Мутолаа Мурод Муҳаммад Дўст ИСТЕЪФО (Қиссадан парчалар) Эл | PAYARIQ HAYOTI | Rasmiy kanal

Мутолаа

Мурод Муҳаммад Дўст

ИСТЕЪФО

(Қиссадан парчалар)

Эломонов хотинига яқин бориб, тирсагидан тутди. Кўзларига тик боқди. Сўнг Бинафшахоннинг билагидан ўпмоқчи бўлиб, лаб жуфтлади. Бинафшахон қўлини силтаб тортди. Эломонов бояги алфозда – қадди сал букик, лаблари чўччайганча қолаверди. Алами келди, заррача қадрим йўқ экан-да, деб ўйлади.
Қаддини ростлаган маҳали Бинафшахон даҳлизга чиқиб улгурган эди, ўша ёқдан овози келди:
– Эломонов!
Эломонов индамади.
– Кармисиз, Эломонов?!
Эломонов даҳлизга чиқди. Кўрдики, Бинафшахон курсида ўтириб, этикларини кияётир. Яқинроқ борди.
– Замогини тортишиб юборинг, – деб илтимос қилди Бинафшахон.
Эломонов чўнқайиб ўтириб, Бинафшахон этикларининг занжирқулфини жипслаб беркитди. Лекин занжирқулфдан сал чалғиб, нақ пешонасида тарвайган оёқларни кўрдию бирдан ҳамияти қўзғади, жаҳл билан этик қўнжларини қайтадан очиб ташлади:
– Ўзингиз кийинг! – деди ҳансираб.

***
– Ахир... сизни суйиб олганман, хоним!
Эломонов шу гапни андак араз ва андак ғурур билан, ёниброқ айтди. Лекин ёнгани Бинафшахонга кор қилмади.
– Мен сизга буюм эдиммики... олсангиз? – деди зарда билан.
Эломонов ранжиди, лекин кенглик қилди.
– Энди... эр бўлгандан кейин хотинни олади-да, – деди у. – Хотин тегади, эр олади...

***
Кечқурун янги ишга ўтганидан бери биринчи бор машина миниб қайтди. Очиқ деразадан урилган кечки салқин дилига хуш ёқди. Орқа ўриндиққа ястаниб олиб, кундузги хижолатини унутди. Кайфи чоғ, ўзи яшайдиган кўчага бурилар пайти шофёрига айтди:
– Дудутлатинг, Қулмуҳаммадбой, бизнинг кўчада бола-бақра кўп.
Шофёр кўчага қараб, бола зотини кўрмади. Лекин катталар истаганча топиларди.бошлиғининг ниятини ўзича фаҳмлади, маъқул топди...

(Давоми бор)

@PAYARIQHAYOTI_UZ