​​Qachon bu ahvolga kelib qolganingni bilmaysan. Tug'ilganingd | Mahin's World

​​Qachon bu ahvolga kelib qolganingni bilmaysan. Tug'ilganingdan senda shu la'natlangan hissiyotlar bordek.

Avvaliga urinasan, yeqilasan, yana o'rningdan turib davom etasan. Atrofingda "yengilma, sen qila olasan" deyishadi. Bu gal ham zarba olasan. O'zingcha umid deb o'ylaganing hech narsa bo'lib chiqadi.
Keyin ko'nib yashash kerakligini tushunasan.

Sen dangasa emassan, shunchaki senda kuch qolmagan. Kuching yetmaydi.
Daxshatli qorong'uda o'zingni yo'qotib qo'yayotgan paytingda bir kun kichik, mittigina yorug'lik yo'lingdan chiqadi.
Endi kichik bo'lsa ham nimadir bor deb o'ylaysan.
Yo'q. U ham o'chadi. Yo'qolib qoladi u ham.

Yana kimsasizlikdasan.
Sendagi bori, barcha chiroqlar o'chib qolgan.
So'ngida o'zing va "o'sha" hayol qoladi yana.

(20% personally da yozdim. Do not send me negativity)

Men: @CarrotReads