди. - Ҳм,- деди ҳалигача чеҳрасиочилмаган Анна,- Унда машинага ўтир, ўзим сени Аэропортгача кузатиб қўяман. Йўқ десам хафа бўлиши аниқ эди. Беихтиёр унинг машинасига ўтирдим. Бироз жимликдан сўнг у учишимга қанчавақт қолганини сўради. - Икки соат,- деганимданкейин, - Улгурамиз,- дея машина рулини бошқатомонга бурди. - Тинчликми?,- дедим таажубланиб.
- Тинчлик,- деди кўзини қисиб. Ортиқ ҳечнима демадим. Манзилга борганимизда эса Анна менгамашинада уни кутиб туришимни илтимос қилди. Уқаерларгадир Ochish/sharhlash

2023-06-13 15:04:03 ​​​​лган кафан чала очиқ, бир қўли эса кафандан ташқарида ётарди. У ётган жойидан бор танаси билан ёнбошига ўгирилган, кўзлари ярим очиқлигича қотиб қолганди. Бутун баданим чумоли ўрмалагандек жимирлаб кетди, аммо ўзимни қўлга олишга уриндим. Чунки акамнинг аҳволи жуда ёмон, уни бу ердан олиб кетмасам, ўлиб қолиши ҳеч гап эмасди. Қўлимга телефонимни олиб, иккинчи акамга қўнғироқ қилиб, унга қабристонга машина билан келишини тайинладим. Кейин қоровул ёрдамида синглимнинг кафанини тўғрилаб қўйдим.
Акам бирпасда етиб келди ва катта акамни биргалашиб машинага ўтқаздик. Қоровулдан эса вазиятни отам ва оқсоқолларга етказиб, қабр масаласини ҳал қилишини сўраб, у ердан кетдик.
Касалхонага етиб боргунимизча Салоҳиддин акам яна ҳушидан кетди. Шифокорлар воқеа тафсилотини эшитгач: «Бу шунчаки стресс ҳолат. Акангиз яхшилаб дам олиши лозим. Уни безовта қилиш, ўзига келтиришга уриниш хавфли», дейишди. Бу орада ота-онам ва бошқа қариндошларимиз ҳам касалхонага етиб келишди.
Бир жигаримиздан айрилиб, адо бўлаёзгандик. Акамнинг тузалиб кетишини Худодан тилаб, кутишдан бошқа иложимиз йўқ эди.
Қабристон қоровули отам ва оқсоқолга бўлиб ўтган воқеани батафсил айтиб берган экан, кўпни кўрган оқсоқол: «Сал шошибмиз-да, қизингиз ўлмаган, балки, клиник ўлим ҳолатига тушиб қолган экан, шекилли», дебди.
Қоровулдан кейинчалик билсак, воқеа бундай бўлган экан: Салоҳиддин акам қабр бошига бориб фотиҳа ўқиётганда, қабр ичидан овоз эшитилибди. Қўрқиб кетган акам дуони тугатиши билан орқага қайтибди. Унинг ранги ўчиб, қора терга тушганча қайтаётганини кўрган қоровул: «Нима гап, ўғлим?» деб сўраса, акам: «Шунчаки, қўрқдим, шекилли. Қабр ичидан овоз эшитилгандай бўлди», дебди. Қоровул эса бу овоз кечадан буён тинмаганини, тонггача унга уйқу бермаганини айтибди. Буни эшитган акам югурганча синглимнинг қабрига борибди ва шоша-пиша қабрни очишга уринибди. Қоровулнинг ҳайҳайлашига қарамай, кечагина кўмилган эмасми, тупроқни осонликча ҳар томонга олиб ташлабди. Қабр очилганда эса акам синглимизни боя мен тасвирлаган ҳолатда кўриб, ҳушини йўқотибди…
Салоҳиддин акамнинг бир умрга одамови бўлиб қолишига сабаб бўлган ўша машъум воқеани ҳамон унута олганимиз йўқ.
АЛИМУҲАММАДнинг ҳикоясини
З.ИСОҚОВА оққа кўчирди

@Solixa_Ayol
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!

https://t.me/joinchat/AAAAAEoqxJvob7F63SjCig Ochish/sharhlash

2023-06-13 15:03:41 Ўлмай туриб кўмилган синглим!..»

Синглим Нозиманинг юраги болалигидан вақти-вақти билан хуруж қилиб турарди. Уни доимий равишда текшириб турадиган шифокор: «Юрагидаги хасталик туғма, унга даво йўқ. Аммо доимий муолажа ва яхши эътибор туфайли касаллик зўрайиб кетмаслигига эришсак, умрини узайтиришимиз мумкин, холос» деганди. Шунинг учун ҳам онам уни ҳеч қачон ёлғиз қўймас, муолажаларини канда қилмас, ҳатто тунлари ҳам уни ўзи билан бирга олиб ётарди. Бирор иш билан банд бўлиб қолганида эса уни ёлғиз қолдирмаслигимизни тайинларди. Синглимнинг ўзи ҳам ёлғиз қолишни истамас, кўпчилик бўлиб ўйнашни хуш кўрарди. Мактабга мунтазам юбора олмасдик. Тез-тез касал бўлгани сабаб синф раҳбари ўқитувчиларни уйимизга юбориб турарди.
Нозима ана шу зайлда улғайди. У 17 ёшга кирганида кўринишидан шунчалар соғлом ва тетик эдики, кўрган кишининг ҳаваси келар ва унинг касал эканлигига ҳеч ким ишонмасди.
Ташқаридан қараганда, соғлом ва бақувват, боз устига чиройли синглимни сўраб, хонадонимизга совчилар кела бошлади. Аммо шифокорлар ота-онамга: «Қизингиз турмушга чиқиши мумкин, бироқ фарзанд кўра олмайди», дейишгани боис келган совчиларга рад жавоб бериларди.
Шундай кунларнинг бирида синглим мактабдаги битирув оқшомига тайёргарлик кўраётган синфдош ўртоқлари билан мактаб фаоллар залида қолишни сўради. Онам унинг раъйини қайтармади, аммо унга энг яқин дугонасини бириктириб қўйди. Синфдошларининг бири қўшиқ куйлар, бири шеър айтар, бошқа бир гуруҳи эса қизиқарли саҳна кўриниши тайёрлаётганди. Синглим эса рақсга тушишни ўз зиммасига олибди.
Хуллас, шу кун келди. Мактабда сўнгги қўнғироқ бўляпти. Мактаб ҳовлиси ўқувчи, ўқитувчи ва ота-оналар билан лиқ тўла. Битирувчилар бирин-кетин тайёрлаган қўшиқ, рақслари ва саҳна кўринишларини намойиш эта бошладилар. Кутилмаганда маҳзун, аммо жуда ёқимли куй таралди. Синглим раққосалар либосида даврага чиқиб келди. У рақсни шунчалар берилиб ижро этдики, тадбирга келганларнинг барчаси лол бўлиб қолди. Ёнимда туриб синглимни кузатиб турган онажоним эса қувончдан йиғлаб юборди.
Синглимнинг юзи бахтиёрликдан ял-ял ёнар, кўзлари эса қувончдан порлаб турарди.
Тушга яқин уйга қайтганимизда ҳам синглимнинг ҳаяжони босилмаган, байрам яхши ўтганини, ўзи ҳам яйраб рақсга тушганини такрор ва такрор гапираверарди. Гўё бир лаҳза ичида у бутунлай соғайиб кетгандек эди.
Нозиманинг қувончи узоққа бормади. Тушдан кейин, соат иккиларда тоби қочиб қолди. У қаттиқ ҳансирар ва зўрға нафас оларди. Зудлик билан «Тез ёрдам» чақирдик. Синглим эса ҳушидан кетди. Қанчалик уринмайлик, ўзига келмади. «Тез ёрдам» машинасида келган шифокор синглимизни текшириб кўргач, ҳаммамизни ларзага келтирадиган хабарни айтди: «Қизингизга энди ёрдам бера олмаймиз… Бандалик экан, сабрли бўлинглар!» Ҳаммамиз дод солиб қолавердик.
Ёз энди бошланган бўлса-да, кун жуда иссиқ, гўё бутун олам оташ бўлиб ёнарди. Шу сабабли ҳам қишлоқ оқсоқоли ота-онамга «Майитни эртага қолдириб бўлмайди, тезроқ тайёргарлигингизни кўринг», деди.
Нозимани сўнгги манзилга кузатиб қайтаётганимизда эса ҳаёт гўё тўхтаб қолгандек эди.
Тўнғич акам Салоҳиддин синглимни жуда яхши кўрарди. Унга меҳри бўлакча эди. Айрилиқ унга қаттиқ азоб бераётгани боис туни билан мижжа қоқмай, ҳовлида юриб чиқди ва тонг отар-отмас, шошилганча қабристонга бориб келишини айтиб, чиқиб кетди. Лекин кетганига анча вақт бўлганига қарамай, ҳалигача ундан дарак йўқ эди.
Телефон қилсак, қўл телефони ҳам ўчиқ. Отам хавотирланиб: «Бировинг қабристонга бориб кел! Аканг бора солиб қайтаман, деганди-ку?!» деди. Мен бошқаларни кутиб ҳам ўтирмай, зудлик билан қабристонга жўнадим.
Қабристон жимжит, фақат синглимнинг қабри олдида кимдир куймаланарди. Югуриб борсам, акам беҳуш ётибди, қабристон қоровули эса уни ўзига келтиришга уринарди. Мен ҳам ёрдамга шошилдим. Акам бироздан кейин ўзига келди, аммо хаёли паришон эди. Кўзларини бир нуқтага қадаганча: «Билмай қолибмиз, сени тириклай кўмибмиз, бизни кечир, сингилжон, шошиб қолибмиз!» дея зўрға пичирларди.
У билан овора бўлиб, эътибор бермаган эканман. Акам тикилиб турган томонга қарадим-у, ҳайкалдек қотиб қолдим. Синглимнинг қабри очилган. У ўра Ochish/sharhlash

2023-06-13 14:31:27 Тунги соат 3 да эрига телефон келади "Кел Хотинингн Хийонат Килябди"!

Эри туриб қараса хотини ёнида ётади, номерда адашишди деб яна ухлашни давом этади.
Эртанги куни соат кечги 2 да яна қўнғироқ бўлади.
- Хой эркак, бу ерда сени хотинингн хийонат килябди тушуняпсанми?
Ажабо, ахир хотиним ёнимда ётибти.
Учинчи куни яна қўнғироқ бўлди, эркак сўради: -Қани Қайерда?!
Ўрнидан туриб манзил бўйича борди у йерда...

... ДАВОМИ Ochish/sharhlash

2023-06-13 12:57:37 ​​​​ди. У чиндан ҳам ўша қизга уйланиб олган экан.
Эримни сўнгги кунларини эслаш оғир. У жонини тезроқ олишини худодан ёлвориб сўрарди. Биз ўшанда осон ўлим топиш ҳам осон эмаслигини тушундик. Эрим жони узилибгина, ором олди... Шундай қизларжон, ёлғон қасам одамни касрига олади, - Умида опа сўзларини тугатиб бир нуқтага тикилганча унсиз йиғларди.
Биз қўрқиб кетдик. Қасамхўр инсонлар дунёнинг ўткинчи моли учун уқубатни тилаб олгани ёмон экан. Аммо, буни ҳамма ҳам тушунавермаслиги ундан ҳам ёмон экан.

@Solixa_Ayol
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!

https://t.me/joinchat/AAAAAEoqxJvob7F63SjCig Ochish/sharhlash

2023-06-13 12:57:19 ажага етиши учун ўзлигимдан кечдим. Ором билмадим. Наҳотки, у мени юзимга оёқ қўйса... Мени дуч келган бир аёлга алмаштирса???
-Тоҳир Комилович, дадангизмилар?- нима дейишни билмай ундан сўрадим.
- Йўқ, у мени эрим,- жавоб қилди у бамайлихотир.
Биз музлаб қолдик. Ўзимизни базўр тутиб, “ Уларга бир илтимос билан келувдик. Балки ёрдамингиз тегар” – дедим яна минг ит азобида. У бизни танимагани учун жуда хотиржам кутиб олди. Ҳатто ичкарига таклиф қилиб, чой дамлаб келди.
- Хизмат. Энди сизларни эшитаман, - деди кулимсираб.
У кулимсирган сари, мени хўрлигим ортарди.
- Ҳалиги биз Қўқон шаҳридан келгандик... Тоҳир Камолович бир танишимга ёрдам берган эканлар. Бизга ҳам сизларни манзилингизни берганди. Марказдан бир дўкон сотиб олмоқчийдик. Хўжайнингиз катта одам эканлар. Агар озгина қўллаб юборсалар 500 доллар берардик.
Ҳолида ўйланиб қолди. Аҳир бу каттагина пул-ку. Ёнимда ўтирган қизимни эса рангида ранг қолмаганди. Яхшиям бизни стол атрофига таклиф қилгани бўлмаса, диванга ўтирганимизда қизимни муштга айланган қўлларини яшириши қийин бўлармиди?
Уни аста сийпалаб, ўзини тутишга ундадим.
-Опа... Марказдан жой олиш осон эмас. Агар иш битсин, десанглар 1000 кўкидан берасиз.
- Биз розимиз...
- Бир паст кутиб туринглар. Аввал эрим билан гаплашай, кейин аниқроқ жавоб айтаман.
- Синглим, ҳадеб бу ерга келиш биз учун қийин. Бира тўла ҳал қилиб кетсак, дегандик. Балки бизни хўжайнингиз билан учраштиришга ёрдам қиласиз. Пулимиз ҳам нақд.
Эрталаб уйдан чиқаётганимизда қизимни турмушга узатсак, мебел сотиб олармиз, деб йиғиб қўйган жамғармамизни олиб, қизимни сумкасига солиб чиққан эдик. Нозима мажолсиз қўллари билан пулни стол устига қўйди. Шўрлик қизимга жуда ачиниб борардим. Уни оқарган ранги энди аламдан кўкиш тус олиб борарди. У ҳушини йўқотиб қўйишидан ҳавотир ола бошладим. Бир ёқда ўзимни ҳам бардошим тугаб борарди.
- Яхши. Унда ярим соат кутинглар.
Ҳолида пулни қўлдан чиқаргиси келмай, унга уч-тўрт назар ташлаганини сездим. -Ҳозир пулни олиб қўйиб турамиз. Иш битгач, кетаётганларингизга берарсизлар. Уларга сизларни қариндошим, деб таништираман. Йўқса қиммат нарҳ айтадилар...
Ҳуллас, Ҳолида ўз эрим билан орамизда даллол вазифасини бажарарди. Пул одамни нималар қилмайди? Пул 18 яшар қизни ўз отаси тенги одам билан яшаш имконини берибди. Бир томонда эса мен ва болаларим қақшаб ётибмиз. Бир томонда эса ҳеч қандай машаққат тортмай бир аёлнинг жони роҳатда. Юрагим лаҳзада қассобга айланиб қолди. Қассоб гўштни нозарур жойини ташлаб ирқитгандек, юрагим эримга бўлган муҳаббатим, меҳрим ва ишончимни ёмон бездек аёвсиз узиб ташлади. Мен эрим етиб келгунча ҳиссиз, туйғусиз, бешақат аёлга айланиб қолгандим.
Эшик қўнғироғи жиринглади. Ҳолида тамано билан юриб бориб эшикни очди. У эримни ичкарига киритар экан, уни бўйнидан қучиб, юзларидан ўпиб қарши олаётганини ўз кўзларим билан кўрдим.Қизимга жуда қийин бўлди. Уни бардошлари тугаб, қичқириб юборди:
- Дада.... -Нозима дод солиб йиғларди.
Тоҳир ака бизни кўрдию, типирчилаб қолди.
- Умида... Нозима...
- Уятсиз...- дедиму, йиғлаганимча уйдан чиқдим.
- Дада... Сизни кечирмайман. Сизни кечирмаймиз...
Тортган азобларимизни гапиришгина эмас, ҳатто эслаш ҳам жуда оғир. Уйга етиб борганимизда эрим машинада бўлгани учун биздан аввалроқ етиб келган экан. Эрим бизни кар, кўр, деб ўйладими? “ У аёл пойтахтдан келган. Катталарнинг бирини қизи. Илтимос қилиб чақиргани учун боргандим. Орамизда ҳеч қандай муносабат йўқ” деб бизни ишонтирмоқчи бўлди. У ҳатто худонинг қаҳридан қўрқмай, вазиятдан чиқиш учун қўлига Қуръонни олиб, ҳарчанд истамаганимизга қарамай “ Агар ўша аёл хотиним бўлса, Қуръони Карим урсин” деб қасам ичди. Оллоҳнинг муборак каломидан қўрққанимиз учун бу сир учаламиз орамизда сирлигича қолди. Аммо, орадан олти ой ўтмай эрим қуриган дарахт мисоли қуриб -қақшаб борарди. У озиб-тўзиб кетди. Докторлар ҳам, табиблар ҳам дардларига даво топиша олмади. Эримнинг баданларидан сув кетганди, дард зулук сўраётгандек вужуди қонсизланиб борарди.
Ҳамма ҳайрон. Биз эса дардимизни ичимизга ютишга мажбур эдик. “ Болалар билса мендан нафратланишади” деб қўрққан эрим, ўлими олдидан бу ҳатосини йиғлаб туриб тан ол Ochish/sharhlash