***
Ўтиб бораётган ҳар бир кунимнинг
Ортидан боқарман ҳорғин қўл силкиб.
Қараркан, юраги оғримас кимнинг:
Қайтмайди ғам-қувонч, қайтмайди севги.
Кўзга муҳрланган лаҳзаларни сўнг
Хаёлда тиклайман минг бор уриниб.
Тасаввур етмайди – тасвир жуда жўн,
Излайман эслашнинг ўзга турини.
Кунлар соғинч ташлаб чопаверади,
У билан баҳсма-баҳс чопар юрагим.
Гоҳ қувонч, гоҳ оғриқ топаверади,
Бесамар курашда ярим бўлагим.
Биламан, кунларни бўлмас тўхтатиб,
Биламан, бу баҳсда ниҳоя йўқдир.
Битта хулосага келаман қайтиб:
“Инсон ўз қалбини ўзи ўқийди...”
"Фақат у қолди" китобига кирган шеърлардан @xurshidabdurashid
