Уни бир неча йилдан бери биламан. У бошқача бола. Далли - ғулли. Юзи кулиб туради, ичи тўла дард. Ҳисларини бекитиб ўтирмайди. Қувончини ҳам қайғусини ҳам самимий ифода этади. Дўпписининг остида ғиж- ғиж ақл. Шундай китобхон фарзандларимиз кўпайгани сари, миллатнинг келажаги борасида хавотиринг камаявераркан...
Дўппили афанди ҳикоясини кўриб шу хулосага келдим.
