га рақобатчи деб ҳисоблар, збекни қанчалик ёмо1 кўрса, шунчал | 📚 Ibratli Hikoyalar 📚
га рақобатчи деб ҳисоблар, збекни қанчалик ёмо1
кўрса, шунчалик ҳайиқиб ҳам турарди.
— Мастер ҳозирча мураббий мақомида юрибди
— дерди ўзига ўзи. - Эрта-индин ўрнимни эгалла!
олиши мумкин!
Бундай фикрга боришига асос бор, илло Грач ун1
ҳурмат қиларди. Ғазаби қўзиса Муслимни аяб ўтир
маслиги, ҳатто бир-икки мушт тушириши ҳам мум
кин. Аммо шу пайтгача бирон марта збекка қатти!
гапирганини эшитмаган. Агар хўжайин хавфсизли!
хизматини унинг қўлига топширгудек бўлса, Мус
лимнинг аҳволи оғирлашади. Қўл остидаги йигит
лар орасида унга зимдан тиш қайраб юрганлари кўп
Грачнинг эътиборидан четда қолиши билан тилка
пора қилиб ташлайдилар.
Шундан қўрққани учун ҳам зўр бериб рақибин!
йўқотиш йўлларини излар, тиш ботириш учун қу
лай фурсат келишини кутарди. Грачнинг шаҳарда}
ташқаридаги уйида юз берган воқеа унинг кўнгли
да умид учқунларини уйғотди. Мастер хўжайиннин;
амрига бўйсунмади, уста йигитни отиб ташлашда!
бош тортди. Ғазабга тўлган Грач унинг ўзини гумдо!
қилади деб ўйлаганди. Афсуски, ўйлаганидек бўл
мади, жазолаш ўрнига, устани ўрмонга олиб чиқиб
отиб ташлашни буюриш билан чекланди. Амм<
уларнинг орасига совуқлик тушганига Муслимнин!
ишончи комил эди. Шу билан бирга збек миллатдо
шини гумдон қилишига ҳам ишонмасди. Акси бўл
ганида, уни Грачдан ҳимоя қилмаган бўларди.
Шу ўйга борган Муслим хўжайинини шаҳардагғ
уйига кузатиб қўйгач, кетишга рухсат сўради. збе»
буйруқни бажардими, йўқми, тафтиш қилмоқчи эди
100
