“Yoshlik” jurnali | “Ёшлик” журнали

2022-07-08 09:58:18 Ochish/sharhlash

2022-07-08 07:20:05 ​Do‘stlik

Bir kishi biroz pulga muhtoj bo‘lib qoldi, do‘stidan yordam olish maqsadida uning uyiga borib, eshigini taqillatdi. Do‘sti chiqib, u bilan ko‘rishdi, uyga taklif qilsa ham u kishi qabul qilmay:
— Do‘stim, meni kechir, uyga qilgan taklifingni hozircha qabul etmayman, vaqtim ziq.
Bir kishidan yuz so‘m qarzdor edim, bugun kelib, pulini qistadi. Qo‘limda pul yo‘q edi. Shuning uchun sening huzuringga keldim, yordam etarsan, deb umid qilaman, — dedi.
Uy egasi darhol ichkaridan yuz so‘m olib chiqib, do‘stining qo‘liga berdi.
— Do‘stim, biror narsaga muhtoj bo‘lib qolsang, mendan yashirma, qo‘limdan kelgancha yordam berishga tayyorman, — deb do‘stining ko‘nglini ko‘tardi.
Do‘sti xursand bo‘lib, u bilan xayrlashib, uyga qaytdi.
Uy egasi do‘sti qaytib ketgandan keyin yig‘lab uyiga kirdi. Xotini «Erim ko‘p pul berib yuborganiga pushaymon qilib yig‘layotgan bo‘lsa kerak» — deb, eriga:
— Biror narsani bahona qilib, pul bermasdan qaytarib yuborsangiz bo‘lmasmidi? — degan edi, eri shunday javob berdi:
— Yo‘q, sen o‘ylagancha emas, do‘stim pulga muhtoj bo‘lib qolganini bilmagan ekanman. U kelib so‘ramasdan oldin o‘zim borib, «Do‘stim, biror narsaga muhtojmasmisan, tortinma, ayt», — deb so‘rashim kerak edi, g‘aflatda qolganimga achinib yig‘layapman.

yoshlikjurnali.uz
@yoshlikjurnali Ochish/sharhlash

2022-07-07 12:46:44 ​#Yosh_kitobxonga_tavsiya

Lev Tolstoy

“San’at nima?”

(Chto takoye iskusstvo?) falsafiy publitsistik traktat

San’at haqida juda ko‘p yozilgan. Uning asl mohiyati, qanday ehtiyoj zarurati ekanligi, tabiati, namoyandalari borasida nihoyatda ko‘p asarlar bor. Lekin Lev Nikolayevich Tolstoyning “San’at nima?” nomli qariyb ikki yuz sahifali badiha, risola, ilmiy, falsafiy, ijtimoiy traktat, badiiy publitsistika kabi nazariy ta’riflar bilan janr xususiyatini belgilasa mumkin bo‘lgan asari mushohadalarning nihoyatda teranligi va keng qamrovliligi bilan hayratlarga soladi. Mutafakkir zot san’at hodisalari minglab odamlarning yillar davomida chekadigan azoblari, intilishlari hisobidan dunyoga kelishini mushohada ob’yektiga aylantiradi. San’atning turli tabaqa toifalarida jarayonning qanday kechishini kuzatadi. Dirijyorning qo‘l ostidagi musiqachilarga zulm qilishi, haqoratlashi, garchi juda xunuk kayfiyat paydo qiladigan manzara bo‘lsa ham, lekin pirovardida insonga baxtiyor daqiqalar ulashishi bilan ahamiyatlidir. Risolani xulosalar ekan, Tolstoy bobo “San’at zo‘ravonlikka barham berishi kerak. Va faqat san’atgina bunga qodir” degan fikrni ilgari suradi hamda insonlarni san’atgina birodarga aylantirishi, kimligi, qandayligidan qat’i nazar, bir-biriga muhabbat uyg‘ota olishi mumkin bo‘lgan, insonlarga ilohiy tuyg‘ular ulashib, uning o‘zini-da ilohiy dunyolarga yetaklab ketuvchi mo‘jizaviy bir hodisa deya ta’riflaydi. Tolstoyning san’at xususidagi hayratlari va mushohadalari, nazarimizda, har bir san’atkor uchun ibratlidir.

@yoshlikjurnali
yoshlikjurnali.uz Ochish/sharhlash

2022-07-07 07:37:51 Bu – shoir Azim Suyun edi. U she’riyatimizga o‘z ovozi bilan, o‘z rangi bilan kirib keldi. Jo‘shqin, jo‘shqin-u o‘ychan, fikri teran, qalbi ehtirosga to‘la bu yosh shoir yetmishinchi yillar she’riyatiga fayz kiritgandek bo‘ldi.

Said Ahmad

@yoshlikjurnali Ochish/sharhlash

2022-07-06 14:34:58 "Yoshlik" jurnalining 1985-1991-yillardagi jamoasi.

@yoshlikjurnali
yoshlikjurnali.uz Ochish/sharhlash

2022-07-06 07:16:51 ​#Yosh_kitobxonga_tavsiya

Yozuvchilik – qismatdir

Yozuvchilik kasb-hunar yoki mashg‘ulot emas. Yozuvchilik – qismatdir. Ba’zi so‘zlarni, ularning ohangini ilg‘ash barobarida so‘zlarning dastlabki ma’nosini topamiz…
Inson hech qachon hunarmandchilikka chorlanmaydi. Burchni yoki og‘ir yumushni bajarish uchun chorlanadi.
Yozuvchini goho og‘riqli, lekin huzurbaxsh bunday mehnatga nima chorlaydi?
Avvalo, o‘z yuragining ovozi. E’tiqod va vijdon ovozi kelajakda haqiqiy yozuvchini bachkigul singari yashashga qo‘ymaydi, qalbini to‘ldirib turgan turfa xil fikr va tuyg‘ularni odamlarga hotamtoylik bilan ulashishga majbur etadi.
Kishilarning ko‘ziga ozgina bo‘lsa-da ziyo ulashmagan yozuvchi yozuvchi emas.
Odam yuragining chorlovi bilangina yozuvchi bo‘lib qolmaydi. Yurak ovozini biz ko‘proq yoshligimizda eshitamiz, bu paytda tuyg‘ularimizning pokiza olamini hech narsa quritmagan, payhon qilmagan bo‘ladi.
Lekin balog‘at yillari ham keladi, yuragimiz tovushidan tashqari yangi va kuchli chorlovni – o‘z davrimiz va xalqimizning, insoniyatning chorlovini eshitamiz.

yoshlikjurnali.uz
@yoshlikjurnali Ochish/sharhlash

2022-07-05 13:42:28 ​#Yosh_kitobxonga_tavsiya

Abdulla QAHHOR. “Haq so‘zning kuchi”.

Toshkent, G‘afur G‘ulom nomidagi Adabiyot va san’at nashriyoti. 1989-y.
…Yuqori sinflarda o‘qib yurgan kezlarim, jurnalda bir qissacham bosilib chiqdi-yu, o‘z-o‘zidan “maktab klassigi”ga aylandim-qoldim. Xatlar, sal lofi bilan aytganda, kuniga qoplab keladi deng. O‘zimcha “Yozish oppa-oson ish ekan-ku! Eh-he, men hali…”, deya g‘o‘ddayib ham qo‘yaman. Taqdirning inoyatini qarangki, xuddi shu mahallari qo‘limga Abdulla Qahhor asarlari olti jildligining oxirgi tomi tushib qoldi. Hamon esimda, muqovasi qora edi. Kitobni bir o‘qidim, ikki… Maqolalar, suhbatlar, xatlardan tashkil topgan kitob meni osmondan yerga tushirib qo‘ydi, adabiyot kosibchilik emas, o‘ta murakkab, mashaqqatli hunar ekanligini anglatdi. Men sharillatib yozib tashlayotgan ko‘p mashqlarim “Bo‘ri tishiga sera kislotasining ta’siri” qabilidagi dovdirash, to‘g‘rirog‘i “adabiy brak” ekanligini, “yozuvchi o‘zi his qilmagan narsa to‘g‘risida yozsa, buni o‘qigan o‘quvchi ham hech narsani his qilmasligini” tushundim. Men “yozilgan narsani o‘chirish, kitobxonga zarur gaplarnigina qoldirish uchun iste’dodning o‘zi kifoya qilmasligini, insof ham kerakligini” anglab yetdim. Qarasam, yozganlarimda qoldirishdan ko‘ra o‘chirilishi kerak bo‘lgan joylari ko‘proq ekan…
Qisqasi, bu kitob men uchun o‘ziga xos adabiy kurs bo‘ldi. Kitobdan olingan uzun-uzun iqtiboslarni yon daftarimga ko‘chirib charchamasdim. Oltinchi jild uzoq yillar yostig‘im ostida saqlanadigan kitob bo‘ldi. Shunga qaramasdan, rosa targ‘ib-tashviq etganimdan so‘ng qiziqib qolib, uni olib ketgan bir havaskor tanishim qaytarish muddati kelganida “yo‘qotib qo‘ydim” deb bahona qilganida rosa kuyganman…
Nihoyat 1989-yili Abdulla Qahhorning maqola va suhbatlari besh jild­lik “Asarlar”ning beshinchi jildida chop etildi. Shundan buyon bu kitobni yonimdan qo‘ymayman.
O‘ylab qarasam, Qahhor qalamga olmagan mavzuning o‘zi qolmaganday. Kuni kecha “Yoshlik”chilar “O‘zingiz yoqtiradigan asarlar haqida bir nima yozib bering”, deb qolishganida, men beixtiyor ulug‘ adibimizning “Yaxshi jurnalning qulog‘i xalq ko‘ksida bo‘lishi kerak” degan maqolasini esladim. Yodingizdadir: “Jurnalning endigi vazifalari adabiyotimiz oldida turgan umumiy vazifalardan kelib chiqadi. Adabiyotimiz oldida turgan vazifalar esa hamon xalq hayotini bo‘yamasdan, buzmasdan ko‘rsatish, yaxshi hayot kechirish uchun kurashda xalqqa chin ko‘ngildan yordam berish bo‘lib qoladi”. Hayratlanmay bo‘ladimi: xuddi shu bugun aytilayotganday tuyuladigan bu haroratli so‘zlar 1958 yili qog‘ozga tushgan.
O‘zingiz ayting, bunday kitobni qayta-qayta o‘qimay bo‘ladimi…

yoshlikjurnali.uz
@yoshlikjurnali Ochish/sharhlash

2022-07-05 07:27:08 Ochish/sharhlash

2022-07-04 14:17:54 ​Qutlov!

Mahfuza IMOMOVA 1989-yili 4-iyulda Surxondaryo viloyatining Oltinsoy tumanida tug‘ilgan.
Hindistonning Bangalor universitetida tahsil olgan.
O‘zbekiston Yozuvchilar uyushmasi tomonidan “Birinchi kitobim” rukni ostida “Yorug‘ yo‘l” nomli she’riy to‘plami chop etilgan.

ONAMGA MAKTUB

Suprada un bormi,
Qozonchada yog‘,
Yomg‘irda ho‘l bo‘lib qoldimi o‘tin?
Kichrayib qolgandek bugun hammayoq.
Onajon, oradan shuncha yil o‘tib
Meni ham sog‘inib ketgandir, qishloq?
Yelkamga ko‘ngilning yukini ortib,
Qiz boshim bilan men hamon safarda.
Ko‘zim-la chamalab osmonning ortin.
Oyog‘im tuproqqa to‘lar, shaharda
Nastarin gullari tutar yoqamdan.
Kun sayin sochilib ketar ko‘chalar
Qay birin tugatay?
Ayni shu damda,
Kechirgan kunlarim kelib o‘ch olar.
O, qanday ajoyib edi men ko‘rgan
Tushlarim, uxlamoq oson baridan.
Uyg‘onib izlayman dunyoni birkam
Dadamning qoldirgan choponlaridan.
Sig‘mayman kengliklar bo‘lmasa uyda
Har bitta g‘ussangdan ketganman ozib.
Yoshim ham ulg‘ayib bormoqda o‘ydan.
Xavotir qalbimni turtkilar hozir
Uyimiz sovuqmi…
Eshik oldidan
Ukam bir chekkaga oldimi qorni?
Qalinroq o‘raning,
Isitsin chidam,
Ona, uyimizda muhabbat bormi?

@yoshlikjurnali Ochish/sharhlash

2022-07-04 07:51:06 #Qutlov!

Xayrulla Xolto‘rayev 1984-yili 4-iyulda Surxondaryo viloyati Boysun tumani Ko‘lqamish mahallasida tug‘ilgan. O‘zbekiston Milliy universitetining jurnalistika fakultetida tehsil olgan. “Ko‘nglim ko‘zgusi” nomli she’riy to‘plami nashrdan chiqqan.

***
Baxtliman, baxtliman, baxt isin tuydim,
Ko‘ksimni bezagan, gul bor, yaproq bor.
Hayot g‘ussalarin o‘ylamay qo‘ydim,
Ortimdan qolar iz, oydek yuzim bor.

Qizim bor, o‘g‘lim bor, jilmay rafiqam,
Dunyodan dunyoga aytar so‘zim bor.
Qolgani bahorning go‘zal ertagi –
Tonglarga termulgan boqar ko‘zim bor.

Baxtning jamoliday yuzlari oppoq,
Shudring nafasiday sofdil ko‘ngil bor.
Farzandlar kulgusi eng totli titroq,
Alqasam arzirli Haqdan qarzim bor.

Falak gardishidan o‘tgay shoh gado,
Munavvar onlardir har lahza hayot.
Olamning yuziga nazar sol erkam –
Mudroq ko‘ngillarni baxt uchun uyg‘ot.

Nasimlar esadir kezar baxt isi,
Bunda tog‘lar go‘zal, tog‘lar ulug‘vor?!
Mahabbat haqida so‘z ochsam agar –
Jannat jamoliday ketmas viqor bor.


@yoshlikjurnali Ochish/sharhlash