​​— Шаҳлохон, биз сизни тушунмаган эканмиз. Сизни ўз уйингизга | 🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

​​— Шаҳлохон, биз сизни тушунмаган эканмиз. Сизни ўз уйингизга олиб кетгани келдик… Ёки биздан шунчалар ранжиганмисиз? Сизни олиб кетишимизни овсинингиз қайта-қайта илтимос қилди.
Қайнонамнинг охирги сўзлари қулоғим остида жаранглади. Наҳотки овсиним менинг уйга қайтишимни хоҳлаган бўлса? Қандай қилиб? Ахир мени кўрарга кўзи йўқ эди-ку?! Кўнглимдан нималар ўтаётганини қайнонам сезди чоғи, яна гапида давом этди:
— Уйга борсангиз, ҳаммасини тушуниб оласиз. Овсинингиз ҳам аёл. У ҳам хато қилган. Энг муҳими, у бугун мана шу хатосини тушуниб етди.
Ўша куни келинлик уйимга қайтиб келдим. Уйга келдиму, ҳаммасини эшитдим. Мен бу ердан кетганимдан сўнг овсиним мен ҳақимда турли бўлмағур гапларни тарқатибди. Камига ўзининг узоқроқ қариндошини эримга олиб бермоқчи бўлибди. Бу қилаётган ишларига Худонинг қаҳри келганми, билмадим, йўлдан ўтаётганида машина туртиб юборибди ва яхшигина жароҳатланибди.
Уни кўргани шифохонага йўл олдим. Оёқ-қўли юзи аралаш оқ бинтга ўралган овсинимни кўриб, очиғи, унга жудаям ачиндим.
— Мен Шаҳломан, опажон, кўзингизни очинг!
У овозимни эшитиши билан кўзини очди. Қийнала-қийнала фақат шу сўзларни айта олди:
— Мени кечиринг, мендан рози бўлинг…
Унинг титроқ қўлларини маҳкам қисдиму кечирганимни ва тезроқ соғайиб, оиласи бағрига қайтиши Худодан сўраётганимни­ айтдим. Овсиним эса фақат йиғлар, гапларимни ҳам эшитмасди…
Муаллиф?

@Solixa_Ayol
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
БОСИНГ!
https://t.me/+SirEm-hvsXrdKMKK