Шу саҳнада томошабин кинодаги ситуацияга қўшилиб мега ноқулайликни, саспенсни хис қилади. Тишингни тишингга қўйиб томоша қиласан. Энг қизиғи саҳнада қийноқ, қон, бақир чақир, қўрқитадиган музыкаям йўқ, фақат сўзлар ўйини. Хуллас атмосфера қизияпти. Буни хамма билади, лекин Майор Хеслстром бошиданоқ хамма нарсадан хабардор бўлиб ўзини ўлжаларини ўйинчоқ қилиб устидан нагло кулиб ташлайди. Биладики қопқонга катта каламушлар тушган ва уларни ушлаш ҳам унчалигам осон бўлмайди.
Бўлди хози споил бўп кетади. Воқеа нима билан тугашиям қизиқ. Эхх, шедевр. Тарантино гений.
Кўрмаганлар бор бўса, уят.
