Ажиб қабристон Қадимда бир қабристон Мавжуд эди хўп улкан, Ки | Jaloliddin Rumiy Aforizmlari📚

Ажиб қабристон

Қадимда бир қабристон
Мавжуд эди хўп улкан,
Кирган киши ҳайратдан
Ёқасин ушлар экан –

Чунки унда тошларга
Берилмас экан ҳеч зеб,
Ёзилганди "бир, икки…"
"Нари борса уч йил" деб!

Дуч келарди нигоҳлар
Бунда ажиб сирларга –
Жуда ошиб борганда
"Беш йиллик умрлар"га…

… Бир кун бу ҳол сирини
Англаёлмай, бир қатор
Шогирдлар Устозидан
Сўраб кўрдилар такрор:

"Бунча кам яшаганлар,
Гўдакларми бу ерда?"
Устоз ўйчан боқиб-ла
Ажиб сабоғин берди:

"Ёзилмаган бу тошга
Инсоннинг тўлган умри,
Бунда ёзилган фақат
Яхшилик қилган умри!"

Юрак-юракка етиб
Борди Устоз сўзлари,
Кейинги васиятдан
Ёшга тўлди кўзлари:

– Мен ўлсам, – дерди Устоз,
Тош қўйманг зийнату зеб,
Қабримга ёзинг фақат
"Туғилдию, ўлди!" деб!

"Эзгулик-ла яшаган
Умрим менинг нолга тенг!
Шу боис, туғилгану
Дарҳол ўлган эди, денг!!!"

Бир шогирд шунда ногоҳ
Жавоб топибди тезда:
"… Унда биз аниқ ўлик
Туғилган эканмиз-да?!"

P.S.: Умрингизни "ўлик" ҳолда ўтказиб юборманг!

@Rumiy_AforizmlariUz /
Ma'nolarning tuganmas jilosi