Бундан ўн йилча аввал, Тошкентнинг бозорларидан бирга ўт кетганда хамма тожирлар бир-бирларига хабардор этиш учун қўнғироқ қила бошлашган эди. Тожирлардан бирига қўнғироқ бўлганда:
"Алло!!! Хожи ака, дўконларга ўт кетди. Хамма келаяпти сиз хам келинг!"
дейилганида гўшакни бошқа тарафидаги овоз эгаси қуйидагича жавоб берган эди:
"Аллохга қасамки мен доимо молимни закотини кечиктирмай бериб келаман шу сабаб иймоним комилки, дўконим Роббимнинг химоясидадир!"
Эртаси куни ёниб кул бўлган дўконларни айланиб юришса, ёнган дўконларни ўртасида том қисми ёниб аммо дўконни асосиси қисмига хеч қандай зарар тегмагалигига гувохи бўлишган эди...
