«АЗИЗ ИНСОНИМ»
Ёришиб кетгандек бўлди осмоним,
Қорамтир булутлар рангин тус олди.
Сен келдинг умримга азиз инсоним,
Ҳайратим, жисмимда ҳайратда қолди.
Нигохлар тўқнашиб, бир муддатга жим,
Кўзларим узолмай қолдим кўзингдан.
Ва шу он, бир овоз таралиб майин.
Борлиқ гўзаллашди сенинг сасингдан.
Вужудимни босди ажиб туйғулар,
Сен мени ўзингга қилдинг маҳлиё.
Наҳот! Ушалмоқда умид, орзулар,
Қабул бўлдими ё, мен қилган дуо?!
Чехрангдаги шула ойга ҳам ҳавас,
Зулматим аритган ёруғ нурдирсан.
Сени таърифлашга сўзларим етмас,
Юрагимда унган бебахо гулсан.
Ниятим, қўлларинг тутай умрбод,
Бирга сажда қилсак Роббим, Аллоҳга!
Хўп десанг, иккимиз боғлайлик ҳаёт,
Ҳақ бизни чорласин Кабатуллохга!
Ёмғирли ҳавода, қахва, сен ва мен,
Бахтнинг суратини чизамизми-а?
Юзингга кулгичим хадя этгум кел
Бир-биримизга суянч бўламизми-а?
Кўрганим ўнгимми, ва ё, ширин туш?
Рўё бўлса агар уйғотма мени.
Минг йил яшасам ҳам ўтайин бехуш,
Бир лахза бўлса ҳам йўқотмай сени
Абдумуталиб Эргашалиев
anba: @sherlar
#like_boss
