#ижод АЁЛГА БАХТ БЕРИНГ! Муаллиф: Азизахон Исмоилова 11-қ | Ummu Zaynab Ummu-Azizaxon Ismoilova ijodi kanali
#ижод
АЁЛГА БАХТ БЕРИНГ!
Муаллиф: Азизахон Исмоилова
11-қисм
Муҳаббатой кўзларини юмди. Аввал кўз олдига ўз чиқимларини бир чеккадан қоғозга ёза бошлаган қизи Маликахон, сўнг ўтган йилги курткани калталиги сабаб бу йил кийиб бўлмаслигини айтиб ғингшиётган ўғли Мадаминжон келди.
“Ҳа, унга бу йил куртка олиб бермасам бўлмайди. Муҳаммадалига ҳам бирон нарса олиш керак. Агар яхши пулга оёқ кийим кўрсам, оламан... Хурсанд бўлиб қолади!”
Кейин беихтиёр эрини ўйлади. Униям қишлик шимлари ярамай қолган. Ҳеч йўқ битта қалин шимми ё спортивками олиши керак. Бу ёғига энди ичмаяпти, эхтиётлаб кияр...
Машина қаттиқ силкинган пайт Муҳаббатойнинг чаккаси ён тўсиққа қарсиллаганча урилиб қайтди:
—Вой бошим...
Кетма-кет чалинган чўзиқ сигнал эса ўтакани баттар ёргудек қилди:
—Ҳой, кўзингизга қарасангиз-чи!
Машина яна бир чайқалган пайт Муҳаббатой апил-тапил олд ўриндиқлардан бирининг суянчиғини чангаллаб олишга улгуриб қолди.
—Қанақа ҳайдаяпсиз ўзи? Кўрмаяпсизми, рўпарадан келаётган мошинани?
Ҳайдовчи ҳам ўзини нимадир деб оқлагиси келди шекилли, Муҳаббат томонга ўгирилиб ўшқиришга тушди:
—Мен эмне кылышим керек? Машина жолдо токтоп калса, андан секирип өтүшүм керекпи?
—Ман сизга сакраб ўтинг демаяпман! Сал эхтиёт бўлиб ҳайданг деяпман!
Муҳаббатой энди киприк қоқишга ҳам қўрқиб қолганди. Ҳавфли бурилишларнинг бирида олдиларидан яна битта катта машина чиқиб қолди. Сал қолса даҳшатли тўқнашув содир бўларди.
—Ҳай! Кўзизга қаранг! Кўзизга қаранг... Вой...
—Көзүмдү карасам кантип машина айдайм? А?! Кантип машина айдайм?
—Бурилаётганда сал тезлигини пастлатади-да одам деган! Боядан бери қараб келяпман, юздан пастлатмай буриляпсиз-ку! Биронтасига урилиб кетсак, нима бўлади?
Муҳаббатой ўпкаси йўқ шофер билан тортишишга тушди. Уям битта гапдан қолмади, буям!
—Машинасида одам опкетяпти-ю, буни бемалолхўжалигини қаранглар! Сал қолса инфаркт қилай деди-я!
Боядан бери орқа ўриндиқда қўлидаги ўттиз учталик тасбеҳни шиқ-шиқ қилиб ўгириб жим келаётган Муҳайё синглисининг ваҳимасига шунчаки кулиб қўйди.
—Йўл бўлганидан кейин ўзига яраша оғирчилиги бўлади-да! Мана кўпи кетиб ози қолди, етволамиз Худо хоҳласа...Қурут берайми, Бабатой? Ма, шимиб кет!
Опаси узатган қурутни юраги беҳаловат бўлиб ўтирган Муҳаббатой лунжига қистирди. Ниҳоят икки юз эллик километрли довон ортда қолиб минг таҳлика, минг ҳавотир билан сершовқин шаҳарга кириб боришди.
Машинада ўтиравериб оёғи увишиб қолган экан. Муҳаббатой оёғини силай-силай опасининг ортидан эргашди.
Беш соат бозорда юришди. Қараса, опасининг оёқ ошиқларининг атрофи ҳамирдек кўпчиб шишиб кетибди. Буйраги безовта қилди шекилли, Муҳайё бир жойда тўхтаб кетма-кет учта-тўртта дорини ичди.
“Опамгаям қийин экан! Аёл боши билан ҳали Туркия, ҳали Пекин, ҳали Бишкек қилиб юради. Бир нарсага муҳтож бўлсам дарров кўзимга опам кўриниб бораверарканман-у бечоранинг қанақа қийналиб пул топишини билмас эканман. Қадалиб шунча соат йўл юриш, жонини хатарга қўйиб довон ошиб бориш, иссиқ-совуқ, ёмғир-қор демай бозорга чиқиш, тик оёқда туриб савдо қилиш... Эҳ-ҳе, бу опам чекадиган заҳматларнинг ярмисиям бўлмаса керак? Яна мен билмаган қанчадан-қанча қийинчилик, қанчадан-қанча машаққати бор... ”
Алламаҳалда уйга кириб келди. Болалари ухламасдан эшик ёнида кутиб ўтиришган экан.
—Маликахон отанг қани? Уйдами ўзи? Нима қиляпти? Ухлаяптми? Бор, аям келди деб айтиб чиқ!
—Дадам... Ҳалиги...
Қизининг кўзи билан ер чизганча туришини кўриб, йўқлигида нима воқеа рўй берганини тушунди-ю Муҳаббатойнинг оёқ-қўли бўшашиб кетди:
—Янами? Яна ичиб келдими?
Болалари ҳудди айб иш қилиб қўйгандек бир-бирига қаради. Муҳаббатойнинг энди шунча жойдан ўла-топпа кўтариб келган нарсаларини улашишга ҳам, болаларини севинтиришга ҳам куч-иштиёқи қолмаганди. Беҳолгина бўлиб пичирлади:
—Маликахон, айтган нарсаларингни олдим, қизим! Сумканинг ёнида Мадаминга куртка бор! Муҳаммадали сенгаям этик олиб келганман. Яхшисидан...
(Давоми бор)
@Ummuzaynabummuijodi
