2023-02-17 21:34:58
Kimgadir ma’lum, kimga noma’lum, fevral oyida o’zim uchun chellenj e’lon qilgandim. Uning shartiga ko’ra, kanalga har kuni kamida bittadan post qo’yib borishim kerak. 17 kundan beri shunday qilib kelyapman. Ba’zida yozish oson, ba’zida juda qiyin va umuman noqulay. Lekin shunga qaramasdan, muntazamlikni saqlab qola bilish kishidagi quvonch gormonlarini silkitib yuborarkan. O’zimdan ancha xursandman shunga. Har holda oxirgi marta qachon bunaqa muntazamlik ko’rsatganimni eslolmayman
Albatta, foydali jihatlari ko’p bo’lyapti. O’z shaxsiyatim uchun yetarlicha o’sish bo’ldi. Undan tashqari, kanaldan deyarli hech kim chiqib ketmayapti. Aksincha, instagramim va tanish guruhlar orqali obunachilar soni ortib qoldi. Kutilgan natijalar o’z ijobatini topyapti.
Lekin…
Sonlarning ortishi, yangi obunachilar bilan birgalikda eski tanishlarning ham ushbu kanalda ko’rinish berishi ko’nglimni ko’tarish bilan bir qatorda o’ylashga ham undayapti. Ya’ni, endilikda “duch kelgan narsani yozish mumkin emas”, “har baloni yozib, odamlarni vaqtini olish yaramaydi”, “foydali yoki qiziqarli bo’lmasang, jim turgan yaxshiroq” kabi ichki sensuralarimning qaytadan uyg’onib borayotganini sezyapman. Auditoriya ortgan sari “yanada yaxshiroq”, “yanada muhimroq”, “yanada foydaliroq”, “yanada kulguliroq”, “yanada qiziqarliroq” yozish shartligi ichimni tirnayapti.
Aynan shu “yanada” va “endi mumkin emas”lar ichki senzuramning yillar davomida menga jiddiy qarshilik bildirib kelganini anglamoqdaman. Bu yaxshi. Bunga qarshi qanday kurashish mumkin? O’zi umuman kurashish shartmi? Hammasi o’z holicha qolaversa bo’lmaydimi? Yoki o’zlikni yo’qotib qo’yamanmi? Balki o’zligimni yo’qotib bo’lgandirman?
Savollar ko’p va bu ancha qiziqarli tuyulyapti o’zim uchun)
@phaziloff
324 viewsedited 18:34
A
