2022-09-09 07:07:22
ҲАЗРАТИ УМАР ДАВРИДА давоми
«Орзу қилинглар!» деди у яна.
«Мен мана шу уй тўла олтинларим бўлиши ва уларни Аллоҳнинг йўлида инфоқ қилишни орзу қилурман», деди бошқаси.
«Орзу қилинглар!» деди у яна.
«Мен мана шу уй тўла жавҳарларим бўлиши ва уларни Аллоҳнинг йўлида инфоқ қилишни орзу қилурман», деди яна бири.
«Орзу қилинглар!» деди у яна.
«Бундан бошқа орзуимиз йўқ», дейишди улар.
Шунда Умар:
«Аммо мен мана шу уй тўла Абу Убайда ибн Жарроҳ, Муоз ибн Жабал ва Ҳузайфа ибн Ямон розияллоҳу анҳум каби одамлар бўлишини ва уларни Аллоҳнинг тоати учун омил қилишни орзу қилар эдим», деди.
Сўнгра у Ҳузайфага мол юборди ва:
«Назар солинглар, нима қилар экан?» деди.
У молни тақсимлаб юборди.
Сўнгра у Муоз ибн Жабалга мол юборди ва:
«Назар солинглар, нима қилар экан?» деди.
У молни тақсимлаб юборди.
Сўнгра у Абу Убайдага мол юборди ва:
«Назар солинглар, нима қилар экан?» деди.
У молни тақсимлаб юборди.
«Ана, сизларга айтмабмидим?!» деди Умар».
Ўша молни тақсимлашнинг тафсилоти имом Тобаронийнинг Молик ад-Дорий розияллоҳу анҳу¬дан қилган ривоятида келади:
«Умр ибн Хаттоб розияллоҳу анҳу тўрт юз динор олиб, бир хамёнга солди ва ғуломга:
«Мана буни Абу Убайда ибн Жарроҳ розияллоҳу анҳуга олиб бориб бер. Кейин бир баҳона қилиб, ўша ерда бир оз туриб, нима қилишига назар сол!» деди.
Ғулом уни олиб бориб:
«Мўминларнинг амири мана буни «Баъзи ҳожатларингга ишлат», деб бериб юборди», деди.
«Аллоҳ унинг хайрини берсин, унга раҳм қилсин! Эй жория, бу ёққа кел! Мана бу еттитани фалончига олиб бориб бер! Мана бу бештани фис¬тончига олиб бориб бер! Мана бу бештани фисмадончига!» деб ҳаммасини битирди.
Ғулом қайтиб бориб, бўлган воқеани Умарга айтди. У яна ўшанга ўхшаш хамённи Муоз ибн Жабал учун тайёрлаб қўйган экан. У:
«Мана буни Муоз ибн Жабал розияллоҳу ан¬ҳуга олиб бориб бер. Кейин бир баҳона қилиб, ўша ерда бир оз туриб, нима қилишига назар сол!» деди.
Ғулом уни олиб бориб:
«Мўминлар амири мана буни «Баъзи ҳожатларингга ишлат», деб бериб юборди», деди.
«Аллоҳ унинг хайрини берсин, унга раҳм қилсин! Эй жория, бу ёққа кел! Мана буни фалончининг уйига олиб бориб бер! Мана буни фистончининг уйига олиб бориб бер!» деди.
Шунда Муознинг хотини чиқиб:
«Аллоҳга қасамки, биз ҳам мискинмиз! Бизга ҳам бер!» деди.
Латтанинг ичида икки диноргина қолган экан, ўшаларни унга ирғитди.
Ғулом қайтиб бориб, бўлган воқеани Умарга айтди. Шунда у:
«Улар бир-бирлари билан оғайнилар!» деди».
Абу Убайда ибн Жарроҳ розияллоҳу анҳунинг улуғликлари ҳам шунда. Агар Абу Убайда ибн Жарроҳ розияллоҳу анҳу ўзларига ҳазрати Умар розияллоҳу анҳу томонларидан юборилган тўрт юз олтин танганинг бир донасини олиб қолганларида ҳам муҳташам улуғликларига бир чизиқ хиралик тушиб қолар эди.
Давоми бор...
#HadisvaHayot #ҲадисваҲаёт
Яқинларингизга ҳам улашинг!
4.0K views04:07
M
