2021-11-08 23:51:06
Pekinda hozir sovuq. Har kuni talabalardan “暖气来了吗?”deb so’rayman. “Issiqlik tizimi ishladimi” degani bu. Bugundan boshlab keldi. Endi sovuqda qaltiragan do’stlarim, talabalar issiqqina xonalarda o’tirishadi. Mening qadrdon Minzu Daxuedagi uyim esa chang bosgancha bizni kutyapti. O’yinchoqlar xafa holda Sabinani chaqirayotgandek tuyuladi menga. Borgan sari Pekindan, Xitoydan uzoqlashib borayotgandekman. O’rtamizdagi masofa qisqarmay, cho’zilib borayotgandek go’yo. Pekinning nam, sovuq xavosini, yuzni chimchilaydigan shamollarini, ustizlarimni, talabalarni, “shangke qu?”(Darsgami?) deb doim savol beradigan tozalovchi ayi(xola) larni ham sog’indim. Tezgina issiq ovqat yetkizadigan waimaichilar, uzoqdan meni ko’rib kulib yuboradigan, darrov posilkamni olib beradigan kuaidichilarni ham sog’indim. Doim
Odam gavjum G’arbiy darvoza, pishirilgan narsalarning hidi aralashib ketganidan g’alati hid chiqaradigan supermarket Chaoshifa, qator tizilgan meva do’konlari, sizlarni ham sog’indim juda. Aqlim yetadi, hali chegara ochilmaydi, bu bizga bog’liq ham emas, ammo baribir sog’inaverar ekansan odamzod.
368 views20:51