2023-04-06 19:30:36
Ҳукми бе таҳорат намоз хондан :
Ба мо Савол кардаанд, ки шахсе бидуни таҳорат намоз хонад чи мешавад? Ва ё либосаш бенамоз бошаду намоз хонад чи?
Ҷавоб:
Аввалан:
Ҳеҷ шакке нест, ки таҳорат калиди намоз ҳаст ва намоз бидуни таҳорат (ё худ вузӯъ) саҳеҳ намешавад.
Чуноне ки Расули Худо ﷺ мефармоянд:
لا تُقبلُ صلاةٌ بغيرِ طُهور.
«Намоз бидуни таҳорат қабул намешавад».
(саҳеҳ муслим №224 сунани тирмизӣ №1 ).
Дар ривояти дигаре омадааст, ки Расули Худо (Салому дуруди Аллоҳ бар ӯ бод) фармудаанд:
«لاَ تُقْبَلُ صَلاَةُ مَنْ أَحْدَثَ حَتَّى يَتَوَضَّأَ».
«Намози касе ки таҳораташ шиканад қабул намешавад то инки (аз нав) вузӯъ гирад».
(Саҳеҳ бухорӣ №135 ).
Сониян:
Шахсе бидуни вузӯъ намоз мехонад ё ҳамроҳ бо либосҳои бенамозаш намоз мехонад дар ҳукми чунин шахс уламо ихтилофи назар доранд инҷо чанд қавле аз уламои мазҳаби худ-ҳанафи-ро зикр мекунем:
Аллома Алӣ Қорӣ дар ин масъала чанд қавлеро зикр кардааст аз ҷумла гуфааст:
وفي الفتاوى الصغرى والجواهر: ومن صلى مع الإمام بجماعة بغير طهارة عمدا كفر.
Ва дар фатовои суғро ва ҷавоҳир омадааст: "Ва шахсе қасдан бе таҳорат ҳамроҳи имом бо ҷамоъат намоз хонад кофир мешавад.
Баъд аз нақли ин қавл Алӣ Қорӣ назари худро баён карда чунин гуфтааст:
ثم الصلاة بغير طهارة معصية، فلا ينبغي أن يقال بكفره إلا إذا استحلها.
Намоз (хондан) бе таҳорат гуноҳ ҳаст пас сазовор нест ки (шахсе бе таҳорат намоз хонад) кофираш гуфта шавад магар замоне(кофир мешавад ки) намоз хондан бе таҳоратро ҳалол донад.
(Шарҳи Фиқҳи акбар саҳ:468 ).
Аллома Ибни Обидин баъд аз баён кардани ҳукми масъалае, ки шахсе пояшро болои қуръон гузорад гуфтааст:
وَيَدُلُّ عَلَى ذَلِكَ قَوْلُ مَنْ قَالَ يَكْفُرُ مَنْ صَلَّى بِلَا طَهَارَةٍ أَوْ لِغَيْرِ الْقِبْلَةِ لِأَنَّهُ اسْتِهَانَةٌ فليتَأَمَّلْ...
Ва далолат мекунад бар ин қавли шахсеро ки мегӯяд: кофир мешавад шахсе ки бе таҳорат намоз хонад ё ба сӯи ғайри қибла намоз хонад, зеро ин (бе таҳорат намоз хондан) паст ва ночиз шуморидани намоз ҳаст пас тааммул кун.
(Ҳошияи ибни обидин 3/719 ).
Аллома бадриддини Айнии Ҳанафӣ мегӯяд:
فلو صلى محدثاً متعمداً بلا عذرأثم ولا يكفر.
Пас агар бе таҳорат қасдан бе узр намоз хонад гунаҳкор шудааст ва кофир намешавад.
(Шарҳи сунани Абудовуд аз бадриддини айнӣ ҷ1 саҳ:184 ).
Чигунае ки мебинем дар ҳукми шахсе ки бе таҳорат намоз мехонад уламо қавлҳои гуногун доранд.
Ва як қавле аз Имом Абуҳанифа (раҳимаҳуллоҳ) нақл шудааст ки шахсе бе таҳорат намоз хонад ё бо либоси бенамоз намоз хонад кофир мешавад, зеро ин тавҳин ва паст шуморидани фарзи илоҳӣ ҳаст ва Имом Абулайси Самарқанӣ низ ба ҳамин қавл фатво додааст.
Аммо Алӣ Қорӣ ин қавлро шарҳ дода гуфтааст:
يعني مع القدرة على الثوب الطاهر، كفر، يعني إذا استحلها وإلا فلا شك أنها معصية،
Яъне (агар бо либоси бенамоз намоз хонад) дар ҳоле ки қодир бар либоси покиза ҳаст кофир мешавад яъне агар ҳалол шуморад онро ва аммо (агар ҳалол нашуморад) пас шакке нест ки ин (бе таҳорат ва бо либоси бенамоз намоз хондан) гуноҳ ҳаст.
(Шарҳи Фиқҳи акбар саҳ:369) .
589 views🆂︎🆃︎🆄︎🅳︎🅴︎🅽︎🆃︎, edited 16:30