2022-06-04 07:15:00
Ҳижрий иккинчи йили ражаб ойида содир бўлган сарияда мусулмонлар мушриклардан
икки кишини асирга олишади. Улар Исломдаги энг биринчи асирлар бўлиб, улар
Ҳакам ибн Кайсон ва
Усмон ибн Абдуллоҳ эди.
Ҳакам ўзи кўрган гўзал муомала сабабли мусулмон бўлади ва Исломи гўзал кишилардан бўлиб, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларида қолади ҳамда ҳижрий тўртинчи йили
"Биъри Маъуна" ҳодисасида шаҳид бўлади.
Усмон ибн Абдуллоҳ эса Маккага қайтиб кетади ва ўша ерда кофир ҳолида вафот этади.
Мазкур икки асир мусулмонлар узоқ вақт улар тарафидан азоб ва қийинчилик кўрган Макка мушрикларидан ҳамда мусулмонлар биринчи марта қўлга туширган асирлардан бўлишига қарамай, бу нарса Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг уларга азият беришларига сабаб бўлолмади. Аксинча, улар кечирилди ва ҳурмат кўрсатилди.
Ушбу ҳодисада жуда кўп далиллар бор. Бу ҳолат аввалбошданоқ асирларга нисбатан муносабатда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг сиёсатларини аниқлаштирди. Ваҳоланки, бу ҳолатда мушриклардан нимадир ундиришлари мумкин эди, лекин бу марҳамат сиёсати бўлиб, Пайғамбар алайҳиссаломнинг наздларида унинг ўринбосари йўқ эди...
Зарварақ — тарихнинг олтин саҳифалари
6.5K views04:15