Ўрани ким ёпади?
Ким нуқта қўяди бунга
Сизифнинг елкасидаги
Оғир тошни келтиринг
Оғзини маҳкам ёпинг
Юз аср очманг сўнг
Ишонинг ҳеч кимса
Сезмас йўқолганимни.
Мўраламанг ўра ичига
Бирор жон борми деб
Ғам чекиб ўтирманг –
Тирик вужуд йўқ бунда
Кўмилишни истайдиган
Дунёдан беркинишни
Оламдан узилишни
Истайдиган руҳ бор, холос.
Руҳки, исёнлари ошкор бўлмаган
Сиз каби Годони ноумид кутган
Кечиккан ўзгалар яратган
Тақдирини қайта қурмоққа
Жазо топган фақат ўзидан
Вужудидан сирғалиб учган
Само эса қабул қилмаган
Аросатда қолмоқ истамай
Ер остин макон қилган.
Илтимос, ўтманг бефарқ
Минг йилдан сўнг эҳтимол
Руҳим топиб ўзлигин
Кирганида янги вужудга
Сизни топиб албатта
Қўлингизни сиқиб қўяди
Сўнг кўзлари қамашиб
Боққанида чексиз самога
Булутлар ҳам йўл очар унга
Яқинлашар балки худога.
Ҳозир эса ўрани ёпмоқ керак.
Аниф@mittihaqiqatlar
