«Onamning deganlari» Kichikligimda onam shunday der edi: «Qizg‘anchiq bo‘lma, nimangki bo‘lsa, do‘stlaring bilan bo‘lish, ammo yoningga faqat konfet olish uchungina keladiganlarni eslab qol. Ular senga do‘st emas».
Qum o‘ynar ekanmiz, shunday der edi: «Agar qum yesang, qorningda muzqaymoq yegani joy qolmaydi!»
Maktabga kuzatar ekan, derdi: «Kelajakda nimani xohlasang, shuni qilish uchun o‘qi, nima qo‘lingdan kelsagina, bajarish uchun emas».
Nimadandir siqilib, yig‘laganimda shunday derdi: «Kimga buncha rahming kelyapti? O‘zinggami? Bo‘lib o‘tgan narsadan xulosa chiqar. Ko‘z yoshlardan esa yuzga erta ajin tushgani qoladi, xolos».
Biror xatoga yo‘l qo‘yganimda derdi: «Xato qilish – bu normal holat. Asosiy masala – xatolar ustida ishlashda».
Onam umr bo‘yi shunday dedi: «Oxirgi narsangni berma, boshqalarga qaram bo‘lma, nimani berolsang, shuni va’da qil, birinchi navbatda o‘zingga ishon».
«Tarbiya-chi?» kitobidan #iqtibos
@Hubbuna — oila qurish, oilaviy muhabbat, baxt va farzand tarbiyasi haqida
