No_45 Ниҳоят мижози кетгач Феруза опа Раънога юзланди... -нечук мени йўқлаб қолдинг? Боланг қани? -кичигини боғчага гаплашдим вақтинча... -ҳаётинг тинчми?-деди Феруза уни синиққан юзига қараб... Раъно лабини тишлади...рўй рост биринчи марта ёрилди... -хўп Элнур сени севмаса нега сендан яширинча юради? Феруза опани гапидан Раъно елка қисди... -опа уни мен билан яшаш нияти йўқ! -бекорларни айтибсан...яшагиси келмаса пешонанггача етаклаб келарди...у нимадандир аламзада ва аламини шу йўл билан олаяпти! -опа сизга бир гап айтаман...фақат онт ичасиз ҳеч кимга айтмасликка!-деди Раъно қатъий... Феруза ўша он нима эшитишини таҳмин ҳам қилмаганди...эшитиб ёқа ушлади... -эсинг жойидами Раъно! -мен ўғилли бўлишни истайман! -қурбон берибми?-деди Феруза тутоқиб...нима деса ҳам Раъно фикридан қайтадиганга ўхшамагач секин унга боқди... -мендан нима истайсан? Раъно жилмайди... -эримга жўнатиш учун шундай кўриниш ясангки токи дунёга келтирган онам ҳам танимасин! Феруза ўрнидан туриб унга яна бир бор боқди... -аминмисан Раъно шу тўғри йўл эканлигига! Раънони кўзлари ҳиссиз боқди.. -мутлақ аминман! Давоми эртага окшомда @ibratli_sozlar 2.5K views18:04
