Сен ёқтирган ёмғирлар ёғди, Ойнага урилди видо шитири. Уяси бузилган қушдай руҳимни, Ололмадим уйга киритиб. Босган изларимиз кўлмакка дўнди, Оқчарлоқ мисоли учди нигоҳим. Во ажаб, кўлмакдан нилуфар эмас, Бақалар чиқарди бошини, моҳим. Тўр ташлаб ўтирдим балиқчи чолдай, Бисотимда қолган хўрагим жондир. Тилла балиқнимас, дуридан айри Тутиб қайтаяпман чиғаноқларни. Ҳорғин одимлайман чўлоқ турнадай, Эзилиб ёғмоқда эзғинваш ёмғир. Тешик товоғига тикилиб уйда, Умидвор кутадир қаримсиқ кампир. Бу кампир ўлмади, тинчитмас мени, Борига кўнмаган бу кампир - висол. Гар тирик бўлса у ушбу дунёда, Менинг ҳам тирикдай юрмоғим маҳол. Уйга кириб келдим, яна ғалаён, Кўчага итқитар итдайин хўрлаб. Ё танга кишанла, чиқарма мени, Ё руҳим ол, мана, эй руҳи талаб. Бундай яшамоққа мажол қолмади, Ё куч бер, ёки бу юрагим тинсин. Келгин, кутаяпман, агар келмасанг, Сен ёқтирган ёмғир ёғмасин! Сен ёқтирган ёмғирлар ёғди... Н. Э. апрел, 2020 298 views11:56
