2022-08-17 08:41:47
Hamma tuyg‘ularni qadrlayman. Men tuyg‘u-hislar bilan yashaydigan odamman, chunki.
Ammo hech bir tuyg‘uni vafochalik qadrlamayman.
Men uchun eng qadrli tuyg‘u — vafo.
Bu hisni qanchalar qadrlasam, unga hurmatsizlik qilgan, ya'ni vafosizlik qilgan odamni shunchalik yomon ko‘rib qolaman. Ko‘p martta birovlar bilan do‘stlashganman, oxirida, ularni yomon ko‘rib qolishimga majbur qilishgan..
Shuning uchunmi, ko‘p odamlarga, ikkilanish bilan, gumonsirabroq qaraydigan bo‘lib qolganman. Xuddi vafosizlik qiladigandek tuyulaveradi.
O‘zim, aytganimdek, hissiyotlarni anchagina qadrlovchi odamman. Birovning tabassumi, xursandchiligi uchun o‘z qalbim chil-parchin bo‘layotgan bo‘lsa ham, qo‘limdan kelganini qilaman.
Ammo ular, buni bilishmasa, ne qilmoq kerak..
Oq kema asarida Mo‘min cholga nisbatan: "Oltin hamma joyda sochilib yotsa, qadri qolmaganidek, uning ham jonkuyarligini hech kim qadrlamasdi" qabilida ta'rif keltirilgan.
O‘zimni ba'zida xuddi o‘shandoq his qilib ketaman.
"Bo‘ldi, tamom, endi oldingi men yo‘q, hazilkashroq, samimiy, endi jiddiy odamga aylanaman, tupurdim hissiyotlarga ham" deyman-u, bilmadim.. Bunaqa fitrat menga qayerdan singgan.. Umuman yo‘qotib bo‘lmaydi. Yana ochiq chehra, hazil-huzul, fikr almashish.. Tund qiyofa, kamgaplik.. Uff, bu qiyin.
Jiddiy bo‘lib olisham shunaqa qiyin bo‘ladimi-ya(
Birovning menga ochiq chehra bilan qilgan muomalasiga xuddi shunday javob bermasam, o‘zimni xiyonatkordek his qilaman. Kayfiyati yo‘q odamni kuldirolmasam, o‘zimni xiyonatkordek his qilaman.
Begonalar orasida-ku ancha jiddiyman, telbalikdan yiroq bu xislatim.. Ammo aynan shu xislatim tufayli kekkayib muomala qilguvchi do‘stlar, yaqinlar orasida ham shunday, jiddiy bo‘lishni istab ketaman.
Bunday qilganimda esa, o‘zimni o‘z fitratiga xiyonat qilgan jirkanch shaxsdek his qilaman.
O‘zim bilan chiqisholmay qoldim..
Vafo, muhabbat, do‘stlik, ishonch, samimiylik, mehribonlik.. Hammasi, kitoblarda qolib ketgan, shekilli.
23 views05:41
F
