2023-03-13 18:43:34
Muhammad Siddiqning o'zidan shu she'rini eshitganman ilk bor. Kulgu ko'tarilgandi o'shanda davrada. Kulgu-ku, ko'tarilgandiya, lekin hamma bilardi she'rning asil tuyumini. Xullas, shoir tug'ilgan kuni ekan, salomat bo'lsin. Adabiyot ko'p narsa umidvor bugunning yoshlaridan.
* * *
SHOIR
Xohlagan rangimga bo‘yayman kunni,
axir menam bitta telba musofir –
oppoq qog‘ozlarni qoralab, tunni
ichib ketayotgan qop-qora shoir.
Qaysi ma’shuqaning kumush tushidir
halitdan to‘kilgan qora sochlarim?
Yulduzlar o‘shadir, ufqlar o‘shadir –
alvon kafanlarim, qon og‘ochlarim.
Endi fasllarning nag‘masi yolg‘on,
tuslanmam, so‘nguncha zulmat piligi!
Loyimga qorilgan qop-qora yovg‘on,
qoraygan qumg‘onda pishgan iligim.
Haqning arkonidan quvilgan malak –
ayol ko‘kragidan toshgan azobman,
men – achchiq masallar to‘qigan malay,
qoyadan tashlangan o‘sha Ezopman.
Mung‘ayib qaytadi bukri qushlarim
ko‘lmakdagi oyning aksiga qarab.
Balki berayotir so‘yloq tishlarim
ichimdagi shayton turqidan darak?
Tepamda taqiq bor, tegramda ta’qib,
o‘qchib talpinaman, o‘pib suyaman!
Tong otar murdamni burchakka siqib,
shungami oriqman, qoqshol suyakman.
Sudrayman, qo‘ynimga qisilgan shamol,
uxlayman boshimga bulutni to‘shab.
Kitob orqalayman, yuragim – hammol,
ammo haydab borar o‘zimni eshak.
Yoki toshbaqaman, kosamdagi ruh
Gulxaniy dovotin qatliga tushgan
va yo osmon bilan tuzolmasdan sulh,
qafasda ezilgan yapaloqqushman.
Ismimni unutib, goho shoshilinch
jismim tugaguncha keladi yechgim.
Tiyra nigohimda oqargan ilinj,
qora ko‘zlarimga qarolmas hech kim.
Salom, farishtalar, oqlar, assalom!
Sizga nuqsim yuqmas, olmang xavotir!
Bu dunyo oppoqdir, men esa hamon
qop-qora shoirman, qop-qora shoir.
M. S.
@nomsiz_nomalar
1 view15:43
X
