# Til bor – millat bor
ABAD -
[ ابد - doimiylik] eskirgan, kitobiy so‘z
1. So‘ngi yo‘q kelgusi zamon; antonimi -
azal.
2. Abadiy suratda, doimoi.
Ikki narsa bir-biriga abad yo‘ldoshdir,
Biri tig‘dor ayoz bo‘lsa, biri quyoshdir. (Yo. Mirzo)
3. To abad Abadiy suratda, hamisha, umrbod.
Ko‘kragimda yashnar to abad
Hayot taqib qo‘ygan guldasta. (Uygʻun)
