КЎНГИЛ У вақтлар энди олийгоҳга кирган, ўн саккиз ёшли қиз | Nmuvahhida

КЎНГИЛ

У вақтлар энди олийгоҳга кирган, ўн саккиз ёшли қиз эдим.

Қиш таътилига чиқиб уйга борсам , кичик тоғамнинг хотини йиғлаб ўтирибди. Сабабини сўрадим. Онаси қандайдир йиғин қилаётгани ва албатта уч –тўртта хотин- халаж билан бирга боришлари керак экан. Тоғамку руҳсат берибди. Аммо на катта бувим,на холам, ёки овсини бориш ниятлари йўқ эмиш.
Келинойим бизга чегарадош қўшни республикадан келин бўлиб тушган. Раҳматли дадаси анча эрта қазо қилган, қуда хола қудачиликни ўринлатмагани учун бизникилар аразда эди. Унга раҳмим келди. Тавба, шу ерда ҳам одамнинг мавқеи муҳим. Тўғрида, содда, камбағалгина кичик қудадан, ўзига тўқ катта келинойимнинг оналари билан тупроғимиз бир жойдан олинган.
Кун бўйи ўйладим. Қандай ёрдам берсам экан? Барибир менинг айтганимни қилишмайди. Холаларимнинг баҳонаси тайин, катта келинойим калондимоғ, бувимга тишим ўтмайди. Ойим ўша куни касалхонада навбатчи эканлар.
Аммо, кечки таом пайти кўнглимдаги гап бўлди:э. Ойижонимнинг ўзи шу мавзуда гап очди:
- Жон деб борардим қизим. Афсус ишда бўлар эканман. Бир нарса пишириб, сен бирга борақол. Ҳар холда ёлғиз борса қариндошларининг олдида ҳижолат бўлади..

Хурсанд бўлдим. Нима пиширсам экан? Ха топдим. Энг осони пирог. Келинойим ҳам яхши кўради. Ўзининг айтишича у катта бўлган қишлоққа хали табиий газ бормаган, Сурпа-тахтага уста бўлгани билан пишириқларга унча уқуви йўқ эди. Шунинг учун, мен кўзимни юмиб пиширадиган пироглар қанақа чиқишидан қаттий назар мақтаб ерди. Бир соат нари-берисида пишириғим тайёр бўлди.

Саҳарда йўлга тушдик. У вақтда чегаралар хали ёпилмаган, аммо йўлнинг олислиги боис, айтилган вақтда етиб бора олмаймиз деган хавотирда эдик.

… Келинойимнинг онаси ўттизларга чиқиб турмуш қурмаган, руҳий хаста қизи билан бирга яшашарди.
Қишлоқмисан қишлоқда ўзиям, таббий газнинг йўқлиги майли, бирорта таранспорт қатнамайдиган кўчаларидан одам ҳам аранг юра оларкан. Амаллаб кириб бордик.

Қуда хола Биби Сешанба-и Мушкулкушод ўқитаётган эканлар. Бизни кўриб шунақа хурсанд бўлдиларки, қалампирмунчоқ исли бағридан чиқаргиси келмайди. Қизига ҳамроҳ бўлиб келганим учун тинмай дуо қилади. Маросим тугагач бир уй хотинлар олдига бошлади;

-Мана, Манзурамнинг жияни, Тошконда дўхтирликка ўқийди. Қизимни опасидай яхши кўради, роса хурмат қилади. Тарелкадаги тортни шу қиз пиширган.-деб мақтаса бўладими. .

Ҳижолатланаман, қанақа торт? Ёки бу қишлоғдагилар торт кўришмаганмикин? Кампир бир бўлак шакари оз пирогимни тиши йўқ оғзида айлантириб, тинмай илжаярди. ..
Бу холва экан. Келинойимнинг синглиси қўлимдан махкам ушлаб ташқарига судраганида бўларим бўлди. Хозир бир нима қилиб қўйсая? Жиннидан ҳамма нарсани кутиш мумкин. Қўрқиб юзига қарайман. Аммо кайфиятини билиб бўлмайди. Ховлини бир қатор айланиб чиқиб, катта томорқаларининг охирига етганимиздагина тўхтади:

-Аввал бу томонга юрамиз. Ха, нимага рангиз оқариб кетди? Қўрқманг, емайман. Фақат битта иш қиламиз.

У айтган иш нима эканлигини бир оздан сўнг тушуниб етдим.

Ариқлардан сакраб қўшниларникига кирамиз, бировларнинг томоқасидан бошқа ховлига ўтамиз. Ўтиб бўлмаса лой кўчани кезиб яна дарвоза қоқамиз. Очиқ бўлса сўроқсиз бостириб кирамиз. Мен ҳеч нарса қилмайман. Фақат туриб берсам бўлгани.

-Эй менга қараш, мана мани қанақа синглим бор-дўхтир! ТОШКАНЛИК! Қани энди биттанг жинни деб кўр-чи?!. Ҳаммени ётқизиб операция қилиб ташеди!

Гапи тугамай бошқа хонадонга судрайди. Мен қўрқиб тилим танглайимга ёпишиб қолган, аммо бақувват панжаларидан қутула олмайман.

- Э, ўлиб қолишиларинг ҳам мумкин. Санларга буям кам! Қачон қарама болаларинг жиннилаб қочади. Индамесилар...

-Қани энди биттен мани мазхара қилгин! Кооооотта уколи билан ҳаммени тинчитиб ташлемиз. А дўхтир?

Мен уяламан,унинг қўлидан чиқиб кетгим келади. Иложи йўқ.

-Жон дўхтир қиз, яна иккита мени калака қиладиганлар бор. Ўшаларга ҳам сизни кўрсатиб келай, билволишсин бизниям қанақа қариндошларимиз борлигини!

Мен унга хали дўхтир эмаслигимни, талаба эканимни тушунтирмокчи бўламан, қани тушунса.