🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

2023-04-23 13:02:52 Oreo yangi katta o‘ramini qarshi
ol!
Yangi katta o‘ramda ko‘proq Oreo! Oreo qancha katta bo‘lsa, xursandchilik shuncha ko‘p bo‘ladi. Ularni yangi formatda tatib ko‘r! Ochish/sharhlash

2023-04-23 12:33:46 ​​-Йўққққ!!! Йўўўўўўқққққ....
Эшикдан отилиб чиқиб боғ бурчагидаги бадрафхона томон югуриб кетган Толмаснинг ортидан янги келинчак чийиллаганча бақириб қолди:
-Бегииииииммммм...
Худди шу топда Маматисоқ ва Шерқўзининг хотини Норхолникида паловхўрлик қилишарди.
-Аптикчига санойи макка ва ич сургич дорини пулини эртага етказай, эсимга солинг эгачи-деди Норхол паловнинг гўштини майдалаб.
Ҳа, айтганча янги келиннинг бу шу йилда тўртинчи тўйи эканлиги фош бўлгач Толмас бўхчасини кўтариб келди.
-Ҳмм,келдингизми? Киринг!
Норхол худди эри ишдан келгандек кутиб олди. Олдига чойнакда чой ва пиёлани қўйиб ошхонага томон юриб жилмайиб қўйди. Билинтирмай кўз ёшини артиб пичирлади:
-Қишлоқ аёлидан эр тортиб олиб бўпсан! Қирқта жони бор аёл сандек юраксизга эрини бериб қўярмиди!
тамом.
ЗЕЙЛ ЛЕЙЛА МУСТАФАСАЙЯР

@Solixa_Ayol
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
БОСИНГ!
https://t.me/+SirEm-hvsXrdKMKK Ochish/sharhlash

2023-04-23 12:33:46 -Биззи хотин ранги очилиб қолди!-оғзи қулоғида илжайди Шерқўзи Маматисоққа -Қонимни ичаётувди шу Толмасни тўйи деб.
-Бизни Моҳтоб ҳам очилишиб гаплашди десанг. Норхолни ўзида айб, эрга эътибор керак, меҳр керак деб нутқча ҳам сўзлаб қўйди. Тўйга янги катак гулли кўйлагингиз билан кастум-бурук кийинг, тайёрлаб қўяман ҳам деди.
-Барибир ўзимизни хотинлар яхши. Толмас қилгани яхшимас жўра-ёрилди Шерқўзи.
-Албатта. Ўнта шаҳарликка алмашмайман иқрор бўлди Маматисоқ ҳам.
Хотинлар ҳатто Толмаснинг уйига ҳам бирга чиқишди. Норхолникида шаҳарлик келин дугоналардан қолишмаслик учун сочларига ширинчой суриб, қошиқ дастасини қиздириб ўраб жингалак қилишди. Уччовларининг пардоз анжомларидан битта лаб бўёқ, упа, мой упа ва киприк бўягич топилди албатта. Атлас кўйлак лозимларда, бошларида минг сим дурра ўраб, юзларида ўша келинлик даврлари нафосату назокати қайтиб келгандай хотинларининг сочларини ялмоғиздай ёйиб юз кўзларига бетартиб бўёқ чаплаган шаҳарликлар олдида гўзалроқ бўлиб турганини кўриб Маматисоқ ҳам, Шерқўзи ҳам мамнун илжайиб бир бирларига маъноли қараб қўйишди. Маматисоқ ҳатто рашк қилиб бир қошини тепага кўтариб жиддий қараш билан танбеҳ ҳам бериб қўйди:
-Намунча лабларингни қизартириб олиб... Ҳеҳ!
Кечга яқин тўйда куёвжўраликка тайёргарлик кўраётган Маматисоққа хотини маъюс тикилиб сўради:
-Сиз ҳам мени ташлаб шунақа шаҳарлик сатангга уйлансангиз ман нима қиламан?
-Ман сани ҳеч кимга алмаштирмайман онаси...
-Чин сўзингизми?
-Чин сўзим!!! Йигит сўзим!!! кўкрагини кериб дадил жавоб берган Маматисоқнинг бўйнига хотини осилиб "йиғлаб" ҳам олди.
-Никоҳ кечамизда чимилдиқда сутга шакар қўшиб ичиришувди. Сутдай оппоқ бахт ва вафодор бўлишсин деб. Ҳозир худди шундай сут ичиб ваъда берсангиз борасиз тўйга. Қасам демайман, ваъда берсангиз бўлди. Бўлмаса бормайсиз!
-Келтир! Ваъда эканку, қасам ҳам ичаман керак бўлса! Маматисоқ ўзини мардларданда мард ҳис қилди шу топда.
Бир коса сутни ғулт-ғулт ютиб лабидаги сут юқини аёлининг лабига юқтириб ваъда билан қасамни қўшиб туриб берди:
-Сандан бошқани десам тил тортмай ўлай!
Худди шу саҳна Шерқўзи Маматисоқнинг уйидан чиқиб уйига кирганда бўлди. Остонадан ҳатлаши билан қорни бураб оғрий бошлаган Маматисоқ Шерқўзига ман ҳозир деганча ортига бурилди. Икки уч дўстининг дарвозасигача келиб киролмай ортига қайта қайта охири уйига кириб ётиб олди.
---Тўйга боролмайман шекилли хотин. Толмас хафа бўладиган бўлдида!- деди қорнини ушлаб хотинига. Хотини қошини чимириб ғалати лаб буриб қўйди. Тобора оғриқ зўрайиб чамаси йигирма марта зир югурган Маматисоқ эшик дастасини чангаллаб хотинидан сўради:
---Нима берувдинг манга сут деб?Ҳолим қолмадику?
---Заҳар! Энди ўласиз!Келин дугонанинг адрисини олибсизми?Ўша сатангникига боргунча ўлдириб қўя қолай дедим.
Маматисоқ боши гир гир айланиб ўтириб қолди.
Тўй ўтиб энди чимилдиққа кирар пайти Толмасни хотини чақиртираётганини айтишди.
-Мангамас, болаларингизга қараб йўқлаб туришга ваъда беринг. Йигирма беш йиллик садоқатим ҳурмати, ота-онангизга қилган хизматим ҳурмати ваъда беринг!-қўлида бир коса сут тутиб турган Норхолга қараб Толмаснинг раҳми келди.
-Нн.. Норхол... Ман кириб тураман хотин. Ваъда бераман.
-Тўйимиз кечаси чимилдиқда сут ичириб аҳду паймон қилдиришувди. Мана сут, ичиб ваъда беринг!
Косанинг четини ҳам ялаб Толмас ваъда берди:
-Ваъда бераман хотин!!!
Шерқўзи ва Маматисоқ касалхонада ётган пайти Толмас чимилдиққа кирди. Бураб оғриётган қорнининг оғриғига зўрға чидаб тишини тишига босиб жиққа терга ботиб бир алпозда ўтирарди. Кўзига ўша ўн саккиз ёшли хотини ҳам кўринмай борарди. Мулланинг сўзлари узоқдан эшитилаётгандай туюларди:
-.............. қизини тан маҳрамликка қабул қилдингизми?
Сукут....
Келин томон ўзи топиб келган иягида тўртта тук соқол вазифасини ўтаётганидан хижолат қотма,шилпиқ кўзлари гиёҳвандникига ўхшаб сузилиб турган мулла саволни уч марта такрорлади ҳамки Толмас жим... Мулла авзойи ўзгариб яна такрорлаётганда Толмас яна бир дақиқа турса бутун қишлоқ тугул шаҳарга шарманда бўлиши тайинлигини сезган Толмас бу гапдан сўнг ўз ҳолатини тасаввурқилиб ўрнидан туриб бақириб юборди: Ochish/sharhlash

2023-04-23 12:33:45 КУЁВ ЖЎРАЛАР

"Ўлдиммикан аааа? Шерқўзику инқиллаётган? Мандай дўстинг ўлсаю дод-фарёд қилмай инқилласанг... Ҳеее қишлақи!"
Маматисоқ кўзини очишга ҳоли йўғу, хаёлидан шулар ўтарди.
---Маматисооооқ, жўражоооон... Ман ҳам келдим ёнингга мана!
Шерқўзининг зорланган товушда айтган бу гапидан вужудига минг вольт ток улангандай сапчиб тушди.Шерқўзи ҳам ўлдими?Шундай дўстия?Кўзини очишга уринаркан Толмаснинг овози қулоғига кирди:
--Маниям мана шу икковининг ёнига қўйинглар.Болаликдан дўст эдик...
Дўст бўлмай ҳар нарса бўлгурааҳҳҳ! Энди гўрдаям бирга ётмаганимиз қолувди. Лекин... Толмас ҳам ўлдими? Нега?! Уччовимиз ҳам бир кунда... Маматисоқ кўнгли бузилиб йиғлай бошлаганди бўғзидан мушукнинг чўзиб миёвлаганига ўхшаган хунук товуш чиқди. Ўликлар ўз овозини, руҳи йиғласа эшитаркана вей деб ўйлаётганди Толмаснинг жеркиш аралаш дўқидан кўзини очворди.
----Миёвлама ўвввв! Бахт тўйимдан шарманда бўлиб чиққан мен йиғламай сан нега йиғлаяпсан?
Маматисоқ кўзини катта катта очиб атрофга қаради. Қатор қўйилган учта калавотда уч ошна ётишарди. Билагига томчи дори уланган Шерқўзи ҳамон инқилламоқда. Толмас бошини ёстиқ остига тиқиб олди.
---Толмас?... Ҳўў Толмас?... Гўрни ичи ҳам дўхтирхонадай бўларкан ааа?
Толмас ўзига анграйиб қараб турган Маматисоққа қараб кулиб юборди. Ўзини тўхтатолмай кулаётган Толмасга Шерқўзи ҳам қўшилди.
---Ҳа дўстим, шунақа. Эшик ортидаги ҳуру ғилмонлар ҳам хотинларимизга, бизга томчи дори улаган ҳамшира Рустам қассобнинг хотинига, дўхтир ҳам Исмат дўхтирга қуйиб қуйгандай ўхшайди!
---Ааааа?...--бадтар анграйди Маматисоқ.
Ўзи машмашалар Толмас уйланаётганмиш деган гап тарқалган кундан бошланган эди. Маматисоқнинг хотини қовоқ тумшуғи осилди ўша соатдан. Эрининг айбдор боладек милтилаб қарашларига ўқрайиб қарашлари билан жавоб қила бошлагани ҳам ўша соатдан.
-Ҳааа?... Нега олаясан? юрак ютиб сўради Маматисоқ.
-Нимага олаймайман?! Қариганида оғзининг суви, мишиғидан манқаси оқиб ёшгинасига уйланаётган ўша жўрангизни тўйига бормайсиз! Қўли косов, сочи супурги, далани дала, уйни уй саранжом саришталаб юрган Норхолни қадрини билмаган ўша Толмас молдўхтир сизни ҳам, бошқа жўраларини ҳам бузади. Қозонга яқин юрсанг қораси юқар, ҳммм!!!
Хотини "ёшгинаси" деган сўзга атай урғу бериб кўзларини ҳам ғалати ўйнатиб қўйди.
"Дугонасида, ичи ачияпти" деб ўйлади Маматисоқ. Шк Толмас ҳам... Энди гапирса гап бўлади. Шу болага худо ақлдан бермаса ҳам қиёфадан ва сухандан берди. Худди қайсиям турк сериалидаги Чақирнинг худди ўзи. Келишганда, келишган! Гапиришлари, овози худди дикторларга ўхшайди. Аёллар билан гаплашганда эса унинг маҳорати ҳар қандай артистникидан ошиб тушади. Отаси ўлиб кўзи биров намланган, онаси ўлиб бир икки дақиқа ҳиққилаб йиғини тўхтатган Толмас хотиндан чопмаган бахтию, хотини кўр бўлиб қолгани ҳаққидаги ўзи тўқиган эртакнамо тафсилотни айтиб бераётганда гоҳ ҳўнграб, гоҳ оҳ чекиб ва ҳиққичоқларда қолиблар шунчалик маромига етказиб айтиб берадики Маматисоқ ва Шерқўзи ҳам сал қолмаса ишонаёзди. Бир гал Толмаснинг шу "ҳикояси" айтилаётган маҳал Шерқўзи ҳам Толмасу уни кўзида ёш билан тинглаётган маҳбубасига қўшилишиб йиғлаб юборганини сезмай қолди. Хуллас Толмас Талант деса асло муболаға эмас. Шунақа маҳбубалардан бири уддабурон чиқиб қолди. Ўн саккиз ёшли ҳурилиқо ўзига шайдо қилди қўйди. Толмас ўзи қурган уйни хотин боласига қолдириб, отасидан қолган уйнинг шикаст рехтини созлаб ўша шаҳарлик суйганига мана уйланиб ўтирибти. Уйни номимга ўтказинг деб нозланса, хўўўўўп жоним деб турибтику! Унга шерик бўлиб оиласига хиёнат қилишмаган бўлса ҳам ўша маҳбубалар бор давраларда бирга ўтирганларининг ҳурматини қилиб тўйда хизматда бўлиб юришувди. Эр бермоқ жон бермоқ! Норхол сиртидан билдирмасада ичидан куйиб адо бўлаётганини Шерқўзи ва Маматисоқнинг аёли ҳол сўраб чиққанда билинди. Қишлоқ аёллари тозадил ва содда бўлишади. Лекин аёлнинг қирқ туяга юк бўладиган макридан буларга ҳам теккан. Маслаҳат ўша ерда пишди. Ochish/sharhlash

2023-04-23 12:00:01 17 ёшимда мен ўзимдан 10 ёш катта боладан хомиладор бўлиб қолдим,у буни эшитиши билан мени ташаб кетди.
Менинг ёнимда фақат онам қолганди у ногирон эди дадам бизни 2 ёшлигимда ташлаб кетганди.
Мен фарзандимни дунёга келтирдим шундан кейин менда муаоммалар юзага кела бошлади пулим йўқ ҳаттоки овқатга сариқ чақа ҳам қолмади.
Охири чидай олмадим бола ухлаёткан пайтда мен кечқурундан ишлашга қарор қилдим
Мен беҳаё аёллар сайтига кириб расмларим ва номеримни қолдирдим орадан 15 дақиқа вақт ўтмай менга қўнгироқ келди овозидан у эркак жуда катта гавда эгаси эканлигини билдим ва бугун тунни мен билан ўтказишни сўради мен хурсанд бўлдим чунки у таклиф қилган пулга мен 2 ҳафта бемалол қийналмай яшашим мумкин эдида
Мен айтилган манзил бўйича уйга келдим эшикни очдим ва қўрқув билан жойимда қотиб қолдим чунки...

ДАВОМИНИ ЎҚИНГ Ochish/sharhlash

2023-04-23 11:04:39 ​​Фақат ўз фикрини маъқуллайди. Бундан ташқари фақат ўзини ақлли, ўта доно, деб билади. Бундай аёлдан ажрашиши керак эди. Ўзи ҳам шуни хоҳлади. Нима эмуш, иккинчи маротаба докторликни ёқлаши учун турмуш халақит қилармуш?! — деди.
«Эҳ Аҳмад, бугун қанақа кун бўлди - а? Майда - чуда нарсаларда ҳам тортишаверадиган хотин сенга керакми? Эй Аллоҳим, ўзинг ёрдам бер! Энди нима қилдим?!» деди ўзига- ўзи.
Мошинасини соҳил бўйида тўхтатиб, балиқ овлаётган икки овчига қаради. Улар жим, хотиржам, сабр билан балиқ илинишини кутишарди. Унинг ёдига Зайнаб келди. У ҳар куни унга ширин таом тайёрлайди. Бомдод намозига уйғотади. Энди турмуш қурган пайтларини эслади. У бамисоли нозик ниҳол, латофатли, хушбўй гулга ўхшарди. «Эй Зайнаб нега шунчалар ўзгариб кетдинг - а? Ўша дамлар биз жуда бахтли эдик. Хушчақчақ эдик. Суҳбатимиз соатлаб давом этарди. Бир - биримизга талпинардик. Мен уни севардим. Йўқ, йўқ, мен уни ҳалиям севаман. У энг қийин кунларимда менинг ёнимда бўлган.
Қийинчиликларга сабр қилган. Менга далда эди. Йўқчиликларга чидарди. Чурқ этмасди. Энди нима ўзгарди? Қани ўша саодатли кунларимиз? Зайнаб нимага ўзгарди...? Тўхта... сен ўзинг эмасми, ўзгарган? У биланщ ишинг ҳам йўқ... Улфатларинг билан кетасан! Ҳар қанча жимжимадор гапларинг бўлса, кўчанинг нозанинларига ишлатасан! Қачон охирги марта унинг ҳол - аҳвол билан қизиқдинг? Қачон ундан нима кераклигини, бирор жойга олиб боришни сўрадинг?
Охирги марта нима совға қилганинг эсингдами? Қачон сўраса, чарчагансан. Ҳа, деса ишинг бор. У бояқиш қачонгача бу ҳолингнинг тугашини кутади? У билан чиройли гаплашгинингга йилла-а-ар ўтди.
Эй Аҳмад, уйғон энди! Аллоҳ сенга меҳрибон, солиҳа, раҳмдил аёлни берган. Кўчани гуллатган гўзаллар сени алдаб қўймасин! Жисмнинг гўзаллилигидан кўра, руҳан, маънан гўзал бўлиш афзал эмасми?. Лекин сен, бу гўзалликни кўришдан ўзингни маҳрум қилгансан!» шу фикрлар унинг миясида айланиб, қаерларга боргани, қандай уйига келиб қолганини ўзи ҳам сезмади. Бошқача интиқлик билан эшикни қоқди. Аёли кўриниш беришини кутди.
Аёли кўриниш беришини кутди. Зайнаб аллақандай ҳайрат билан эшикни очди. Эрининг бунақа эрта келадиган одати йўқ эди. Саломатлиги жойидами, деб диққат билан қаради. Аҳмад:
— Сенга ўн дақиқа вақт, кийимларингни алмаштириб чиқ! — деди.
Зайнабнинг юраги дуккиллаб кетди. Ҳаяжон босди. Севимли олдинги ҳожаси, ўз Аҳмади қайтганидан хурсанд бўлиб кетди. Унинг атрофида фаришта айлангандек, эри айтган муддатда гўзал маликага айланиб чиқди. Унинг юзида, пардоз-андоз, кремлару бўёқлар йўқ эди. Лекин, эрининг бир оғиз, би-и-ир оғиз ширин сўзи, бутун дунёдаги гўзаллик ашёлари беролмайдиган гўзалликни берганди. Мошинада унинг ёнидаги ўриндиққа ўтирди. Уни барча гўзаллик қамраб олганди гўё. Аҳмад унга қараб қўзлари қувонар, сўз сеҳрини сезарди.
«Эй Аллоҳим, бунчалар гўзал бўлмаса бу? Қандай қилиб бу гўзаллик менга кўринмай қолганди? Унинг қалби сутдек оппоқлигидан, юзларидан нур балқиб турибди, ўзимнинг солиҳам!» дерди у.
У Зайнабга усти қизил, кичкина қутичани ва устига қоғозчада хат ёзилган гўлдастани узатди. Қутичада тилла узук бор эди. Хатда эса, шундай ёзилганди:
«Аёлим, болаларимнинг онаси, севгилим! Сенга ўзимнинг чин севгимни билдириш ва бизга қилган хизматларинг эвазига миннатдорчилик билдириш учун кичик совға қилишни истадим.
Сен бўлмасанг, уйимда файз, ҳаётимда мазмун бўлмасди. Сен менга ва болаларимга кераксан! Сени доимо ҳозиргидек гўзал бўлиб қолишингни хоҳлайман.
Сени берган Аллоҳимга шукрлар бўлсин! Сени доим севувчи ҳожанг, Аҳмад!»

@Solixa_Ayol
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
БОСИНГ!
https://t.me/+SirEm-hvsXrdKMKK Ochish/sharhlash

2023-04-23 11:04:39 КЕЧИР ХОТИН, БОШҚАСИГА УЙЛАНМОҚЧИМАН...
ИБРАТЛИ ҲИКОЯ...

БАЪЗИЛАРГА ДАРС БЎЛАР...

Аҳмад: «Бундай ҳаётга чидаб бўлмайди. Бу оқшом уйга келмайман. Дўстимнинг уйида қоламан!».
Зайнаб: «Эътиборсизлигингиз, дашномларингизга отриқ чидаб бўлмайди. Келмасангиз, келманг. Бу кеча сиздан биз ҳам ҳам дам оламиз!».
Аҳмад ҳар куни аёли билан бўладиган жанжалдан сўнг уйидан чиқди. Ишига кетаркан бу муаммоларнинг ечимини ўйларди. «Ўн бир йил... Шунча йилдан бери мен хор бўлиб яшаб келяпман. Тоқатим қолмади. Бундай яшашни хоҳламайман. Лекин... лекин, болаларчи? Болалар? Уларга нима бўлади? Кел, яхшиси бошқа аёлга уйлана қоламан. Мени тушунадиган, ҳурмат қиладиган, қараганимда кўзларимни қувнатадиганига уйланаман!». Унинг хаёлидан шу фикрлар ўтарди. Ўзи таниган - билган аёлларни кўз ўнгига келтирди. Уларни номба - ном исмларини айтиб, ўзига муносибини қидирарди гўё. Тўсаттан хаёлига Моҳиранинг исми келди -ю таққа тўхтаб қолди. «Эй воҳ, қанийди, у эрга тегмаган бўлганида. У мен билан бир идорада ишлайдиган ҳамкасбимга турмушга чиққан. Самининг хотини! Моҳира ҳам ҳамкасбим. Биз билан ишлайди. Гўзал, ораста. Унга қараганда малолланмайсан. У шу ишга кирганидан бери, доим хушсуратда кўраман. Доим ўзига қараган. Аёл, шундай бўлиши керак-да!? Аёлим Зайнаб эса... эҳ... ундан доим пиёз, саримсоқ пиёзнинг ҳиди анқиб туради. Сочлари тўзиган, чақирсам ошхонадан овқат ҳиди ўрнаб қолган кийимларида чиқиб келади. Эҳ-ҳе... қандай қилиб шунча йил яшадим - а?!», шулар ҳақида ўйлаб, ишхонасига кириб келди. Ўзича гўзал аёлларни кўз ўнгига келтириб, ашула ҳиргоя қила бошлади ва бехосдан нигоҳи ҳамкасби Самига қадалди. У афтодаҳол, ҳўмрайган, кайфиятсиз ўтирарди.
Аҳмад ҳикоясини тўхтатди - да, Самидан нима бўлганини сўради. Ундан бундай жавобни кутмаганди.
— Эй дўстим, нимасини айтай?! Хотиним билан ажрашдик. Талоғини бердим. Бугун суд бўлди.
Аҳмад «Моҳира... Моҳира... қандай қилиб шундай аёлдан ажрашади? Эй аҳмоқ, одамларнинг сенга ҳасади келади-ю сен бўлсанг... сенга ҳайф шундоқ аёл-а?!» деди, ичида. Ҳайратини билдирмай, сабабини сўради. Сами:
— У билан ортиқ яшашга мадорим қолмади. У совуққон, худбин. Уни ўзидан бошқа ҳеч нарса қизиқтирмайди. Мен учун эмас, кўча учун ясанади.
Унга бошқаларнинг у тўғрисида нималар дейишлари муҳим. Ҳақиқатда у гўзал.
Ораста. Лекин... мен учун эмас. Одамларни кўриши учун. Мен унга пул бераман.
У ўзини безайди. Менинг ўрнимда бўлмаган киши менинг аҳволимни тушунмайди.
У узун тирноқлари, мулойим қўлларига зарар тегишидан қўрқиб ошхонага умуман кирмайди.
Доим тайёр таомларни сотиб олиб еймиз. Уйнинг сарамжонлиги билан иши ҳам йўқ.
Майли, буларга розиман, чидайман. Лекин...
Лекин, мени умуман борлигимни ҳис қилмаслиги, икки хил табиат эгалари эканимиз, уйга киришга тоқатим қолмагани мени чарчатди. У ўз маошини пардоз - андозга ишлатса, меники ҳам унга, ҳам тўловлар - у тайёр овқатлар, уйни тозаловчи ходимларга кетади.
Охири буларнинг барчасига чек қўйгим келди. Натижада ажрашдик.
Буларни Аҳмад эшитиб «Эй худойим, Моҳира каби бир аёлни орзу қилибман - а?! Кўзларим бунча кўр бўлмаса? Мен ундан ҳам муносиброғини топишим керак. Ўқимишли, ақлли, мени тушунадиган, мазмунли суҳбат қура оладиган, қувноқ бўлсин!
Ҳа, шунақасини топишим керак» деб ўйлади.
Уйига қайтаркан, ўқимишли таниш аёлларни эслади. Раъно эсига тушди.
«Эҳ-ҳе, қандай қилиб эсамга келмади -a ? Раъно - синглимнинг дугонаси. Олий маълумотли. Нодир аёллардан. Муҳим мавзулар тўғрисида кўп тортишганмиз. Унинг фикрлари мени қойил қолдирарди. Тўхта, у турмушга чиққанми, йўқми, шуни билиш керак. Агар турмушга чиқмаган бўлса, менга рози бўлармикин? Эй Аҳмад, яхшиликка шошилган яхши! Синглимга қўнғироқ қилиб сўрайман!».
У синглисига қўнғироқ қилди. Салом - аликдан кейин Раъно ҳақида сўради. Синглиси ҳайрон бўлиб сўради:
— Тинчликми, ака? Раънони эслаб қолибсиз? У бечора турмушга чиққанди. Кўп яшамасдан ажрашди. Икки ойча ҳаёт қилди. Эри тўғри қилди ажрашиб. Доим, ҳамма нарсада тортишадиган аёлнинг нима кераги бор? Ochish/sharhlash

2023-04-22 19:08:24 ​​​​​​ Инсоф сари барака!

(Хаётий воқиялар туркумидан)

Бир неча йил олдин аям билан Тошкентга Абу Сахий бозорига тушдик. Ҳаридларни қилишдан олдин Уйғур ошхоналаридан бирига овқатланиш учун кирдик. Ўтирган ҳамонимиз аям ,,Оёғимга нима урилди?,, дедилару, столнинг остидан унитиб қолдирилган эски чарм чамадонча сифат сумкани олиб чиқдилар. Буни бирорта савдогар унитдимикин деган гумонга ҳам бордик, аммо сумка савдогарнинг сумкасига ҳам ўхшамас эди. Аямга ,,Ичини битта очингчи,, дедим. Сумкани секин очдилар...Ичи тўла даста- даста АҚШ доллари экан...Аям менга мен аямга қарадим, ўша қарашда бир- биримизни англадик. Мен ўзимизнинг катта сумкани аямга узатдим, аям топиб олинган сумкани уни ичига солиб бекитдилар ва тезда бошқа столга ўтиб ўтирдик. Хизматчи қиз буюртмаларни олиб келди ҳамки, аям иккимиз жим эдик. Кўзларимиз атрофни кузатиш билан банд эди. Тасаввур қилинг бир чамадонча доллар-а! Йигирма минут ё ўтди, ё ўтмади ошхонага бир чол- кампир кириб келди. Кириб биз дастлаб ўтирган столни остига қарашди. Аям иккимиз ҳам пул уларга тегишли бўлганлигини сездик. Мен кўзим билан аямга уларни кўрсатиб имо қилдим, аям бошини ирғаб қўйдилару, кампирга хотиржамлик билан ,,Хола, ниманидир қидиряпсизми?,, дедилар. Кампир ялт этиб аямга қаради, ,,Ҳаа, болам, сўмка, сўмкамни йўқотдим,, деди. ,,Қанақа сумка эди?,, деб аям саволни давом эттирдилар. ,,Вой, ўлай қотти сўмкайди ичида бобойнинг расми бор Американча пул борийди,, дия кўзларидан дувва ёши оқди. Аям ,,Қанча пулингиз бор эди?,, деб сўрагандилар, ,,Билмайман уч улим уч жилдан бери четда, биттаси Кореяда, иктаси Россияда, Ташкендан уй оберган эди бир оғайнимиз шунга пулини обкебидик,, деб йиғладилар. Аям ,,Йиғламанг, хола пулингиз мана менда келишингизни кутиб ўтиргандик,, деб омонатни эгасига бердилар.
Чол- кампир бараварига ,,Ол, истаганингча ол, розимиз, ол,, деб шунча айтсаям,
аям ,,Мен мукофотини олиб бўлганман,, деб бир тийин ҳам олмадилар.
Бечоралар дуо қила- қила кетишди.

Жойимизга қайтиб ўтирарканмиз аям
,,Энди мен сенга ўтган сафар бўлган воқеани айтиб берай,, дедилар.
,,Тўйингдан олдин Тошкентга келганимизда сумкада ўн етти ярим миллион пул бор эди. Ўшани шеригим олди деган гумонда таҳоратхонада қолдирибман. Қайтиб бориб сўрадим, тозаловчи татар аёл ,,Сумкангда нима бор эди?,, деди.
Мен ,,Дадамдан қолган кичик дуо китобчам, онамдан қолган тасбеҳим ва кейин....ўн етти ярим миллион пул,, дегандим у ,,Нега биринчи пулни айтмадинг?,, деди.
,,Пул учун қайтмадим, пул қизимнинг сепи учун эди, топилмаса насиб қилгани бўлади, мен отам билан энамдан қолган нарсалар учун қайтдим,, деб жавоб бердим.
Ҳалиги аёл нарсаларимни қандай бўлса шундай қайтариб берди, мукофатига ҳеч нарса олмади.
Мен йўқотганимда нарсаларим эваз олинмай қайтарилса-ю, мен бояги чол- кампирдан қандай қилиб мукофат олишим мумкин? Бу масаладаги ҳисоб- китоб мен билан Аллоҳнинг ўртасида ҳал бўлиб бўлган...Энди овқатингни е, ош бўлсин,, деб кулиб қўйдилар ...

@Solixa_Ayol
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!

https://t.me/joinchat/AAAAAEoqxJvob7F63SjCig Ochish/sharhlash

2023-04-22 19:08:14 ​​ -Дадангга айтиб қўй, мен учун овора бўлмасин", - деди бор гапдан хабар топган ўғли Мансурга. - қўйинг энди, ойи, бўлиб ўтган ўша кунги гапларни унутишга ҳаракат қилинг. Дадамни бир сафар кечиринг... 
​​Бу дилхираликдан сўнг Баҳром ўғлини ёнига чақириб, гап бошлади: 
 - Ўғлим, сен мени тўғри тушун. Шу ёшимдаги бундай қилмишим ёш боланинг иши. 
Фақат онанг мени ҳалиям яхши кўрадими, йўқми, синаб кўрмоқчи эдим. Бу атайлаб уюштирилган эди, холос... 
...Шу кундан бошлаб болалар ота-онасини яраштиришга уринишди. Бўлмади. 
Шундай қилиб, иккаласининг ҳам ғурури бир-бириникидан устун келди. 
 "Мендан ўтди, дилингга озор бериб қўйдим, кел, энди кўп диққат бўлаверма", - деб Баҳром узр сўрамади. 
 "Хўп, дадаси, қалтис ҳазилингиз бор бўлсин, қайтиб бундай қилманг", - деб Зебо айтмади. Афсуски, ҳаётнинг ёзилмаган қонунлари борки, бу инсоннинг ғурури билан ҳисоблашмайди. "Эр бермоқ - жон бермоқ", деб бежиз айтишмаган. 
Гарчи Баҳром Зебога хиёнат қилмаган бўлса ҳам у ич-ичидан эзилаверди. Сиртига чиқармагани билан дард оширди. Туппа-тузук юрган одам бир кунда ётиб қолди. қон босими кўтарилиб кетди. Болалари зир югуриб "Тез ёрдам" чақиришди. 
Шифокор зарур муолажаларни қилди-ю, бир неча кун ўрнидан қимирламай ётишни тайинлади. Баҳром эндигина ишга етиб борганди. Бирдан қўл телефони жиринглади. - Дада, бу мен, Мансурман, - деди бироз ваҳимада. 
 - Нима гап, ўғлим?.. 
 - Ойим касал бўлиб қолди. Ҳозир доктор чақириб, кўрсатдим. 
 - Ие, қандай қилиб? Ахир, эрталаб ҳам ишга кетишга тайёргарлик кўриб турганди-ку?! - деди хавотирланиб. 
 - Ҳа... қўққисдан, қон босими ошиб... 
 - Ҳозир бораман, ўғлим, ҳозир... 
Баҳромни қора тер босди. Ўзини-ўзи койиди. Раҳбарига бор гапни тушунтириб, тез уйига йўл олди. ... 
Зебо кўзларини хиёл очган эди, эри кўзларида ёш билан унинг юзларини силаб, кечирим сўраб ўтирибди: " 
 - Мени кечир, Зебо..." Туйқус Зебонинг кўзларида ҳам ёш айланди. 
Негадир эрига нисбатан меҳри жўшиб кетди. 
У эрининг қўлларини маҳкам ушлади. Шунда Баҳром ўзида дадиллик сезди ва аёли то соғайиб кетгунича ёнидан жилмади. 
Зебонинг сўна бошлаган қалби эрининг муҳаббати туфайли яна кундай ёриша бошлади... 
Зумрадхон АБДУЛЛАЕВА

@Solixa_Ayol
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!

https://t.me/joinchat/AAAAAEoqxJvob7F63SjCig Ochish/sharhlash

2023-04-22 19:08:01 ҲАЁТНИНГ ЁЗИЛМАГАН ҚОНУНИ...

(Ўқинг..ибратли ҳикоя)

Зебонинг боши қотди. Ёши бир жойга бориб қолганда, қуда-андали, набирали одамларнинг бир-бирларига бундай терс бўлиб юришлари қаддини эгди. Айниқса, уйда келиннинг олдида кўп хижолат тортади. Ахир, бу ёшларга уйда қайнота-қайнона ибрат бўлмаса, уларга қандай қилиб насиҳат қилади, билмаганини ўргатади? 
Тобора чигаллашиб бораётган тақдир ипи Зебонинг юрагини тимдалади. "қўшнига айтсанг гап, айтмасанг дард", деганларидай, ўрталаридаги совуқ муносабат ҳақида бировга сездирмади. қаноат қилди. Эрига инсоф тилади. Илгари бир-бирларидан аччиқланган пайтларида ўрталаридаги гина-кудурат уч кундан кўпга чўзилмасди. 
Кўпроқ эрининг инжиқлиги орқасидан келиб чиққани учун аразни биринчи бўлиб ўзи ёзиб юборарди. Бу сафар ҳам Зебо шуни кутди. Бироқ, Баҳромдан сас чиқмади. Унинг қовоқ уйиб юриши, сал нарсага жиғибийрон бўлиб, фарзандларини койийвериши, калтакнинг бир учи Зебога ҳам тегиши алам қилди. 
Юрак ютиб у билан рўбарў бўлгиси келди. Бироқ, Баҳромнинг важоҳатини кўриб, ёнига яқинлашмади. 
Ахир, у билан ўрталарида жанжал чиққундай бирор важ бўлгани йўқ-ку! 
Айби нима? Зебо шуларни ўйлаб, ўйига етолмади. Агар жанжал кўтарса, ундан хафа бўлса, Зебо учун баҳона бор эди. Лекин келини, бўй етган фарзандларининг олдида буни ўзига эп кўрмади. "Эркак киши кўчанинг одами", деди-да, арқонни узун ташлади. ... 
Ўшанда кечки таомдан сўнг суҳбатлашиб ўтиришганди. 
Набирасининг ширин қилиқларидан завқланиб, уни гапга солишди. 
Шу пайт Баҳромнинг қўл телефони жиринглади. У ўрнидан туриб, даҳлизга чиқиб гаплашди. 
 - Ким экан? - деди Зебо юрагига ғулғула тушиб. 
 - Кундошингиз.., - кулди Баҳром, билса ҳазил, билмаса чин қилиб. 
 - Телефонни бермабсиз-да, мен ҳам саломлашиб қўярдим, 
 - Зебо ҳам буни жиддий қабул қилмади. 
 - Ростданми, ҳалиям бўлса улаб бераман, танишиб оласизлар. 
Дугонами ёки опа-сингил бўлиб олардинглар, нима дедингиз? 
 - Яхши бўларди. Биргалашиб набира боқардик... 
Зебо эрининг ҳазиломуз гапларини кўп эшитгани учун парво қилмай, бемалол "кундош"ни қабул қилди. Бироздан сўнг яна телефон жиринглади. 
Бу сафар Баҳром энди у аёлни Зебо билан гаплаштиришга уринди. 
 - Опангиз сиз билан гаплашмоқчи, мана, беряпман, - дейиши билан телефон узилиб қолди. Орадан ярим соат ўтар-ўтмас телефон такрор жиринглади. Баҳром тиззасида ўйнаб ўтирган болани ерга ўтқазди-да, ташқаридаги йўлакка чиқди. 
Шундан кейин Зебони шубҳа-гумонлар ўради. Кейин эрининг ортидан чиқиб, секин қулоқ тутди. Бу сафар аёлнинг овози аниқ-тиниқ кела бошлади. Зебо шаҳд билан телефонни эрининг қўлидан тортиб олди. 
 - Сизга телефонимга пул тушириб қўйинг, дегандим-ку, - аёл кишининг қаҳрли овози эшитилди телефондан. Баҳром Зебонинг қўлини қайириб бўлса ҳам телефонни олишга ҳаракат қилди. 
"Сен ким бўласан?.." - деяётган Зебонинг гапи оғзида қолди. Зебонинг кўзидан аччиқ ёш сизди. Эрига норози қиёфада қаради. Баҳромнинг юзи докадек оқариб кетганди. 
Шу пайт ҳеч нарсадан хабари йўқ келин уйга кириб келди-ю, вазият ўзгарди. 
Лекин Зебо анчагача ички титроқдан ўзига келолмади. Токчада турган дорисидан ичди. Лекин телефондаги нотаниш аёлнинг қаҳрли овози қулоғи остидан кетмади... 
"Шунча йил рўзғор қилибман-у, бирор марта ундан устун келиб, буйруқ оҳангида уни олиб беринг, буни олиб беринг деб айтмабман-а!" - дея алам қилди Зебога. 
Уй, оила, бола-чақадан ортиниб, рўзғорга ҳарна ёрдам деб, бир ишнинг бошини тутиб, уни авайлаб, етган жойи шу бўлдими? Зебо сўнгсиз ўйлар исканжасида қолди. 
"қўрққан олдин мушт кўтарар" деганларидай Баҳромнинг қўрслиги, терслиги-чи, яна. 
Энди Зебо ҳам тўнини тескари кийди. Эри билан умуман иши бўлмай қолди. 
Лекин унинг кийим-кечаги, парваришини келини, қизи орқали қилдириб юрди. Назаридан четда қолдириб юборишга кўнгли чидамади бари бир... 
Энди Баҳром аёлининг тунд қиёфасини кўриб, аразини ёзишга ҳаракат қила бошлади. Бироқ Зебо сир бой бермади, балки: "  Ochish/sharhlash