«Аллоҳга қасамки, агар Қадр кечаси йилнинг фақат бир кечасигагина яширилган бўлса, унга етишиш учун йилнинг ҳар кечасини ибодат билан ўтказган бўлардим. Бунинг олдида ўн кеча нима деган гап?!»
Кундузилари рўза тутасиз, кечалари масжидларда таровеҳлар ўқийсиз, Аллоҳни зикр қиласиз, садақалар берасиз, инсонларга ёрдам қиласиз, у ёқдан буёққа югуриб яхшилик қиласиз ва бир кун битта одам келадида, бир грамм ҳам ҳаракат қилмай, чарчамай, ҳамма савобларингизни олиб кетади...
Одатда ҳеч ҳам ёқтирмаган бир инсонингиз олиб кетади бу савобларингизни. Уни сиз билиб ёки билмасдан ғийбат қилиб қўйган бўласиз!
“Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Жаннатда бир эшик бор. У «Раййон» дейилади. Қиёмат куни ундан рўзадорлар киришади, улардан бошқа ҳеч ким ундан кирмайди. «Рўзадорлар қани?» дейилади. Шунда улар туришади. Улардан бошқа ҳеч ким ундан кирмайди. Улар киргач, у беркитилади. Кейин ундан ҳеч ким кирмайди», дедилар».