-Кўрдим қизим, кўрдим. У аввал мени тўхтатмокчи бўлиб иккиқ ў | Nmuvahhida

-Кўрдим қизим, кўрдим. У аввал мени тўхтатмокчи бўлиб иккиқ ўлини хавода силкитди, тўхтата олишига ишончи сўнгач жон ҳолатда сени итариб юборди. Ўзиям бошдан оёқ оппоқ кийиниб олганди…Мен ҳам мўъжиза туфайли тўхтадим қизим. Сени уриб юборганимда нима бўларди. Қариган чоғимда...Э тасаввур ҳам қила олмайман.

Сўнг аллақанча пулни кафтимга тутқазди.

-Мана, буларни ол! Ҳеч нарса қилмаган бўлсада, талаба экансан. Бирор кунингга ярар. Мен мингдан-минг розиман. Сен ҳам мендан хафа бўлма!

Бош чайқаб, эътироз билдирар эканман, калима қайтариш билан банд эди. Ахийри тилга кирдим:

-Пулингиз керак эмас! Шу ерда ўтириб битта тиловат қилиб юборсангиз етади.

Унга олис қишлоқдаги ғаройиб опам, унинг онаси ва албатта тушим хақида айтиб бердим. Шундагина хайдовчининг елкалари силкиниб йиғлаётганига эътибор берибман. У овози титраб, Яратганга шукроналар келтирарди...

Хайдовчи ўзимни қўйиб юбормади. Ётоқхонага ўша оқ "Нексия"да қайтдим. Келгунча шукрона айтиб чарчамаган одамга оқ йўл тиладим.

Ўзим ҳам пичирлаб, дуода эдим. Ғайб олами, нариги дунё деган гаплар бор эканда. Уни кўрмадимку! "Бандасидан қайтмаса Худодан қайтсин!" деб кузатган холани эсладим. Наҳотки у мени қутқариб қолди? Қандай? Қанақасига? Балки у кампир бошқадир?Буткул бегонадир? деган жавоби йўқ саволлар гирдобида эдим. Балки фариштадир! Балки умуман бегона бир одамдир. Аммо ким бўлишидан қатъий назар, у хайдовчи айтгандай кетиб қолмаган. Ҳа, ҳеч қаерга кетмаган. У мен билан бирга, ёнимда келаётган эди.

Хаёл билан тўртинчи қаватга кўтарилганимни ҳам билмай қолибман. Хонамга кирар чоғим кимдир чақириб қўлимга хат тутқазди. Қадрдон хаджилдни, номанинг эгасини таниб, шоша-пиша очдим.

“ Яхшимисиз дўхтир қиз? Бугун туғилган кунингиз экан, чин кўнгилдан табриклайман!”

деган ёзув турарди.

(Давоми бор)

2012-й.

Муаззам Иброҳимова