2022-08-31 07:09:01
САРИЙЯЛАРГА АМИРЛИК
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам Абу Убайда ибн Жарроҳ розияллоҳу анҳуни бир неча сарийяларга амир қилиб юборганликлари турли ривоятларда келади. Бу ҳол ҳам Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг у кишининг амийнликларига ишонганларидан, амирлик талабларига жавоб берадиган қобилиятлари борлигидан бўлган.
«Уюунул асар» китобида зикр қилинишича, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам Абу Убайда ибн Жарроҳ розияллоҳу анҳуни қирқ кишилик сарийяга бошлиқ қилиб, Зул Қисса номли жойга юборганлар. Ўшанда Бану Меҳроб ва Саълаба қабилалари бирлашиб, мадиналикларнинг Ҳайфаада боқилаётган чорва молларига ғарот қилишган эди. Шунинг учун Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам улар томон Абу Убайда ибн Жарроҳ розияллоҳу анҳу бошлиқ қирқ кишилик сарийяни юбордилар. Улар Зул Қиссага етиб бориб, мазкур қавм-нинг адабини бериб, қайтдилар.
Жобир розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васаллам бизларни – уч юз отлиқни Абу Убайданинг амирлигида Қурайшнинг карвонини пойлаш учун юбордилар. Бас, бизга шиддатли очлик етди. Ҳатто дарахт барг¬ларини едик. Гуруҳимиз «барг лашкари» деб номланди. Бас, денгиз «анбар» деб номланувчи улкан балиқни отиб чиқарди. Биз уни ярим ой давомида едик. Мойини жисмларимизга суртдик. Жисмларимиз яхши ҳолга келди. Абу Убайда унинг бир қовурғасини олиб, тиклади. Отлиқ одам унинг тагидан ўтди. Очлик шиддатлашганда ичимиздан бир киши учта-учтадан туя сўйиб турар эди. Абу Убайда уни бу ишдан қайтарди». (нега жирный ???)
Бешовларидан фақат Термизий ривоят қилмаган.
Ушбу маъно турли кишилар томонидан, турли шакл ва лафзлар ила энг мўътабар ҳадис китоб¬ларимизда ривоят қилинган.
Ушбу уч юз отлиқнинг юриши кўпроқ «Сайфул баҳр жанги» (луғавий маъноси ???) номи ила машҳур.
Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васалламнинг амрлари ила Аллоҳнинг йўлида хизматга чиққан бу саҳобийлар гуруҳи катта қийинчиликларга дуч келганлар.
Бошқа ривоятларда айтилишича, таомлар озлигидан Абу Убайда розияллоҳу анҳу ҳамманинг таомини тўплаб, оз-оздан тановул қилишни йўлга қўйганлар. У ҳам тамом бўлганидан кейин, ушбу ривоятда зикр қилинганидек, дарахтларнинг баргини ейишга мажбур бўлганлар.
Абу Нуъайм раҳматуллоҳи алайҳи Жобир ибн Абдуллоҳ розияллоҳу анҳудан ривоят қиладилар:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам Абу Убайда ибн Жарроҳ розияллоҳу анҳуни амир қилиб, бизларни Қурайшнинг карвонини пойлаш учун юбордилар. У зот бизни бир идиш хурмо билан таъминладилар. Бошқа нарса топа олмадилар. Абу Убайда бизларга бир дона-бир донадан хурмо берар эди.
«Уни нима қилар эдинглар?» деб сўрадим.
«Гўдак сўрганга ўхшаб, сўрар эдик. Сўнгра устидан сув ичар эдик. Баъзиларимиз таёқларимиз билан барг қоқиб келар эдик. Кейин уни ҳўллаб туриб, ер эдик», деди.
Бу қийинчиликларнинг ҳаммаси Аллоҳ таолонинг дини йўлида бўлгани улар учун шарафдир.
«Бас, денгиз «анбар» деб номланувчи улкан балиқни отиб чиқарди. Биз уни ярим ой давомида едик. Мойини жисмларимизга суртдик. Жисм¬ларимиз яхши ҳолга келди».
Дарҳақиқат, уч юз жангчига ярим ой муддат давомида таом бўлган «анбар» жуда ҳам улкан де¬нгиз жонивори бўлган.
Бошқа ривоятларда «Уни еб, семириб кетдик», дейилганини эътиборга олсак, уни тергаб-тежаб эмас, бемалол еганлари келиб чиқади.
Давоми бор...
#HadisvaHayot #ҲадисваҲаёт
Яқинларингизга ҳам улашинг!
2.6K views04:09