Кечки овқатга ҳозирлик кўрилаётган маҳалда эшик қўнғироғи жиринглади. Диана салат баргини қўлида майдалаб турганди, Алсуга "ўзим очаман!" деди-ю йўлакка шошди. Остонада кутилмаган меҳмон бўлиб, илжайганча Ира турарди. -Бўри келди, киришга руҳсат борми, эчкичалар?! Ташрифнинг илк ноталарини қувноқ оҳангдан бошлаган агент хоним ўзи сўраган руҳсатга жавоб ҳам кутмасдан ичкарига хатлади. Алсу шошиб қолганидан нима дейишни билмас, Диана ҳам бу ташрифдан ҳанг-у манг бўлиб қолганди. -Алин, саломатмисан? Кўринишинг рисоладагидек! Ҳали кечки овқатни сузмаганмидинг? Қани! У димлаб қўйилган кастрюль қопқоғини очиб қаради: -Перловка ёрмаси! Ажойиб, таом тайёрлашни билишинг мени жуда ҳайратлантирди! Шу пайт Дима ўз хонасидан овқат исини сезиб чиқиб келди. Ира уни кўрди-ю худди ўз боласидек эркалатишга шошди. -Бўйинг жуда ўсиб кетибдими?! Бип-бинойидек йигит бўлиб қолибсан-ку! Қани мана бу ерга ўтир-чи! Ташриф бошланганидан бери бу ўртадаги ҳамма гапни Ира гапираётганди. Алсу унинг "ярашмаган ямоқ"дек ғалати қилиқларига бироз сўзсиз тикилиб турди, сўнг шаҳд билан юриб келиб, Иранинг қаршисида қўл чалмаштирди: -Нега келдингиз? Сиз билан ҳаммасини аввал гаплашиб олгандик-ку! Бу саволига ортиқча эътибор бермай, Ира Алсуга миннатли назарда тикилганча, Димага гапира кетди: -Опанг жуда ўзгариб қолган, Дима! Мен уни бунчаликка боради деб сира ҳам ўйламагандим. Уни ким йўлдан ураётганини эса билмайман, сен ўзинг нима деб ўйлайсан?! Бу аёлнинг келганидан бери ҳира одамларга ҳос ҳатти-ҳаракатлар қилаётганига ғаши келиб турган Диананинг баттар энсаси қотиб кетди. -Қанақа безбет нусҳа бу ўзи Алсу! Нима у гапдан фокус кўрсатадими?! Худди ўп-ўзини таърифлаб, бизни қўли билан кўрсатяпти-я... Ҳа, гапларингиз рост! Алсу ўзгариб кетди, уни мен йўлдан уряпман, чунки ўша йўл деганлари сиздек ғирт фирибгарларга тўла экан! Сизни қизиқтирган саволингизга мана истаганингиздек, жавоб олдингиз! Энди туёғингизни шиқиллатинг! Ира хаттоки Дианани бирон-бир хона буюмидек ҳам назар писанд қилмади, ҳозирги айтганлари ҳам гўёки" карнинг қулоғига қопқоқ"дек бўлиб кетди. -Опанг эртага "Рус мўйнаси" намойиши учун подиумга чиқиши керак. Мана бу унга олдиндан тўланган аванс! Бу пулни мен сенга бериб кетаман Дима! Алсу шошиб бориб Диманинг кафтига ҳозиргина тутқазилган пулни Иранинг сумкаси ичига яна қайта тиқиштириб солиб қўйди: -Етар, хиралик ҳам эви билан-да! Мен сизга бундан олдинги учрашувимизда ҳаммасини рўй-рост айтганман! Мен бошқа подиумга чиқ-май-ман! Энди ростдан ҳам уйни тезроқ бўшатиб қўйсангиз! Ира бу сафар ҳам куни туғмаганини тушуниб, имиллаганча оёққа қалқиди: -Хўп, кетаман! Фақат сенга жудаям зарур гапларим бор эди! Анави ортиқча "кўз-қулоқ" агар бизни сал ҳоли қолдирса, шу гапни яна кўтариб кетиб юрмасдим... Алсуга бунақа тагдор ва сирли гапларни ҳамир учидан патир кўринишида очиқлашлар ёқмасди, Иранинг эса бу тарздаги суҳбатга човут ташлаш эскитдан одати! -Ди, ичкарига кириб тур! Шу гапни ҳам эшитайлик-чи, нима экан?! Диана норози бош чайқаганча Димани етаклаб ошхонани тарк этди. -Хўш! Алсунинг авзойи ёқмаса ҳам Иранинг мийиғида муғомбирларча табассум жилва қилди: -Бирданига учта янгиликни айтаман: биринчиси Олег Чезарович ўзаро суҳбатимиздан сўнг ҳаммасини албатта тўғри тушундилар, сенинг "Дунё гўзали" танловига минтақадан намзодинг қўйилди. Агар ҳамма босқичлардан ўта олсанг, финал Бангкокда ўтказилади, Осиёни ҳам кўриб келардик! Иккинчи янгилигим-сенга ливанлик дизайнердан яна таклиф тушяпти, у билан ишлаш сенга ёққани учун мен таклифга розилик билдирмоқчиман! У Жаклин билан ажрашган, атрофи ҳозир роса шов-шувларга тўла, бу бизга ҳам асқотиши мумкин! Кутилганидан тезроқ машҳур бўласан! Учинчи янгилигим эса... Ира негадир бу сафар пайсаллади...
Отаси ўзини хотиржам тутишга уринарди: -Қизим ўзимиз ҳозир сенга телефон қилмоқчи бўлиб тургандик. Янгиликни бира тўла етказайлик дедик, уканг Мустафонинг- бугундан қўли ҳалол бўлди! Ҳозиргина меҳмонларни кузатиб бўлиб, телефонни эндигина қўлимга олдим. Мана энди унинг ўзи билан гаплаш! Экран бир зум Надиманинг чеҳрасини ҳам силаб ўтди, чамаси у ҳам шу атрофда эди. Алсунинг исми энди Мустафога ўзгарган укаси- Дима оқ жилд солинган кўрпа устида узала тушиб ётарди. Қўлида шойи боғлаб, рангдор тус берилган пишган туҳум, бошида эса оқ матога ўралган- Қуръон китоби! Ўтган йили отаси- боланинг ўзи кўрган тушига кўра исмини Мустафога ўзгартирган, хужжатларини эса- оталикни қабул қилган ҳолда бошдан оёқ янгилаганди. Дима Ривкин исмли болакай энди- унинг қарамоғида тутинган ўғил сифатида Мустафо Гайбулин исм-шарифини олди. Алсу оҳирги марта шу хужжат икир-чикирлари учун Россияга бориб келди, отаси қанчалик бу иш учун жон куйдирганини у яхши билади. -Опа, мен яхшиман! Ҳавотир олманг... Алсу тасаввурида ўзи ҳис қилган оғриқни сезиб, кўзларини юмиб олди, сўнг яна укасининг чеҳрасига тикилди. Боланинг ранги озгина ўчгандек турар, лекин опасига кайфиятини яхши кўрсатишга уриниб илжаярди. -Ростдан ҳеч қаеринг оғримаяптими? Бу саволга ҳам у афтини кулганга ўхшатиб қийшайтириб "йўқ!" деганча жавоб берди. Шундан сўнг гўшакни Надима қўлига олди. Ўгай қизига ҳам унинг гапирадиган гаплари- бисёр. Зинғиллаб бориб, у укаси билан гаплашаётган пайти ўз нарсалари турадиган токчадан олиб келган тўқима кўйлакчасини Алсуга кўрсатди. -Ёқасига марваридлар қўшиб тўқидим, тўғри сиз томонларда буни кийишга эҳтиёж йўқ, лекин тезроқ кичкина келиб қолмасдан келсаларингиз, Аҳсанга кийдириб кўрардик. Алсу у тўқиган кўйлакнинг жимжима безакларига маҳлиё бўлиб қараб қолди: Надиманинг дарҳақиқат қўли гул! Худди шу лаҳзада чакка пешонасига Фуаднинг лаблари тегди ва ёри сокин овозда пичирлади: -Бизнинг ҳам янгилигимизни уларга айтмайсанми? Алсу жим бўлиб қолди. Ниҳоят экрандаги уларга намойиш этилаётган кўйлакча четга ўтиши билан Надиманинг чеҳраси кўринди. Алсуга отасидан кўра бу гапни Надимага айтган қулайроқдек туюлди. -Биз ҳам... Сизларга яна бир янгиликни айтмоқчи эдик... Насиб бўлса, яна бир набира... Надима дарровда гўшакни эрига тутқазиб ўзи ҳам ёнбошда пайдо бўлди. Энди эр-хотиннинг иккиси ҳам Алсуга жавдираганча қараб туришарди. Бир неча сониядан сўнг отаси ғўлдираб зўрға тилга кирди: -Қизим, сизларни табриклаймиз, жуда кўп фарзандларнинг онаси бўлишингни тилайман, муҳими ёлғиз бўлманглар... Фарзандларинг ҳам яхши инсонлар бўлишсин, куёвимни эса бизнинг номимиздан табриклаб қўй... Алсу ёнбошига ўгирилди, шундан сўнг Фуад жилмайганча қайнотасига кўриниш берди:
-Ассалому алайкум вараҳматуллоҳи ва барокатуҳу!
-Ваалейкум ассалом вараҳматуллоҳи ва барокатуҳу...
"Шайтон оми билан эмас, олим билан кўпроқ олишади! Банданинг йиқилиши олдинга, у ўз Роббисига шу таҳлит сажда қилади... Унинг тамомила зидди бўлган бошқа бир яратиқ-жиннинг йиқилиши эса орқага... Уни бошқачасига йиқитиб бўлмайди. Магар-ки, у ҳам Роббисига сажда қилар экан, ундан сенга ҳавф йўқ!"
Мустафо Ғайбулла.
Тамом.
Ушбу асаримни Мустафо Ғайбулла образининг ҳаётдаги прототипи бўлмиш бобом- Исмоил Муҳаммад Юнус ўғли хотирасига бағишлайман. Асардан ўзига қандайдир наф олганлар шу инсон ҳаққига бир ҳовуч дуо атаб қўйса, беҳад ҳурсанд бўлардим, ҳурмат билан муаллиф.
31.12.2020 йил, Қўқон. 20:16 (хижрий 1442 йил 15 ж-аввал)
Шейҳа хоним кўзидан тез ўтиб қоладиган набирасини бағрига босаркан, мана у қучоғидан айрилмасиданоқ- соғинишни бошлади. "Эссиз, жуда эрта кетиб қолишди-я, Аҳсанни ҳали бобоси кўп сўрайди энди!" Болаларининг ортидан ташқи йўлаккача кузатиб чиққан она- Фуаднинг бош кийимини чангаллаб тортганча, қиқирлаб кулиб кетаётган қизалоққа ҳам ҳаводан қўл силкиб қолди. Ўғлини оёққа тургазган ва унга шундай ширингина қизалоқни туғиб берган аёлни қандай севмаслик мумкин?! Фуад никоҳининг иккинчи ойидан аста секин юришни бошлади, аёли уни ҳар қадамда қўллаб-қувватлади, ҳаётга бўлган ишончини орттирди, чексиз меҳр-у муҳаббат кўрсатди. -Ажаб, ғайридинлар юртида ўсиб-улғайган қиз- ўз ҳаётини мана шундай ислом аҳкомларига кўра давом эттирса-ю, Яшма кабилар эса... Шейҳа хоним собиқ келинининг яқиндагина ғайридинга турмушга чиққанини ва у билан Парижда истиқомат қилаётганини бировлардан эшитиб билди. Фуаднинг ёнида эса- бу ном аллазамонлардан бери тилга олинмай қўйган. Ўтмишидан Яшмага даҳлдор ҳамма нарсаларни чиқариб ташланган Фуад- ўзи ярмидан кўпига эгалик қилувчи Ҳадид номи билан боғлиқ ҳамма ширкатларни тўлиғича собиқ аёлининг номига ўтказган пайтида- ҳали Аишага ҳам уйланмаган ва ўзи бутунлай тўшакка миҳланиб қолган алғов-далғов даврлар эди! Хоним фарзандлари ўтирган машинанинг овози то эшитилмай қолгунча уларни ич-ичидан алқаб дуо қилганча қолди. Алсу ўзига тикилиб турган севимли инсонига ҳотиржам қиёфада кўринишга уриниб, жилмайди. Бу табассум Фуадни қачонлардир унга ипсиз боғлаган- жудаям чиройли табассум эди. Бироқ жилмаяётгани билан Алсунинг кўзлари- Фуадга аллақандай мунгга тўладек туюлди. -Отанг билан гаплашолдингми? Аёли "йўқ!" дегандек бош чайқади. У ҳам бу ишорадан сўнг йўлга термулганча ўйланиб қолди. Мана ўз қароргоҳларига ҳам етиб келишди. Йўл-йўлакай қизалоғи ҳам аёлининг қўлида ухлаб қолибди. Уни ўз ўрнига ётқизишаркан, иккиси ҳам бу митти фариштага тикилганча анча пайт унинг ётоғи ёнида туриб қолишди. Фуад аёлининг елкасидан қучганча, кроват дастасини тутиб турган кафтларини силади: -Фарзандимиз кўпаяётгани- бу аслида яхшиликка-ку! Нимадан бунчалик ҳавотир оляпсан? Менга уларнинг жинсини ўғил-қизлигининг ҳам мутлақо аҳамияти йўқ! Аллоҳ таоло ўғил беришни истаса-ўғил билан, қиз беришни истаса-қиз билан неъматлантиради! Муҳими, у бизга не бўлса ҳам- беришни истаяпти, бунга албатта аввало шукр қилишимиз керак! Отангга келсак, мен яна бир марта ўз телефонимдан унга боғланишга уриниб кўраман, балки бу сафар туша олармиз! Нимадир воқеа содир бўлган бўлса ҳам- ҳозир биламиз! Улар сени безовта қилишни исташмаётган бўлишлари ҳам мумкин. Энагага келсак, сен нимани хоҳласанг-ана шу бўлади! Лекин чарчаб қолаётган бўлсанг, буни менга дарровда айтишинг керак. Барибир Аҳсан сени она деб билади ва ишонаман-ки у ҳали опа бўлишга ҳам албатта кўникиб кетади! Бунчалик таъсирчан бўлмаслигингни сўраган бўлардим. Зериксанг, дугонанг билан бўлса ҳам гаплаш, хоҳласанг, меҳмонга чақир! Алсунинг Дианага хаёли кетди. Йил бошида у ойиси ва опасининг қаттиқ қаршилигига ҳам қарамай, Зайн билан турмуш қуриб, исломни қабул қилганди. Ўтган йили унинг ҳаётида катта бурилиш ясаган олима аёл- Имон номи билан муслимага айланган Валерия Михайловна Порохова вафот этди. Қиз шундагина Зайн билан Москвага бирров бориб келди. Онаси унинг динини ва исмини Аминага ўзгартирганини кечирмаяпти! Сездирмагани билан бу иродали қиз- шу нарсаларга ҳам жуда кўп сиқилади, лекин турмушидан кўнгли тўқ. Чунки Зайн ҳам жуда яхши инсон- меҳрибон, самимий, жонкуяр! Фуаднинг ўзи телефонидан рақам териб, видео қўнғироқ орқали алоқага чиқди. Узоқ чўзилган чақирув сигналларидан сўнг ваниҳоят экранда қайнотаси-Жамил Гайбулиннинг чеҳраси кўринди. Унинг қиёфасида ҳижолат тортаётганга ўхшаш аломатлар бор эди. Алсу шошиб гўшакни қўлига олди: -Ҳамма тинчми, нега телефон кўтармаётгандингиз, укам қалай? Ҳозир қаерда?!
Шейҳа хоним шу боис келинидан кўз узолмаётган эди. "Яна тез орада она бўлиши- Аишани бироз қийнаб қўймасмикан?!" дея хаёл қиларкан, қизини ўйнатиб турган онага сўз қотди: -Энди Аҳсанга энага олмасак бўлмайди, Аиша! Ё шу ерга кўчиб келинглар, набирамни иккимиз биргалашиб катта қиламиз! Ҳозир у келини билан юракдан гаплашиш учун аввалгидек хаёлан қийналиб- луғат титмайди. Аиша уни бип-бинойидек тушунади, хатто-ки, қайнонасининг кўз қарашлари нима маъно англатишигача жуда яхши билади. Ҳозирги шаъмадан кейин эса у Фуад қайнонасига аллақачон кечаги янгиликни етказганини тушунди. Ўзини ўйлантириб қўйган ва бироз безовта ҳам торттирган бу ҳабар- акс ўлароқ Фуаднинг чексиз қувончларига сабабчи бўлди. Аҳсан хали кичкина, шу сабабли Алсунинг ўзи ҳам яна она бўлишга бироз чўчиб турибди. Гилам устига қўйиб юборилган қизалоғи эмаклаганча, ўзи доим қизиқадиган эшик томонга қараб шошди. Боядан бери деразадан боғ томонни томоша қилиб ўтирган- Шамманинг қизи Рания эса қизчани йўлакка чиқиб кетмаслиги учун кўтариб, яна онасининг қўлига олиб келиб бермоқчи бўлди. Ташқарида машинанинг овози эшитилиб, кўп ўтмай ундан тушган Фуад- ичкарига вазмин қадамлар билан кириб келди. У энди зумда ҳар ерда ҳозир-у нозир бўла оладиган яна ўша эски Фуадга айланган, қадам босишларида ҳам кучли қатъияти сезилиб турарди. Аёлининг аввалгидек чиқиб ўзини кутиб олмаганини у ҳалиям таъсиридан чиқиб кетолмаган кечаги безовталикдан деб тушунди. Ҳозир унинг ишлари анча юришиб, Фуад ўз соҳасидан ташқари логистика бизнесига ҳам каттагина сармоя тиккан. Ҳамод билан дўстлик алоқалари- секин-аста қариндошлик ришталари билан янада мустаҳкамланди. Фуаднинг холасининг қизи бўлмиш- Сумайя икки ой бурун- унга иккинчи рафиқа сифатида турмушга чиқди. Анча пайтгача Фуад- олдида ўзини гуноҳкор санаб юрган яна бир бўласи- Салмани ҳам Айла хола бошқа бир опаси Жейданинг ўғлига турмушга узатди. Онаси ҳозир икки опаси билан ҳам борди-келди қилади, эски гаплар орадан анча кўтарилиб кетган. Қизининг овози-онасининг хонасидан эшитилди, шу сабабли лабига табассум инган Фуад ўша томонга қараб қадамларини тезлаштирди. Куни кеча Аишанинг яна юкли бўлгани маълум бўлган, аёли шу боисдан ва эрталабдан бери отаси билан гаплаша олмаётганидан ўйчан қиёфада! Остонадаёқ Ранияга кўнмай, инжиқлик қилаётган қизалоғини кўриб, Фуад уни қўлига олди. Қизча баландга кўтарилганлигини сезиб, қиқирлаб кулди. Аҳсаннинг манглайидан ўпаркан, диққати ошиб, қизалоғининг ёноқларига ва оёқларига қўл теккизди: назарида унинг салгина иссиғи чиқаётгандек туюлди. -Аиша, Аҳсанни иссиғи чиқяпти, совуқроқ нарса ичмаганмиди?! Аёли дарровда келиб, қизини қўлидан олди, энди у ҳам, Шейҳа хоним ҳам ҳавотирга тушиб қолишганди. Зумда қизчанинг билаклари очиб ташланди ва баҳавороқ жойга ётқизилди. -Фуад Аишани ортиқ қийнама, Аҳсанга албатта энага керак! Онаси қачондан бери болага энага олиш кераклигини айтади, лекин аёли доим шунга келганда оёқ тирайди. Чунки қизини у ҳам жонидан ортиқ яхши кўради. Аҳсан- чиндан ҳам мўъжизанинг ўзи! Худди онаси каби оқ марвариддек ярқирайди, унинг қуюқ киприкларига қараб- Фуад гўёки аёлининг ўзига нотаниш болалигини кўргандек бўлаверади. Балки у онасидан ҳам чиройлироқ бўлар! Қайнонасининг гапидан сўнг Алсу ҳозир ўша энага келиб, қизини ундан тортиб оладигандек атрофга жавдираб қаради. Унинг ёноқлари алланечук қизарган, хаёли ҳам кўринишидан анча паришон. Фуад яқин бориб, бола кўтариб турган аёлининг елкаларидан қучди: -Ўзимизнинг уйимизга кетайликми ё бироз шу ерда бўласизларми? Алсу эрига ёнбошдан ройиш нигоҳлар билан боқди. Бу ерда яшаётган қайнотасидан у шунақаям тортинади-ки... -Яхши, кетамиз унда! Эртага яна олиб келаман. Сўнг ортига ўгирилди: -Ойи, биздан ҳавотир олманг, эртага яна келамиз! Аҳсаннинг иссиғи унчалик баланд эмас, ҳаммаси- тишиники бўлса керак... Шейҳа хоним "кетиш" қарорини эшитиб, яна қизалоққа талпинди: -Аҳсанимни соғинаманми яна?! (Давоми бор) @Ummuzaynabummu
-Зайн менинг бир гапимга негадир етарлича аҳамият қилмади, унга айтдим-ки: йўқолган маликаларни ер остидан эмас, уларнинг ошиқлари қалбидан қидириш керак! Фуад бежиз маъноси- "тош ёнғоқ"дек чақилиши қийин бўлган ушбу жумлаларни сўзламаётган, айни чоғда у Алсунинг тил билиш даражаси қай ҳолатдалигини текшириб кўраётганди. Қиз жилмайди ва ўзи ҳам арабчада жавоб қайтарди: -Унда нега ўша маликанинг хайкалчасини археологлар топиб олишди экан-а?! Фуад ўзи учун керакли маълумотни аллақачон олиб бўлганди, мийиғида жилмайганча- "ёнимга кел" дегандек, жуфти ҳалоли томонга қарата қўл чўзди. Алсу аста юриб келиб, ёнига ўтиргач, унинг чеҳрасига маънодор тикилди: - Буни қара-я, шундай қилиб мени тушимда ҳам ортиқ уйқусирамасликка мажбур қилиб қўйдинг-ку! Арабчани ўрганиб қайтганингни- кечаги шеър ўқишингдан сезгандек эдим-у, лекин бу даражада дуруст гаплаша оласан деб ўйламаётгандим... Беҳад севинтирдинг, Аллоҳ сени ёрлақасин!
... Шу оқшом Фуаднинг ҳаётида "Аиша" исми билан бошланувчи- янги бир саҳифа очилди. Бу исм соҳибаси- шу даражада мўъжизакорлик билан унинг ҳаётига кириб келди-ки, Фуад то унгача бўлган ҳамма исмларни буткул хотира дафтаридан ўчирди. Хаттоки улар сафида бир пайтлар ўзи ўйинга тиккан, сўнг қалбидан ўчиролмаган- "Алсу" исмли куйдирмажон қизнинг исми ҳам ўчиб кетди. "Сен мен учун ҳозиргина- жаннатдан ушбу кунгача маъносиз туюлган ҳаётимга қадам босиб кириб келгандайсан!" Фуад тиззасига бош қўйиб ўтирган бу хилқат у учун- дарҳақиқат ўтмишдаги Алсудан тамомила фарқ қиларди. Подиумлар, ярим-яланғоч суратлар ва тушунарсиз ўтмиш- Фуад ҳозир "Аиша" деб атаётган бу соҳибжамолга мутлақо алоқадор эмасдек эди.
Бир йил-у саккиз ойдан сўнг
Шейҳа хонимни бугун севимли набираси Аҳсан кўргани келган. Қизалоқ эндигина олти ойлик бўлди ва шу кунларда унинг милки шишиб, бирин-кетин тиши ёряпти. Унинг ойиси боягина шу ерда эди, ҳозир эса қўшни хонага намоз ўқиш учун чиққан бўлса керак. Хонада айни чоғда бувисининг тиззасида ўтирган қизалоқнинг ғу-ғулаганча чиқараётган овози- барча товушларни босиб кетгандай туюлмоқда. Ора-орада Шейҳа хонимнинг қўлидаги шалдироқ шалдирайди. Ваниҳоят Фуаднинг фарзандини эркалатиш бахтига эришган хоним қўлидаги ширингина қизалоққа тикилиб-тикилиб қараркан, ич-ичидан шукрона келтириб севинади. Сал нарироқда эса Шамманинг энди анча улғайиб қолган қизи Рания ўтирибди. Фуад бугун ишидан вақт орттириб, Шейҳа хонимнинг бир ҳафтадан бери тинимсиз қилаётган илтимосларига қулоқ осди. Онаси ҳамда отаси Саид бин Тамим тез-тез ўз набирасини кўришни қаттиқ истаб қолишади. Хоним соғинч ўртаганда хона деворида турадиган тилла ёмбини тез-тез қўлига олади. Бу лавҳани Аҳсан туғилганининг эртасигаёқ- Фуаднинг ўзи тайёрлатиб келган. Ҳали қотиб улгурмаган мумга эндигина туғилган қизалоқнинг жажжи оёқлари ботирилиб, кейин ушбу қолипга 24 қиротли эритилган тилла қуйдирилган. Ҳозир лавҳадаги бўртмадан Аҳсаннинг оёғи анча йириклашиб кетган, лўппи ёноқларидан бир ҳафтадан бери сув оқаяпти. Аҳсан худди митти қўғирчоққа ўхшайди, кўриниш тарафдан у худди онасининг ўзи- фақат сочлари Фуадникидек! Қизининг кам жойи ўзига тортган бўлса-да, ўғли уни ер-у кўкка ишонмайди! Салдан кейин хонага сал тўлишгани туфайли янада хусни зиёда бўлган Алсу кириб келди. Фуад уни ҳам қанчалик ардоқлаб суюшини Шейҳа хоним жуда яхши билади. Ўзи ҳам она сифатида ўғлининг бахти кулганидан ҳурсанд! Алсу эгнидаги қора абаяни ечиб, курси суянчиғига ташлади. Хоним кўз-қири билан келинининг қадду қоматига тикилди. Ҳаво ранг ипакдан тикилган кўйлак унинг чиройига янада жозиба бахш этгандек эди. У жуда қизғанчиқ она бўлди. Аҳсанни ҳам энагага ишонмай фақат ўзи катта қиляпти. Эрталаб оиласини онаси ихтиёрига топшириб, ўзи ишга шошаётган Фуад- қулоғига яна бир янгиликни секингина шипшиб қўйганди: Аиша- яна бир бора она бўлишга ҳозирлик кўряпти экан!
Фуад фажр намозини адо этиб, қуёш кўтарилаётган пайтда- хордиқ илинжида елкаларини ёстиққа ташлади. Алсу хонада кўринмасди, уни "ташқарига чиққан" деб ўйлаб, пича эшикка кўз тикканча ётди. Эндигина кўзи илинган пайтда сочларига бармоқ оралаганини сезди-ю, шошиб кўзларини очди. Рафиқаси тепасида жилмайганча унга тикилиб турган экан, бошини астагина кафти билан кўтариб, сўнгра қўлайроқ ўтириб олиши учун белига бир-иккита ёстиқ тиради. Фуад нозик ниҳол қизнинг бу ғайратига эндигина ажабланиб турганди, Алсу илтифот билан унинг қаршисига ўзи ташқаридан олиб кирган патнисни қўйди. Надима ўргатган татарча таомни ўзи мустақил тайёрлаган қиз- дидига ёққан идишлардан бирига тўлатиброқ сузиб ичкарига олиб кирганди. -Таомни ким келтирди? Фуад юзини чаяркан, аллақачон ошхонага ҳизматчилар келишгандир дея ўйлади. Бироқ Алсунинг бу таомни- ўзи тайёрлаганини унинг оғзидан эшитиши билан дарровда бор эътиборини олдидаги емакка қаратди. У учун кечаги мўъжизалар ҳалигача давом этаётгандек эди. -Шунчалик кўп ва шунчалик тез хайратлантиряпсан-ки, мен хатто "бу нарсалар тушимда содир бўлмаяптими?" дея ўйланиб қоляпман... Фуадда ростдан ҳам шундай ҳолат кечаётганди. Алсу уни овқатлантиришдан олдин ушбу таом билан боғлиқ афсонани айтиб берди. У Надимачалик майда кесолмаган уграни Фуад узоқ пайт томоша қилди. Сўнгра ўзига кўрсатилган бу эхтиромдан худди ёш боладек қувонганча идишни бир кўтаришдаёқ бўшатиб, қизга тутқазди. -Аллоҳ рози бўлсин, сендан Аиша! Умримда бунақа ширин таомни емагандим... Қиз қуш каби учиб-қўниб ошхонага қайтди, у бу сафар ҳам Фуадни чексиз ҳайратлантира олганидан ўзида йўқ ҳурсанд эди. Ичидан фаҳр туйиб, таомдан бир қошиққина тотди-ю, шалвираганча қолди. Чунки овқати анчагина шўр эди! Ўтириб ҳаммаси шошганидан содир бўлганини тушунди. Шу пайтда янги ҳизматчилар йўлакда кўриниш беришди. Оқшомга яқин Ҳамод Алсу узоқ кутган меҳмонларни олиб келди. Тўйга улгуриб келолмаган Диана ва Зайн бу даргоҳнинг илк зиёратчилари бўлишди. Тез фурсатда эркаклар тил топишиб олишгач, Диана Алсуни энг ичкари хонага судраб кетди. Қизлар бир-бирларини қаттиқ соғинган ва айтадиган гаплари ҳам анча йиғилиб қолганди. Алсунинг янги исми- Дианага дарровда ёқиб тушди, хатто бу исм эскисига қараганда қулоққа анча жарангдор эшитилишини ҳам гап орасида айтиб ўтди. -Кўзларинг порлаб турибди, демакки бахтлисан! Тўғри, мен Фуаднинг аҳволидан беҳабарлигим туфайли- уни кўришим билан албатта сенга ачинишни бошладим, бироқ ҳозир унинг яна оёққа тураётгани эшитиб, қувончим ичимга сиғмай кетди! Бахтинг боқий бўлсин, Алсу... Меҳмонхонада Зайн Фуадга ўтган аср бошида- даҳмалар очилгач, содир бўлган қизиқарли ва сирли воқеаларни гапириб ўтирган экан. Қизлар кириб келишганда- суҳбат қандайдир ғойиб бўлган китоб ҳақида борар, Зайн қарийб бир асрдан бери ном-нишонсиз кетган ўша қўлёзма ҳақида Фуадга қизғин тусда гапириб бераётганди: -Ҳалигача аллақачон ўнлаб кинофильмларнинг қаҳрамонига айланиб бўлган маликанинг даҳмаси топилмади. Бюсть бор, уни қандай эканлиги тўғрисида таассурот бор, лекин у қаерга кўмилганлиги ҳанузгача жумбоқ. Жуда кўп маълумотларни йўқотганмиз, у пайтлар хаттоки ўзи мустақил мўмиё кавлаб олиб, сотувчилар ҳам кўп бўлган. Бу мавзу Алсу учун қизиқарли бўлгани билан сал қўрқинчлироқ ҳам эди. Фуад эса қисқа муддат ичида- Алсу қандай қилиб арабчани яхши ўзлаштириб олганини тушунди. Зиёратчилар ёш келин-куёвларни ортиқча безовта қилишни истамай, шундан кейин кетишга тараддудлана бошлашди. Диана остонада Алсуга ниманидир шивирлаганча хайрлашди. Шундан сўнг ташқарида турган Ҳамод яна уларни меҳмонхонага қайтариб элтиб қўйди. Алсу ичкарига қайтганда, Фуад дабдурустдан унга арабчада мурожаат қилди:
C
