2021-09-13 14:19:20
Men motivatsiyaga ishonmaymanKuni kecha ishga ketayotganimda maktabda birga o’qigan yaqin do’stim bilan telegramda suhbatlashib qoldik. U mendan nega uzoq masofali (315km) velomarafonda ishtirok etganimni so’radi. Aniqrog’i savol mana bunday edi: ”E baraka topgur, nima zarur shuncha masofani soatlab qiynalib bosib o’tish? Sovrin bo’lmasa, marrada hech kim kutib olmasa? Odam nega o’zini shuncha azoblashi kerak?”
Taxminan yarim soatcha yozishmalarimizdan keyin do’stim quyidagi fikrlarni yozdi:
”Fikrlarni yozib qo'yaman, kallamdagi meyorlar juda loyqalashib chalkashib ketti... Shaxsiy rivojlanish bo'yicha ko'p treninglar kutilgan samarani bermayotganini tushunganday bo'lyabman. Yuqoridagi suhbat menga energiya berganday. Men yozishmalarimizni bir ikki qayta o'qishim zarur.”
Aslida noodatiy suhbat bo’lmagan edi. U savollar berdi va men esa javob berdim. Javoblar motivatsiyani tushiradigan bo’lsada, u energiya olganini aytdi. Savollarni eng asosiy qismi motivatsiya va boshqalarga qarab harakat qilish haqida edi. Do’stimga bergan javoblarni motivatsiya haqidagi qismini umumlashtirgan holda quyida yozaman.
Men motivatsiyaga ishonmayman. Men uchun motivatsiyadan ko’ra muhimroq, ishonchliroq bo’lgan va yaxshiroq natija beradigan energiya manbasi bor.
Nega motivatsiyaga ishonmayman? Chunki motivatsiya bu mening kayfiyatimga bog’liq. Men uchun motivatsiya nima? Aksariyat holatlarda tashqaridan bo’ladigan ta’sir tufayli kayfiyatimdagi, ruhiyatimdagi ijobiy o’zgarishlarga bog’liq. Afsuski tinimsiz ravishda zo’r kayfiyatda, motivatsiyalangan holatda yurishim imkonsiz. Agar men maqsadlarimga erishish uchun zarur bo’lgan ishlarni faqat motivatsiyaga ishongan holatda qilsam, unda natijalarim bir xilda bo’lmaydi. Natijalar ham kayfiyatga qarab bo’ladi. Muvaffaqiyatga erishish uchun har kuni harakat qilish kerak. Ammo har kuni ko’tarinki kayfiyatda, zo’r motivatsiyada yura olishni imkoniyati yo’q (narkotik yoki antidepressantlar qabul qilishdan tashqari). Hammamizda maqsad bor va nima qilishimiz kerakligini bilamiz. Ammo doim tashqaridan motivatsiya, ilhom kutamiz. Kimlardandir qidiramiz shuni. Ana shu motivatsiya bo’lmasa qilishimiz kerak bo’lgan ishni qilmaymiz. Ammo nima qilishimiz kerakligini bilamiz va o’sha ishni qilsak yaxshi natijaga erishishimiz ehtimoli katta ekanligini ham bilamiz. Ammo motivatsiya kutamiz. Biz kutgan motivatsiya ham kelavermaydi, vaqt esa o’tib boraveradi. Men shuning uchun ham motivatsiyaga ishonmayman. U lov etib yonadi va o’chadi. O’sha lov etib yongan paytda ustiga o’tin tashlab kattaroq olov yoqib olish mumkin. Motivatsiyani yagona ijobiy jihati shu xolos. Ammo qachon lov etib yonar ekan deb ishonadigan bo’lsak sovuqda qolishimiz aniq.
Men motivatsiyaga ishonmayman. Men uchun motivatsiyadan ko’ra muhimroq, ishonchliroq bo’lgan va yaxshiroq natija beradigan energiya manbalari bor. Ular asosan
uzoq davom etadigan,
qiyin, eng muhimi
zerikarli bo’lgan mashg’ulotlar bilan shug’ullanish. Bu yugurish bo’ladimi, velosipedda yurish bo’ladimi, kitob o’qish yoki bir necha yillik reja tuzish va hok. Mana shu yondashuv hozirgacha pand bergani yo’q.
Kanalda chiqadigan keyingi videolarda ana shunday mashg’ulotlar bir qismi aks etgan. Ularda velomarafonga tayyorlanish jarayoni, velomarafon davomida olingan videolar va undan keyingi xulosalar aks etgan. Keyingi video chorshanba kuni O’zbekiston vaqti bilan soat 20:00 da chiqadi. Foydasi tegadi degan umiddaman.
Bek Olimjon
13.09.2021,
Stockholm
YouTube kanalga link
1.2K viewsBek Olimjon, edited 11:19
B
