Ва ҳар ки рӯи худро ба сӯи Аллоҳ бигардонад ва вай некӯкор бошад, пас, ҳамоно ба дастовезе устувор даст задааст
`Яъне ба ло илоҳа иллаллоҳ´
(Сураи Луқмон, Ояти-22)
Паёмбар саллаллоҳу алайҳи ва саллам:
"Яке аз шумо мӯъмин шуда наметавонад, то он ки хоҳишоти вай тобеъи он чиз нагардад, ки Ман онро овардаам,,
>Ин аз тамоми инқиёд ва ғояти он аст<
Чунин нест; ба Парвардигорат қасам, ки онҳо имон намеоранд, то он ки туро дар ихтилофе, ки дар миёнашон воқеъ шуд, ҳакам кунанд; ва аз он чи ҳукм фармудӣ, дар дили худ тангӣ бознаёбанд ва ба гардан ниҳодан қабул кунанд
(Сураи Нисо, Ояти-65)
ороми қалбҳо
