《روزى من و پدرم از خانه خارج شديم، آنجا پدرم با عدّه اى از اصحاب ما بين قبر و منبر روبرو شد ، نزديك آنها شد و بر آنها سلام كرد، سپس فرمود: بخدا قسم.. من بوىِ شما و نَفس شُما را دوست دارم، ما را بر اين مُحبت به وسيلۀ پرهيزگارى و سعى و تلاشِ خود يارى كنيد، و بدانيد جز به ①پرهيزگارى ②و تلاش و كوشش كسى به ولايت و دوستى ما نرسد.. هر گاه يكى از شماها اقتداى به بنده اى از بندگان خدا نمود، بايد مثل او عمل كند. شما شيعيان خداييد، شما سربازان خدائيد، شما ياوران خداييد، و شما پيشى گيرندگان اوّلين و آخرين هستيد، و در دنيا اولين پيشى گيرندگان به ولايت مائيد و در آخرت پيشى گيرندگان به سوى بهشت هستيد؛ ما به ضمانت خدا و رسولش ، بهشت را براى شما ضمان كرده ايم. شما پاكانيد و زنان شما پاكانند، هر زن مؤمنه اى مانند حوريان بهشت است و هر مرد مؤمنى راستگوست.》
مشكاة الأنوار في غرر الأخبار نویسنده : الشيخ الطبرسي، ج۱، ص۹۳
