Агар пурсанд, ки шарти адаб бо дӯстон чанд аст? Бигӯй: Бо дӯстони ҳақиқӣ ё маҷозӣ?
Агар пурсанд, ки дӯсти ҳақиқӣ кадом аст? Бигӯй: Он ки дар дӯстии ӯ ҳеч ғаразе тасаввур натавон кард ва аломати инчунин касе он аст, ки дар ӯ панҷ хислат бошад: Аввал, ақл, ки дар сӯҳбати беақл ҳеч хайре набувад, чи акобир гуфтаанд: “Душмани доно беҳ аз нодон дӯст”; Дуюм, некухӯ бошад, ки бо бадхӯ сӯҳбат ба душворӣ муяссар шавад; Сайюм, салоҳи нафс, ки бо муфсиду фосиқ дӯстӣ неку набувад. Ва ҳар ки аз Худой натарсад, аз вай имон натавон бувад; Чаҳорум, қаноат, ки ҳар ки дунё дӯст дораду ҳарис бувад, сӯҳбати ӯ ҳамчун заҳри қотил бошад; Панҷум, ростӣ, ки ҳар ки норосту каҷбоз ва қалб (дигаргун ва вожгуна) бошад, дар дӯстии вай ҳеч роҳат набувад. Барои он ки ҳарчи гӯяд, бар он эътимод натавон кард.
Ҳусайн Воизи Кошифӣ.
Манбаъ: Саҳифаи @fayzigelon
Ба канал ҳамроҳ шавед:
https://t.me/tarbiyai_farzand
