Шайх Муҳаммад Али Ҳошимӣ мефармояд:والعبارة الثانية : لا يجوز أن يقال في الله تعالى (معصوم) أو (له العصمة) أو (لا عصمة إلا لله ولرسوله) ونحو هذه التعابير الخاطئة في جنب الله تعالى فإن (العصمة) إنما يوصف بها من يمكن أن يتأتى منه الخطأ أو المخالفة.
Ибораи дуввум: дар ҳаққи Аллоҳ ﷻ ҷоиз нест ин, ки гуфта шавад ӯ маъсум (маҳфуз аз гуноҳ) аст, ё ин, ки (ъисмат мар-урост), ё (ъисмате нест магар аз барои Аллоҳ ва расулаш), ва амсоли ин таъбироти хато ва нозсазо дар ҳаққи Аллоҳ Таъоло (ҷоиз нест гуфтан). Ба таҳқиқ, ки (ъисмат) ро васф карда мешавад бар касе, ки эҳтимоли хато ва мухолифат сар задан аз у бошад.
فالرسول الكريم يوصف بأنه (معصوم) أو (له العصمة) ، لأنه في حقيقته بشر، يمكن أن يقع منه الخطأ أو المخالفة بمقتضى البشرية التي خلقه الله عليها،
Пас Расул ﷺ ро васф карда мешавад ба ин, ки у маъсум (ҳифзшуда аз гуноҳ) аст ё ин, ки (ъисмат мар-урост), зеро дар асл у башар аст, ва эҳтимол дорад, ки у ба хато ё мухолифат воқеъ гардад, ба муқтазои инсоние, ки Аллоҳ уро дар он халқ кардааст.
إلا أن الله سبحانه قد أحاطه بحفظه وخصه بعنايته ووقايته، حفظاً ورعاية لذات النبي الكريم وسلامة وصيانة لشرعه ودينه من الإلتباس والإشتباه.
Магар ин, ки Аллоҳ ﷻ Паёмбар ﷺ ро аз ҳама ҷиҳат дар таҳти ҳифз ва ъинояти худ маҳвуз гардонидааст (аз саҳву хато), ва бо ъиноят ва виқоят (ҳифз)-и худ уро махсус гардонидааст, ҳифз ва риъоят нисбати Набии Акрам ﷺ, ва саломату сиёнат (муҳофизат) ба шариъату дини у аз норавшани ва иштибоҳ.
الشيخ عبد الفتاح أبو غدة كما عرفته، ص96 .
----------------------------------------------------------------------
Обуна шавед @alhanafiya
