2022-08-02 10:30:26
Bundan 11 yil avval 2- avgust kirish imtihonlarida qatnashgan edim (Biz o'qishga kirgan yili imtihon 2-avgustga ko'chirilgan edi). Abituriyent paytimiz do'stlarimiz bilan birga qattiq tayyorlangan edik.
Bizni paytimizda o'qishga kirish nisbatan qiyin edi. Sababi imtihonlar juda betartib o'tar, nazorat deyarli qoniqarsiz edi. Imtihon kuni otam rahmatli qo'limga yo'l kira bergandilar. Imtihonga cho'ntagimda 4 ta 500 so'mlik pul bilan kirgandim. Hattoki ruchka olish ham esdan chiqqandi hayajonda. Muddatidan avval testlarni yechib bo'lgach, taxmin qilgan savollarimni pulga yozib olgandim. Chiqib o'zimni taxminiy ballimni hisoblash uchun. Tashqariga chiqyapmanu, puldan ikkitasini damasga yo'lkirag ma berishim kerak, deb yodlab olishga harakat qildim. Shunde tashqariga chiqsam, maktab tashqarisida otam rahmatli (VAZ 2106 xizmat mashinalarida) meni kutib turgan ekanlar. 2 ta 500 so'mlik ham yonga qolishini o'ylab xursand bo'lgandim. Dadam meni ko'rib, yur tez-tez, o'g'lim. Seni uyga tashlab qo'yay, ishga qaytishim kerak. Sen ketganingdan keyin ayang uyda janjal qildi, kenja o'g'lizi imtihonga ham tashlab qo'ymadiz, kattalarini Toshkentga ham oborib kelgandiz, deb degandilar. Dadam hislarini oshkor qilmasdilar. O'zim olib ketgani keldim, ishqilib, yaxshi yechdinmi, degan savollar shu birgina gaplari ortida yashirin edi (lekin onam janjal qilganlari ham rost). Bizni vaqtimizda javoblar juda kech chiqar edi. Javoblarni kutaverib, esimda, chap tomonimga oq ham tushgan edi. Shukr. 172 ball bilan kontraktga ilashdim. Qisqasi. Aynan 11 yil avval shu kuni butun keyingi hayotimga zamin yaratilgan edi.
8.3K viewsedited 07:30
G
