Sevgi Hikoyalari😊

2022-07-09 19:48:12 Assalomu alaykum Ochish/sharhlash

2022-07-08 20:14:51 Assalomu alekum Ochish/sharhlash

2022-07-07 20:01:37 #хайрли_тун

"Орқангдан гапиришяпти" дейишади... Нега шундайлигини биласизми..? Чунки улар хақиқатдан сиздан орқада!

Орқангизга ўгирилиб, улар ҳақида бош қотириб ўтирманг. Олдинга қараб юринг!
Мақсадингизни амалга оширишга интилинг! Орқангизда туриб олиб гапирадиганларга сира эътибор берманг... Сиз доимо улардан олдиндасиз!

Тунингиз осуда ўтсин Қадрдон! Ochish/sharhlash

2022-07-07 19:46:20 Kim hikoya oqiyapti???? Yoqlama qilaylikchi Ochish/sharhlash

2022-07-07 19:45:18 Sevgi Hikoyalari pinned «Kim hikoya oqiyapti???? Yoqlama qilaylikchi » Ochish/sharhlash

2022-07-07 19:45:07 Kim hikoya oqiyapti???? Yoqlama qilaylikchi Ochish/sharhlash

2022-07-07 19:43:48 Õsha yigit qizni yonidan õtib ketish õrniga uni yonida tõxtadi. Xadicha bõyi õzidan besh- õn sanitemr uzun bõlgan yigitga boshini kõtarib qarashga majbur bõldi.
— Siz shu yerda yashaysizmi? Yoki kimningdir yoniga keldingizmi?,- sõradi yigit.
— Ha shu yerda yashayman!,- dedi Xadicha sir boy bermay.
Yigit ham undan gap olish niyati ortib yana savollar bera boshladi.
—Aslida men bu yerlik emasman, yaqinda kelgandim, lekin sizni avval kõrmagandim, shunga ...,- tushuntirgandek bõldi yigit.
Xadicha uni alday olish mumkinligidan quvondi.
—Men kamdan kam kõchaga chiqaman, men ham sizni kõrmagan ekanman.
— Albatta kõrmaysizda chunki bu yerda yashamasangiz! Men qachon bu uyga kõchib kelganingizga hayronman,- dedi yigit iztehzo bilan.
— Men azaldan shu yerda yashayman!,- dedi Xadicha endi jahl bilan. — Õzingiz yaqinda kelgan ekansiz, qayerdan ham bilardingiz? Men bilan nima ishingiz bor? Duch kelgan qizga gap otaverar ekanda! Boshqa qiladigan ishingiz yõqmi? Yõlingizdan qolmang, men uyga kirishim kerak!
Aslida yigit duch kelgan qizga gapiradiganlardan emasligi tashqi kõrinishidan bilinib turardi. Jiddiy insonlardan ekanligi yuzida aks etgandi. Hatto kiyinishidan ham oddiy ishda ishlamasligini bilsa bõlardi.
Qiz " Uyda hech kim bõlmasinda!" degan umidda bu gal eshikni taqilata boshladi. Baribir kalit bu uyga tõg'ri kelmaydi. Baxtiga shuncha taqilatsa ham ichkaridan hech kim chiqmadi, ammo haligi yigit keta qolmasdi.
— Kalitingiz bilan ocha qoling, uyingizda hech kim yõqligi kõrinib turibdi-ku,- kulib dedi yigit qizning qõlidagi kalitga ishora qilarkan.
— Uff, sizga nima a? Uyimning eshigi ichkaridan qulflangan. Singlim uxlab qolgan bõlsa kerak! Eshitmayapti, hozir ochadi...
— Ha men ham unda uyimga kirmoqchi edim...
—Boring kiravering uyingizga kiring menga nima?
— Ha biroz qochib turing eshikni yonidan,- dedi va kalitini olib eshikni ochdi.
Xadicha nima bõlayotgani tushinishga ulgurmay qoldi.
— Istasangiz " Uyimiz"ga kirishingiz mumkin, xush kelibsiz,- dedi yigit mazza qilib kularkan.
Xadicha uyatdan yerga kirib ketay desada õzini qõlga oldi va vaziyatni unga tushuntirishga harakat qildi.
— Kechirasiz, bu kichkina anglashimovchilik, meni ortimdan kimdir kuzatib kelayotgandek bõldi, shuning uchun to'g'ri kelgan eshikni yoniga kelib huddi õzimni uyimga kirib ketayotgandek kõrsatmoqchi edim, lekin qovun tushiribman, endi xayr, sog' bõling.
U endi zinadan shoshilib tushib ketmoqchi bo'lganida, yigit birdan bilagidan ushlab qoldi.
— To'xtang siz qayerga qochyapsiz, kimni aldayapsiz, men sizga ahmoqqa õxshaymanmi a? Eshigimning oldida turib olib nima qilayotgandingiz, kimsiz, ismingiz nima? Sizdan sõrayapman!
— Prokrormisiz nima balo?!,- qiz qõlini tortib olmoqchi edi bo'lmadi, yigit qattiq ushlab olgandi, — Sizga hammasini tushuntirdimku, rostdanam ahmoqqa õxhsaysiz, sog' odam tushungan bõlardi.
— Siz uyimni oldida nimadir qilganingiz yetmagandek, endi meni haqorat ham qilyapsizmi? Gapirmasingiz mahkamada gapirasiz, yuring!
— Qõyvoring qõlimni , hozir baqiraman?,- qiz uni qõrqitmoqchi bõldi.
Bola mazah qilgandek sõradi:
— Nima deb baqirasiz?
— Yordam bering, yordam, qõyvor, meni zõrlamoqchi, yordam!!! ,- u rostdan baqira boshladi.
— Sizni jinni desam, g'irt telba ekansiz-ku, - yigit uni siltangandek qõyib yubordi
— Ahmoq! Bitta gapni tushunmaydigan jinni, siz ham odammsiz? Kimdir õlaman desa, siz kulaman deysiz?
Xadicha shoshilib keta boshladi.
— Yana tili besh qaricha- a, bu qizni? Kim tarbiya qilgan sizni o'zi? Tarbiyasiz!
— Meni tarbiyamga til tekizmang, sizdan farqli õlaroq tarbiyam yaxshi!
— Oyingizga ayting, siz bilan alohida shug'ullansin.
Xadicha indamasdan ketib qoldi, ortiga qaramadi ham.

#Muallif:Xonzoda Ochish/sharhlash

2022-07-07 19:43:48 Ularning suhabtini telefon ovozi bõldi, kim qõng'iroq qilayotganini kõrib Munisaning rangi oqardi.
— Oh, ana! Opam bilgandek telefon qilyapti. Nima deyman hozir unga?-, tashvishlanib gapirdi.
— Javob bersangi, hadeb qaltiramasdan!,- dedi eri jahl aralash.
— Alo assalomu alaykum opa, ahvollaringiz yaxshimi?
— Alo, Munis, Xadicha uydami? Nega telefoni õchiq? Telefonga chaqir, bir narsani sõramoqchi edim...
Xadicha qõrqinchli kõchalardan haliyam ketishda davom etardi. Shu uylarning barisida bir vaqtlar bitta zavodda ishlagan odamlar yashaganiga haliyam ishongisi kelmaydi. Shuncha inson-a? Ammo bularning bari bir vaqtlar bõlgan, hozir unday emas. Shu vaqt telefonidagi qõshiq tugab atrofdagi tovushlarni eshita boshladi. U shuncha paytdan beri ortidan kimdir kelayotganini endi eshitdi, boshida e'tibor bermadi, ammo ortiga bir qarab haligi odamning yuzini kõrib qorqib ketdi. Kõrinishidan yaxshi odam emasligi bilinardi. Birdan yelkasidagi sumkasini mahkam ushladi, axir unda xolasiga eson omon olib borishi kerak bõlgan tilla bor edi-da. Yana birovning tillasi! Balki shunaqa tuyulyotgandir deb qadamini tezlatdi, ortidan kishi ham izidan qolmasdi. Telefonidagi qõshiqni tõxtatdi, lekin quloqchinni yechmadi. Huddi u haliyam qoshiq eshitib ketayotgandek kõrsatdi õzini. Xadichaga aldangan kishi esa kim bilandir telefonda bemalol gaplasha boshladi.
— Ha aytyapman-ku, yaxshi õlja deb! Huddi oltin baliqcha. Meni sezmaydi ham xavotir olma. Bu haqida hech kim bilmaydi. Biror narsa deyishga ulgurmaydi ham... Yõq yõq janjal qila olmaydi. Biror odam yõq joyga... Ha kelaver, seni kutib turaman. Har doimgidek... Yaxshi men uni kõzdan qochirmasligim kerak.
Xadichaning yuragi tovoniga tushib ketdi. U haqida gap borayotganiga tõliq ishonchi komil edi, chapdagi kõchada odamlar gavjum degan umidda shu tarafga qayrildi. Afsuski har doim gurunglar avjiga chiqdigan kõchada birorta ham odam yõq edi. Osha kishi ham uning ortidan qayrildi. Ozginadan sõng butunlay zimistonga aylanadigan bu kõchalar endi u uchun dahshatli makonga aylandi. Ilk bahorning mayin shabadasi ham õz ma'nosini yõqotdi. U piyoda borishga qaror qilganiga, aynan shu kõchalardan yurganiga qattiq afsuslandi. Onasining gaplari quloqlari ostida jaranglardi. ” Juda kõp qotilliklar bõlardi, hech kim yordam berolmas, faqat jasadlarini daraxtlar orasidan topishardi”
Miyasiga yashin tezligida kelgan fikrdan quvonib ketdi. Duch kelgan ko'p qavatli uylar ichiga kirib ketadida osha yerda yashirinib turadi. Afsuski eshiklari qulfli bõlib shunchaki kirib bõlmasdi. Baxtiga eshiga lang ochiq uyga duch keldi, kirdi-yu eshigini ichkaridan yopdi. Kodini bilmasa ocha olmaydi albatta! Ikkinchi qavatga chiqdi-da nafasini rostlay boshladi. Oynadan qarab o'sha odam eshik tagida turganini kõrdi. U nima qilyapti? Nega haliyam ketmayapti? Rosdan ham Xadichani kuzatganmidi?
Tepadan kimningdir oyoq tovushlari eshitildi. Kim bõlsa ham u hozir tashqariga chiqadi va eshikni ochiq qoldiradi, keyin... keyin Xadicha qõrqqan on keladi. Hech nima bõlmaganday turarkan yonidan bir yigit õtib ketayotganini kõrdi. U negadir qayta qayta Xadichaga qarab qõydi. Notanish qizni bu yerda nima qilayotganiga hayron bõldi. Pastda eshik ochilib yopilgani eshitildi. Sukunat bir-ikki daqiqaga chõzilgan bõlsa-da, huddi butun umrdek tuyuldi unga. Eshiklar qayta ochildi va ichkariga kimdir kirdi. Tepaga kimdirning chiqayotgan qadam tovushini eshitgan qiz biroz õng'aysizlandi va qaror qabul qilib õzi ham tepaga chiqishni boshladi. Õg'ridan qutilishning yagona yõli birorta uyning eshiga yoniga borib olib huddi uyiga kirib ketayotgandek òzini kõrsatish ma'qul kõrgan Xadicha duch kelgan eshik yoniga turib oldi-da, sumkasidan kalit qidirayotgandek bõldi. Baxtiga ichkariga kirgan uni qõrqitayotgan odam emas, balki hozirgina yonidan õtib ketgan yigit ekanligini kõrib xotirjam bõldi, lekin vaziyatni boy bermay, õzini uyining kalitini olib gõyoki eshikni ochmoqchi bõldi. Boyadan beri bõlayotgan shaqir shuqurdan uydan hech kim chiqmaganligi uchun bu uyda hech kim yõqligiga amin edi. Ochish/sharhlash

2022-07-07 19:43:48 Hushbo'y zanjabil
1-bob. Ilk tanishuv
Xadicha bozordan chiqdi-da, yõlga qaradi, qõlida atigi ikkita paket. Yelkasida uzun sumkasi, uyigacha esa 3 ta bekat. Piyoda borsa ham bõladi, biror avtobusga chiqib olsa ham bõladi. Ammo duch kelgan avtobusni kutish ham vaqtni oladi. Piyoda yursa ham shu vaqt ketadi. Hozir qishdan bahorga õtar palla bõlib, kunlar ancha isiy boshgalan mahal edi. Kõchada mayim shabada esardi, bunaqa havoda kõchani mazza qilib aylansa bõlardi. Agar piyoda ketsa bu havodan istagancha bahramand bõla oladi. Kurtkasining oldini oxirgacha taqdi-da, kõp qavatli uylar ichiga kirib ketdi. Qulog'iga quloqchinni taqib qõshiqni baland qildi. Kun ham kech bõlib quyosh bota boshlagan shom mahali edi. Atrofga õzgacha gõzalik bag'ishlangandi. Atrofdagi qurilganiga qirq yildan oshgan kõp qavatli uylarni kuzatib ketardi. Esida bir vaqtlar oyisi bilan shu kõchalardan õtarkan bu kõchalarda juda kõp qotilliklar, ancha-muncha yomon ishlar sodir bõlganliklari haqida eshitgandi. " Aynan shu bog'cha bilan maktab orasida va orqasida kichkina qizchalarni, bolachalarni õldirib ketshardi. U vaqtlar bu yerda daraxtlar kõp bõlardi, õrmonzor edi. Shom bõlishi bilanoq hech nima kõrinmay qolardi. Hatto ovozlar ham eshitilmaymasdi bu yerda. Agar shu atrofda kimdir yõqolsa, darrov mana shu yerdan izlashardi. Va doimgidak aynan shu daraxtlar orasidan topishardi jasadini! Hozir kõp daraxtlarni olib tashlashgan, bu yerda nima bõlayotgani kõrinadi, lekin orqa tomoni hali hamon xavfli va fayzsiz joylar!",- degandi õshanda oyisi bolalik xotiralaridan bir parcha eslab. Hozir u shu kõchadan qõrqmasdan yurib borardi, hatto unga hozir shunaqa xavfli va fayzsiz kõchalar juda qiziqarli edi. Har bir kõrgan narsalarini tahlil qilib ketardi Ochilmagan jumboqlarga, õziga tortuvchi sirli joylarga kõp qiziquvchan bu qiz bularning barini yaxshilik bilan tugamasligini bilmasdi...

— Uff, bu qiz qayerda qoldi-ya? Shunaqa ham kech qoladimi? Ketganiga besh soatdan oshdi-ya!,- Munisa qõlidagi telefonini stol ustiga qõydi. Divanda bamaylihotir o'tirgan, televizorning pultini ushlab olib u kanaldan bu kanalga erinmay õtqazib õtirgan eriga qaradi. Baxtiroy hatto pinagini ham buzmadi.
— Senga aytgandim, õqishidan chiqishi bilan borib kelaversin, bir yõla olib keladi dedim,- dedi erinibgina.
— Ey, uyga kelib choyini ichib olsin degandim-da! Kõchani ovqatini yeb bõlmaydi. Kiymini alishtirib bemalol borib keladi degandim. Õzi atigi bir haftaga kelgandi, endi opamga nima deyman?!
— Hovliqmasangchi, telefon qil,- dedi eri jahl bilan.
— Qildim!,- dedi Munisa bundan battar asabiylashib. — Bir õchgan deyabdi, bir xizmat doirasidan tashqarida deyabdi. Xullas olmayapti.
Baxtiyor vanihoyat televizordan kõzini uzib xotiniga qaradi, endi uning kõzida ham havotirlanish aks etgandi.
— Shu zarilmidi senga a? Õzi nega opamnikiga jõnatganding?
— Voy, kecha sizga aytgandimku!,- hovliqib gapirishda davom etdi. — Ertaga ishxonamizda bayram bor edi. Shunga õtirish qilayotgandik. Kõylagimga mos taqinchog'im yõq edi. Huddi shunaqasini opajonda kõrgandim. Ikki kun oldim iltimos qilsam " Xo'p berib turaman , kelin, faqat õzingiz kelib olib keting" degandilar. Kõrdingiz vaqtim bõlmadi. Shunga jiyanimni jõnatgandin uylariga. Atigi bir haftaga kelgandiya uyimizga, bir baloga yõliqmagan bõlsa bõldi,- dedi boyagi gapini qaytarib.
— Opamning uyi besh soatlik yõlmasku?!-, hayron bõldi eri. Munisaning esiga bir narsa tushganday bõldi.
—Bir yõla kelayotganida bozorga kirib, pomidor, bodiring, ha yana mevalar olib kelishini ham iltimos qilgandim. Aytmasam bõlarkan, bitta avtobusda tinchgina uyga qaytib kelardi bechora qizim. Bozorga kirishi uchun ham tushib qolishi kerakku avtobusdan.
— Bõldi tashvishlanma, boshqa payt ham kechki payt kõchaga chiqardi-ku.
— Ikki qadam naridagi dõkonga chiqishini aytyapsizmi?-, istehzo bilan sõradi Munisa. —Albatta, bunaqa joyga chiqa oladida! Oxiri yuragim yomon bolib qolmasa bõldi... Ochish/sharhlash