Меҳр Кеч куз эди. Ҳавода қишнинг изғирини кезиб юрарди. – Она, келинг оёғингизни ювиб қўяйлик, – деди ака-ука. – Оббо, янами? – сўради онаси юраги увишиб. – Тирнет, деган бало чиқди, менинг тинчим бузилди. – Келақолинг энди! – ялинишди ўғиллар. – Шу охиргиси! Она ноилож кўнди, ҳовлига чиқиб, супага ўтирди. Ўғиллари дарров тоғорага кран жўмрагидан сув тўлридиб олиб келишди. Ака-ука бир олиб, бири қўйиб, онанинг оёғини “ювиб”, тўрт-беш мартадан суратга тушишди: энг яхшисини интернетга қўяди. “Фотосессия” тугагач, улар қилган ишидан мамнун, хоналарига шошилишди. Она ҳам гарчи совуқ сувда оёғи музлаган бўлса-да, хурсанд эди: – Ҳаҳ, ўзимни меҳрибонларим-а! Байрам ОҒА Kechki payt choy va kofe ustida oqish uchun sara hikoyalar @Qisqa_Hikoyalar1 2.8K viewsAbdujalilov Jahongir, edited 05:22
