2021-12-11 13:49:54
Соғлиқни сақлаш вазирлигига, парламентимиз вакилларига таклиф!
Бу - кўпчиликнинг дарди. Очиқ мулоқотда айтиб кўринг...Январь ойида Президент соғлиқни сақлаш соҳаси вакиллари билан очиқ мулоқот ўтказади. Бу ҳақда давлат раҳбарининг ўзи маълум қилди, ССВ эълонлар берди, хуллас, яна бир катта тадбирга ҳаракат бошланди. Гарчи мулоқот шифокорлар билан кечса-да, ўта долзарб бир масалани ўртага ташламоқчиманки, агар бунга эътибор қаратилиб, ечим топилса, ўйлайманки, жуда кўп юртдошларимизни қийнаётган муаммо ҳал бўлади.
...Икки-уч ҳафта олдин бир танишимиз қўнғироқ қилиб, 3,5 ойлик неварасининг ранги тобора сарғайиб бораётгани, вилоятидаги шифокорлар анчадан бери сабабини аниқлай олишмаётганини, шунинг учун “САМПИга кўрсатиб келинг”, дейишганини айтиб, ёрдам сўради. “Ўйлаб ўтирмай йўлга чиқинг, ўзим бирга олиб бораман”, дедим.
Келишди. Минг хил ҳаёлда йўлга тушдик. Кўнгилни чўктирмасликларини, ҳаммаси яхши бўлишини айтиб, далда берган бўлдим. Манзилга етиб бордик, улар сўраб келган хирургга учрашдик. Қон таҳлили, УЗИ қилиб, натижалар билан қабулига киришимизни тайинлади. Ҳамма деганларини бажариб, олдига кирдик.
Шифокор аввал болани кўздан кечирди, кейин қоғозларга қаради ва анчагача жим бўлиб қолди-да, бошини қимирлатди. Демак, масала жиддий. “Жуда кеч олиб келибсизлар. Бир ойлигида операция қилса бўларди, ҳозир 50 га 50. Шунинг учун энди ягона чора Ҳиндистонга бориб, жигар кўчириш операциясини қилдириш. Лекин дорилари қиммат, бориш-келиш, операция - осон бўлмайди. Яхшилаб маслаҳат қилиб, кейин келасизлар, битта фирма орқали таҳлиллар жўнатилади. Қиламиз дейишса, олиб борасизлар. Жигарни онадан олади”, деди.
Совуқ хабардан танишим, турмуш ўртоғи, эндигина оналик бахтини ҳис қилган қизи - ҳаммалари хўнграб йиғлаб юборишди. Бу манзарани таърифлаб бўлмайди. Очиғи, одам буни душманига ҳам раво кўрмайди... Койкада ҳеч нарсадан бехабар жилмайиб ётган гўдакка қараб эса менинг ҳам бўғзимга бир нима тиқилди. Унга жуда раҳмим келди. “Ўзимизда ҳам трансплантация бошлангандику, шу ерда қилса бўлмайдими?”, деб сўрадим.
“
Афсуски, ёш болаларга қонун билан рухсат берилмаган. Ҳов анави Олий Мажлисда ўтирган депутатларга шуни кимдир тушунтиролса, қонун қабул қилинса, ўзимизнинг шифокорлар ҳам жигар кўчиришни уддалай олишади. Билсангиз, бу қанча юртдошимизга ёрдам бўларди. Ҳозир бундай касал кўп бизда. Шу қонун йўқлигидан одамлар мажбур Ҳиндистонга боряпти. Пули борлар амаллаяпти, пули йўқларнинг эса кўз ўнгида жигарбанди нобуд бўляпти. Қўлингиздан ҳеч нарса келмай, уриб турган юракнинг тўхташини кузатиб туриш қандай даҳшат, тасаввур қиляпсизми?..”
Қисқаси, воқеа шундай бўлди. Афсуски, қадрдоним бой эмас, рўзғорини амаллаб юрғизади. Операция учун пул топишига ақлим етмайди. Аммо у қизига қараб, “Сен кўнглингни чўктирма қизим, неварам учун охиригача курашаман, ҳаракат қиламан. Олиб бораман ўша Ҳиндистонига”, дерди... Мен мана шу воқеадан кейин қонун ҳақида ўйлаб қолдим.
Болаларда жигар трансплантациясига рухсат бериш учун бизга нима тўсқинлик қилади? Нега шунча юртдошимизнинг сарсон бўлишига қараб турамиз? Балки Президент билан мулоқотда ушбу масала ўртага ташланар? Мен айнан шуни айтган бўлардим.
@platformauzb
7.3K views10:49
P
