@BekalarUchun

2023-04-30 07:06:08 Гўё ҳеч нарса бўлмагандай Маржон бувининг хонасига кириб, саломсиз-аликсиз тўппа-тўғри токчадаги чойнакка ёпишди…
Ярим чойнак чойни бир кўтаришда симирди. Маржон буви бошини эгганча каравотида жим ўтирарди.
— Ҳм-м, жа қовоғингиздан қор ёғаяпти? Тинчликми?.. — дағдағали оҳангда сўз қотди Қурбон.
Маржон буви рўмолчаси билан кўзларини артди, кейин бошини кўтариб:
— Йўқ, ҳеч нарса… — деди паст овозда. — Ўзим… Ўтирибман-да, болам!..
— Анави мегажин қани?
— Ким, болам?
— Ким бўларди? Хосиятни айтяпман…
— Ким билсин? Менга ҳисоб бермаса. Эрта тонгда кийиниб чиқиб кетди.
— Жонимга тегиб кетди шу хоти-ин! — тўсатдан бақириб ташқарига йўналди Қурбон. — Нимага яшаб юрибман у билан?.. Нимага-а?!
Маржон бувининг ичини нимадир тирнаб кетгандек «их»лаб қўйди.
— Вой ношуд бола-ей!.. Шундан бошқаси тегармиди сенга?.. Тенгингни топгансан-да, нима қилай-й-й?



* * *



Қурбон жаҳл билан одимлаб дўконга қараб кетди. 
Тилаволдиларнинг дарвозаси тўғрисига етган пайтда, мачит тарафдан Йўлдош қорининг қораси кўринди. Қурбон қорига кўзи тушса тошбақадай бошини ичига тортар, ундан чўчирди. Отаси тенги бу одамнинг уни кўрди дегунча насиҳат қилишидан, танбеҳ бераверишидан безиллаб қолганди. 
У ўзини кўрмаганга олиб ўтиб кетаётганди, туйқусдан қорининг ўзи уни тўхтатди:
— Ҳой Қурбон, саломниям ароққа қўшиб ичиб юбрганмисан, нима бало?
— Ие, узр, қорака, кўрмабмиз-да! — Қурбон зўрма-зўраки тиржайиб ортига ўгирилди. 
— Ассалому алайкум!..
— Ваалайкум ассалом!.. Каллаи саҳарлаб йўлга тушибсизми?
— Ҳа… энди… Ўзингиз биласиз-ку. Бирров дўконга ўтиб келмоқчийдим.
— Ҳе, дўконга чиқмай ҳар нарса бўл! — қорининг ҳасса тутган ўнг қўли титраб кетди. 
— Нега кеча бувингни кўчага ҳайдаб солдинг!
— Нима?! — Қурбон ҳайрон бўлиб бошини қашлади. 
— Ўлибманми кўчага ҳайдаб? Қўйинг-э!
— Ана, Тилаволди оқшом уйингга кириб кўрибди-ку!.. Сасиб ётганмишсан. Хотининг иккаланг шу кампирнинг бошини ер экансанлар-да!.. Қара, болаларинг бўй етиб қолди. Ўласанми уларнинг ғамини есанг, бувингнинг дуосини олсанг?! Ўлим ҳаммамизга ота мерос. Эрта бир кун чироқ ёқиб қидирсанг ҳам тополмайсан бувингни! Ичкиликка бало борми?..
Қурбон қорига маъноли кўз қисиб қўйди.
— Ҳа энди, қорака, ўзлариям бир пайтлар… Отам раҳматли айтарди…
— Ўчир овозингни!.. Сен мендай бўлгунча ҳали икки марталаб кўкариб чиқасан…
«Қори билан ҳазиллашиб бўлмайди. Жаҳли чиқса, маҳаллани тўплаб шарманда қилишданам тоймайди…» деган фикр ўтди Қурбоннинг миясидан. Қори ҳассасини юқорига кўтарганини кўриб, у ҳиринглаганча дўкон томон югуриб кетди…


* * *



Дўкон рўпарасида, одатдагидай, улфати Шароф мироб қунишиб турарди. Қурбонни кўриб унинг чеҳраси ёришиб кетди.
— Зап келдинг-да, ошна! — деди у шеригининг елкасига қоқиб. 
— Ўзи… Шу десанг, шерик тополмай тургандим. Кейин-чи, сенга бир хунук хабарим ҳам бор…
— Қанақа хунук хабар? — тўнғиллади Қурбон. 
— Айтавермайсанми?
— Йўқ, олдин биттани бўшатайлик, айтиш қочмас…
Улар дўкондан олиб чиқишган винони бир четга ўтиб иккита стаканга бўлиб қуйишди. Сал ичлари қизиб, юз-бурунларига қизил югургач, Шароф юзига хавотирли тус бериб, бош чайқади.
— Сен анави… хотинингни… қўйвор! — деди у томдан тараша тушгандай. 
— Сенга тўғри келмайди… Э, биз ҳали ёшмиз. Юрасанми ўшанинг этагига осилиб?
— Вей! — шишадошининг ёқасидан олди Қурбон.
 — Гапирадиган бўлсанг, очиқча гапир! Нима демоқчисан ўзи?
ароф бир зум сукут сақлади, кейин ижирғаниб тупурди.
— Тўғриси, боя хотининг… бир «Волга»га ўтириб кетворди.
— Ним-ма? Оғзингга қараб гапир!
— Қўйвор! — Шароф ёқасига ёпишган Қурбоннинг қўлларини силтаб ташлади-да, ортга тисарилди. — Жа индамаса… Ўзим кўрдим деяпман-ку!.. Бунинг-чи, сени аҳмоқ қилиб юрибди, холос… Тўғри-да, ишламаган одам қайси хотинга ёқарди?
Шу гапдан сўнг Қурбоннинг муштлари тугилди…
Ҳа, кўнгли сезиб юрганди. Хотинининг хиёнат қилиб юрганини пайқагандек бўлганди. Аммо исботи йўқ эди, шу боис тилини тишларди… Мана, энди исбот топилди. Кўнглидаги гумонлар ойдинлашди энди… Ochish/sharhlash

2023-04-30 07:06:08 Уйлари-чи, уйларини ясатиб қўйган. Кечалари трактор ҳайдаб бешта боласини, ота-онасигача қўшиб боқаяпти-да шу!.. Ажабмас, уйга кириб Қурбонни инсофга чақириб қўйса…»
Трактор яқинлашгач Маржон буви қўлларини кўтариб сермади.
— Ҳов болам-а, тўхта! Тўхта!..
Трактор тўхтади. Ўйлаганидай Тилаволди экан.
— Ҳа, буви, буерда бир ўзингиз нима қип ўтирибсиз? — баланд бўйли, қиррабурун, эгнига эски чопон кийиб олган Тилаволди трактордан сакраб тушиб, кампирга яқин келди. — Тинчликми?
— Э, болам-ей, — деди Маржон буви унинг юзига қаролмай. — Қурбон ўртоғингни биласан-ку, у бор ерда тинчлик бўлармиди. Ғирт маст. Мана, мениям кўчага чиқариб юборди.
— Ие, аҳмоқми у? Нимага ҳайдайди сизни? Қани, юринг-чи, буви. Ҳозир эсини киритиб қўяман!
— Қўй, уриб юрмагин тағин! — Тилаволдининг йўлини тўсди Маржон буви.
 — Нима бўлгандаям болам-да!.. Жоним ачийди. Балога йўлиққур ароқнинг касри-да, болам.
— Э, буви, сизни катта кўчага чиқариб қўйса, яна жонингиз ачийди-я!.. 
Бўпти, уриб жинни бўпманми? Насиҳат қип қўяман-да!..
Тилаволди кампирни етаклаб ҳовлига кирди.
Тилаволдининг кўзи сўри остида пишиллаб ухлаётган Қурбонга тушди-ю, беихтиёр ёқасини ушлади.
Тенгқурининг эгнида майка, шими товонигача туширилган. У Қурбонга яқинлашганда димоғига бадбўй ҳид урилди. Қўланса ҳидни Маржон буви ҳам сезди шекилли, бошидаги рўмолининг учи билан бурнини беркитиб олди.
— Вой, ўлиб қўя қолай! — Тилаволдининг олдида номус қилди шекилли, тескари ўгирилиб ўзича шивирлаб қўйди Маржон буви. — Шарманда-а!..
— Бунинг хотини қани? — сўради Тилаволди надомат билан бош чайқаб.
— Уйида… Ўша ҳайдаб солган ҳовлига…
— Ана сизга турмуш… Ўзи-чи буви, шу Хосиятни бекор келин қилганакансиз… Тўғриси, менга унча ёқмасди… Умуман… сизбоп келинмас-да у!..
Маржон буви ерга қаради. Бегона эркакнинг олдида мулзам бўлганидан юзини кафтлари билан беркитганча ичкарига кириб кетди.
— Тур, турсанг-чи!.. Ҳе, уятсиз! Келин, ҳой келин, чиқиб эрингизга қарасангиз бўлмайдими?.. — бақирди Тилаволди Қурбоннинг шимини ижирғаниб юқорига кўтараркан. — Шуям ҳаётми? Бири ахлатига беланиб думалаб ётса, бошқаси ҳеч нарса бўлмагандай пишиллаб ухласа… Суф сенларга!..
Бақир-чақирдан уйғониб кетган Хосият ташқарига чиқиб Қурбоннинг не аҳволда ётганини кўриб, Тилаволдига қарата жаврай кетди:
— Жа ачинаётган бўлсангиз, ўзингиз олиб кираверинг! Сизга ўхшаганлар ичириб қўяди-да, кейин қўй оғзидан чўп олмагандай, меҳрибончилик қилади!
— Оғзингизга қараб гапиринг! — деди овозини кўтариб Тилаволди.
 — Мен ичсам сизнинг эрингизга ўхшаганлар билан ичаманми?.. Э, қари онани кўчага чиқариб қўйиб, иссиқ тўшакда уялмай ётибсизлар?!
— Мен чиқарибманми-а, мен чиқарибманми?
 Ана, пиёниста ўғлидан сўранг!
— Сиз ҳам шу уйнинг одамисиз-ку!.. Бўпти, бўлар иш бўпти, келинг энди, ичкарига опкириб оёқ-қўлларини ювиб қўйинг!..
— Чучварани хом санабди! — деди Хосият Қурбонга жирканиб қараб. 
— Ифлос қилган бўлса, ўзи тозаланволсин! Мен бу уйга чўри бўлиб келганим йўқ…
— Оббо, жа қайсар экансиз-да ўзингиз ҳам! Шунча йил бир ёстиққа бош қўйиб… бир жойингиз камайиб қоладими тозаласангиз?..
— Сиз менга ақл ўргатманг, билдингизми? Умуман, нимага кирдингиз бу ҳовлига? Боринг, ишингизни қилинг! Аралашманг!..
Тилаволдининг ҳафсаласи пир бўлди. 
Бир муддат гарангсиб турди-да:— Э, ўлиб кетмайсанларми менга деса!.. Бетавфиқлар!.. — дея қўл силтади ва шартта бурилиб ҳовлидан чиқиб
 кетди.


* * *

Қурбон ўзига келгач, не аҳволга тушганини пайқади-ю, боши лўқиллаб оғриётганига ҳам эътибор қилмай, оғилхонага югурди. Амаллаб тоғорада сув олиб кириб, совқотганига қарамай титраб-қалтираб ювинди, кийимларини алмаштирди. Ақли бироз жойига келгандек бўлиб, хонага кирди. 
Хотини уйда йўқ, қаерга кетгани номаълум, ҳаммаёқ сув сепгандай жимжит…
«Кетса кетар», — деди-ю Қурбон чойнак қидирди, томоғи қизишиб совуқ чой ичмоқчи бўлди. Бироқ чойнак бўм-бўш эди. Шунда бувиси эсига тушиб, шоша-пиша ташқарига чиқди… Ochish/sharhlash

2023-04-30 07:06:08 Ичкаридан қандайдир идишнинг қарсиллаб синган товуши эшитилди, Қурбоннинг бўралаб сўкинди. Бир неча сониядан сўнг, Қурбон кимдир ортидан итариб юбордими ташқарига отилиб чиқди-да гандираклаб Маржон бувининг шундоқ оёқлари остига қулади.
— Вой, ўлиб қўя қолай, тур, болам!
Буви жонҳолатда энгашиб Қурбонни кўтариб турғизмоқчи бўлди, бироқ қарилик панд берди шекилли, чўяндай оғир гавдани ўрнидан қўзғата олмади.
— Тура қолсанг-чи, уят бўлади, ахир! Кап-катта одам-а! Ҳаҳ, сени урганларнинг уйи куйсин!..
— Нима? Кимнинг уйи куяди? Оғзингга қараб гапир! — шанғиллади ичкарида туриб Хосият. Саросималаниб қолган Маржон буви ерга қапишиб хуррак отаётган ўғлига бир қараб олди-да, бошини кўтариб келинига алам билан тикилди:
— Сени не ниятларда олгандим-а!.. Шунақаям жоҳил бўласанми?
— Ҳа-а, биз жоҳилмиз! Манави гўрсўхтангиз фаришта! Нима қилсаям бегонамиз-да-а!
Хосият гўё йиғлаётгандай кўзларини рўмолининг учи билан арта-арта хонасига йўл олди.
— Қани, уйга кириб кўрсин-чи бу пиёниста, нима қиларканман!..
* * *
Маржон буви икки ўт орасида қолганди: ўғлига ачинай деса, онам деб заррача қайишмаса, ичиб олиб жеркигани-жеркиган; бу ёқда келинининг қилиқлари ортиқча, тилидан заҳар томади…
Лекин нима бўлганда ҳам она она экан-да, ярим тунгача киприк қоқмай эшик «тиқ» этса тўлғаниб ташқарига қараб ётди. Устига-устак, оёғининг оғриғи қўзғаб, шундай зирқирардики, биров игна санчиб олаётгандай ачишиб оғрийди…
Бир маҳал Қурбоннинг эшиги ғийқиллаб очилди. Маржон буви шоша-пиша ўрнидан туриб дераза пардасини кўтарди. Ўғли гандираклаб келаяпти. «Оббо, яна нима бўлдийкан?.. — хаёлидан ўтди Маржон бувининг. — Тағин бир балони бошламаяптимикан булар?»
— Оч эшикни! — ғудранди Қурбон. — Ҳой буви, оч дедим эшикни!..
— Хўп, болам, мана, ҳозир кетаяпман! Бирпас шошмай тургин.
Маржон буви эшик зулфинини суғурган ҳамон оғир гавда хона ичига гурсиллаб қулади.
— Вой, энди нима қиламан-а? Турсанг-чи, мен сени кўтаролмасам, болажоним! Кел, турақол!.. Ахир, шунча ичадими одам?!
Қурбон ўзича нималардир деб ғудранди. Буви унинг нима демоқчи бўлаётганини тушунмас, ҳамон энгашиб ўғлини кўтариб турғазишга уринарди.
— В-вей, буви, н-нимага чиранасан? — сўлакларини енгига артаркан, бошини зўрға кўтариб хунук ҳиринглади Қурбон. — Ўзинг шафтолиқоқи бўлиб ётибсан-у, мени кўтара олармидинг?
— Ҳа бўпти, шафтоли қоқи бўлсам сенларни деб бўлдим, болам! Бас қил! Чой қўйиб берайми?
— Чойни бош-шимга ураманми?.. Ундан кўра… Й-йўқ… Ҳамманг бир гўрсан!.. Аёл зотининг бари бир гўр!
Қурбоннинг кўзлари чақчайди. Маржон буви бир хавотирни сездими, ортига тисарилди.
— Ҳаммангни тириклай кўмиш керак! — бақирди Қурбон. — Бир тийинга қимматсан баринг! Йўқол, кўзимга кўринма сенам!.. Туғиб қўйган бўлсанг нима бўпти? С-сен… Мени балога йўлиқтириш учун туққансан, йўқол!..
— Вой Худо урди мени!.. Унақа дема, Қурбонжон!.. Қайси она ўз боласига балони раво кўради? Унақа гапларни гапирма!
— Н-нима-а?.. Вей, анави Хосият нима қилиб юрганини биласанми? С-сен топгансан ўшаниям, билдингми?.. Бор, ҳозир…
Қурбон илкис қўзғалиб хонтахта устидаги чойнакни қўлига олди.
— Агар чиқиб кетмасанг, ўлдираман!
Маржон буви хонадан қандай чиқиб кетганини ўзи ҳам сезмай қолди. Ҳовлига чиқди-да, қай томон юришини билмай бир муддат гарангсиб турди, кейин ноилож кўча тарафга йўл олди…


* * *




Тун ярмидан оққан, кўча зим-зиё қоронғи эди. Маржон буви «тиқ» этган шарпадан сесканарди. Лекин иложи қанча, ҳовлида уларнинг дағдағасини эшитгандан кўра, ҳов, ариқ бўйида тонгни оттиргани яхши…
«Балки орқамдан қидириб чиқиб қолар Қурбонбой? — деб ўйлади буви салқиндан жунжика бошлагач билакларини камзулининг орасига тиқаркан. 
— Ҳар қалай, бувим қайга кетди деб қидирар».
Орадан хийла вақт ўтди, бироқ бировнинг қораси кўринмади. Маржон буви ўғлидан умидини узиб, ариқ четидаги толга суяниб кўзини илдирди.
Бир маҳал узоқдан тракторнинг овози эшитилди, буви кўзини очиб, бошини кўтариб қаради. Қўшни қишлоқ тарафдан у томон бир тракторелиб келарди. «Бу анави Тилла чолнинг ўғли бўлса керак, — деб кўнглидан ўтказди Маржон буви инқиллаб ўрнидан тураркан. — Бинойи бола-да Тилаволди. Қурбон иккаласи тенгқур. Бироқ Тилаволди ичмайди. Ochish/sharhlash

2023-04-30 07:06:07 ПИЁНИСТА…
(Воқеа реал ҳаётдан олинган)



— Ҳой, бу уйда тирик жон борми-а?.. Ҳе, онангни!.. Чиқ дедим!..
Дарвозадан гандираклаб кириб келган Қурбон пиёниста ҳовлининг ўртасида тўхтади. Ёғ босган кўйлагининг тугмалариечилиб кетган, бир оёғида пояфзали йўқ, оғзидан сўлаклари оқиб тушарди…
Одам ёши қайтса кўздан нур, оёқдан мадор кетиб мункиллаб қоларкан. Маржон буви бир пайтлар икки чойшаб ўтни бир силтабелкасидан ошириб ташларди. Ўша пайтлар Қурбон тетапоя қадам ташларди. Бир қўлида кетмон, бир қўлида гўдаги билан далага келган Маржон қош қорайганда яна бир чойшаб ўтни ҳамелкага олиб уйига қайтар, чарчоқ нималигини билмасди. Шунда ҳам чарчамасди. Кечаси нон ёпарди, кирларини юварди…
Мана, энди саксонни қоралаб қолди, сал илкис ҳаракат қилса тамом — икки-уч кун белини ололмайди.
«Уф-ф, қачон шу болага инсоф кираркин?..»
Хонасида пахта титиб ўтирган Маржон буви ўғлининг шовқин-суронига кўникиб кетган бўлса-да, юраги ҳаприқиб шоша-пиша қўлидаги бир тутам пахтани сандалга ташлади-да, туртина-суртина ташқарига шошилди.
— Ҳа, болажоним, келдингми? Юр, ўзим уйингга опкириб қўяй!..
Қурбон чайқалган кўйи онасига чақчайиб қаради:
— Келинингиз қани? Болалар қаерда?..
— Қайнотангникига кетишганди, болам!.. Ҳали-замон кеп қолишар. Уйингга кир, дам олиб тургин.
— Нима?.. Нега сўрамай кетади онасиникига? Б-биз киммиз бу уйда?..
Маржон буви ножўя иш қилиб қўйгандай бошини эгди.
— Вой болагинам-ей, ичаверганингдан кейин шунақа бўлади-да! Сен мундай гапга қулоқ солсанг экан… Борса борар!.. Нимаям қила олардинг? Мен мункиллаб қолган бўлсам…
— Сиз аралашманг! Ким бўпсиз, аралашасиз?.. Э, ўзи бир оёғингиз…
Қурбон оғзидан нотўғри гап чиқаётганини пайқаб қолдими, «чирт» этказиб тупурди-да, гандираклаб хонаси томон йўл олди.
— Ҳай, уйинг донга тўлгур! — унинг ортидан йиғламсираганча жаврарди Маржон буви. — Илойим, орқамда қолгин! Майли, нима десанг ҳам боламсан… Ўзингга инсоф берсин!..


* * *



Маржон бувининг ичи куярди, келини Хосият енгилтабиатроқ чиқиб қолди. Ўн йил бурун — келин бўлиб тушгандаёқ ёқимсиз қилиқлар чиқара бошлаганди. Ўрдак юриш қилиб, кўчадан ўтганда бегона эркакларнинг кўзини ўйнатар, тўй-ҳашамга чоғлангандай ясан-тусан қилиб, уйга бирор-бир эркак кириб келса кўзлари ўйнаб, атрофида гирдикапалак бўларди…
Эри ароқхўрликка берилгач, Хосиятнинг елкасига шайтон тамоман миниб олди, ҳаддидан ошди, Қурбонни менсимай қўйди. Орадан бир йил ўтар-ўтмай эри гапирса лаб бурадиган, уни оёқ учида кўрсатадиган одат чиқарди…
— Яна ичибдилар-да!.. — ҳовлининг этагида мунғайиб ўтирган Маржон бувига бир ёвқараш қилди-да, келин уйи томон безовта қараб қўйди. Кейин иссиқдан юраги сиқилдими, кўйлаги ёқаларини тортиб-силкитибелпинди.
— Вой, қизим, яхши бориб келдингизми?.. Болалар қани?..
Маржон буви тепасида турган келинини кўриб, ўрнидан секин қўзғалди.
— Болалар қолди, — деди хушламай Хосият. — Шу пиёнистанинг дийдиёларини мен эшитганим ҳам етар. Ўлиб кетсин, шу ўлмади мен қутулмадим-а!
— Қўйинг болам, ундай деманг!.. Инсоф бериб қолар…
— Бунақаларга инсоф кирармиди? На топиш-тутишида, на юриш-туришида тайин бор. Ҳозир кирай, кўрсатиб қўяман унга!
— Вой Худойим-ей, ухлаётган бўлса, безовта қилманг. Феълини биласиз-ку.
— Сизга нима? Туққан болангизга гапингиз ўтмагандан кейин аралашманг!..
Маржон буви тилини тийди. Ҳар сафар шундай. Шу… битта гапи билан келини унинг оғзига уради. Буви ўзини гуноҳкор сезиб, ортиқ гап қўшмайди, фойдаси йўқ. Қуриб кетсин!.. Қартайганида бир кун бўлсаям тинчгина ўтириш насиб этармикан?..


* * *



Хосият ичкарига кириб шолча устида чўзилиб ётган эрининг оёғига тепди.
— Тур!.. Худоё, оғзингдан қонинг келсин сен пиёнистанинг! Худоё, сени туғмай бувинг ўлсин, ҳароми! Ту-ур!..
Хосиятнинг қарғишини эшитган Маржон бувининг алами олти бўлди.(давоми қўйилади ҳозир)
Эй, худо, келинларгаям тўзим берсин-да, ишқилиб!.. Сендан шундай фарзанд тилаганмидим? Шундай келин тилаганмидим сендан?.. Ochish/sharhlash

2023-04-30 07:05:46 Uy bekalari uchun kulay ish

Qo'shimcha daromad olishni istaysizmi?

500$ dan 1000$ gacha oylikli ish istaysizmi?

@Zinnura_biznesledy

Parfumeya sotish, Nl ersag fabrlic emas albatta hizmatinggizga harakatinggizga yarasha daromad olasiz batafsil malumot olosh uchun manga yozing
@ZINNURA_BIZNESLEDY

https://t.me/+vMfCz--rjkQyMDA6 Ochish/sharhlash

2023-04-30 07:05:40 Ochish/sharhlash

2023-04-29 18:43:04 Мана ўтди ғанимат бир кун,
Кимлар сезди, кимлар сезмади.
Бу дунёнинг бахт кемасида,
Кимлар кезди кимлар кезмади.

Яна бир кун ўтди, ғанимат,
Зиё олган қалблар авжида.
Нур томонга интилмаганлар,
Қолиб кетди ғафлат қунжида.

Янги кун келади, у ҳам ғанимат.
Тилагим ҳақ томон, интилиб қолинг.
Чиқариб юракдан бенаф оловни,
Ўрнига илму-гавҳарни солинг!

Хайрли тун АЗИЗЛАРИМ!


@BekalarUchun
https://t.me/joinchat/AAAAAEr77g1BcYHrWupM0g Ochish/sharhlash

2023-04-29 18:42:41 100% Garantiyali Sog'lom Ozish (14 kun ichida Ozmasangiz pulingizni to'liq qaytarib beramiz. )

"FATALITY "haqida
- narhi 99 ming Sogliq uchun Zararsiz
- Ozish vaqtida teri osilib qolmaydi Figurniy bo'lib ozasiz Qayta semirmaysiz
- Amerika mahsuloti ( super effekt)
1 oyda 10 kgdan 15 kgacha vazn tashlaysiz.
- Erkak va Ayollar uchun birdek tasiri bor.
- Qorin bel bo'ksadagi obyomlarni ketkazib, organizmni shlaklardan tozalaydi.
- Tanangiz yengillashib, hansirash,charchoq,oyoq og'rigi butkul yoq boladi.
- Jigar,Yurak, Buyrak va boshqa a'zolarga mutlaqo ziyonsiz.
- Garantiya dokumentiga ega.To'lovni dorini qo'lingizga olganingizdan keyin berasiz. Dostavka tekin

Buyurtma berish:
http://bitly.ws/AhXe
http://bitly.ws/AhXe
http://bitly.ws/AhXe Ochish/sharhlash

2023-04-29 13:08:21 Бўлган воқеа: Қайноғасини севиб яшаган келин

Ўттиз беш йил олдин сочлари жамалак қиз эдим. Ўшанда ўнинчи синфни энди тугатган, ўн еттига тўлиб-тўлмагандим. Туман марказида яшардик, ўқишга имконим бор эди. Бироқ отам мени ўқитишни истамади. Оилада олти қиз эдик. Мен энг каттаси эдим. Улар мени узатишдан ўзгасини ўйламасди. Шундай бўлди ҳам. Совчилар келиши тўхтаб қоладигандай шошишарди. Бир куни онам келган совчиларни қайтарди. Улар қайта-қайта келаверишди, келаверишди. Ахийри ўғли билан учрашишга онамни кўндиришди. Учрашувга чиқдим. У пайтлар тўйдан олдинги учрашувлар урф эмасди. Кўпчилик қизлар номус қилиб бўлажак турмуш ўртоғини кўрмай розилик берар, суратини бир кўриб ё кўрмай тегиб кетаверарди. Шу боисми, кўришишимиз узоғи билан беш дақиқага чўзилди. Суҳбатлашиш, яхшироқ танишишга вақт, имкон қайда дейсиз. Бир-биримизни кўришга зўрға улгурдик. Етиб боргунгача оёқларим қалтирай бошлаганди, қаттиқ ҳаяжонланардим. Айтилган жойда бўйлари баланд, келишган бир йигит кутиб турарди. У ўзини Асқар деб таништирди. Қайтиб қарашга юрагим бетламади. Титроғимни сездириб қўймай дедим. Тезда хайрлашдик. Юришга мажолим йўқ — бахтиёр эдим. Уйга келиб онамга розиман дедим. Қароримдан ҳамма ҳайрон эди...

Давоми Бор Ochish/sharhlash

2023-04-29 09:05:45 O'zbek milliy shirinligi Halvoytar pishiramiz.



@BekalarUchun
https://t.me/joinchat/AAAAAEr77g1BcYHrWupM0g Ochish/sharhlash