Кўнглимни сўрайсан,
Ҳа, кўнглим бордир—
Дунёни сиғдирган,
Сени сиғдирган,
Бошдан оёққача бус-бутун юрак.
Менинг топинганим ўшаку ахир,
Энди бу дунёлар менга не керак.
Ишқимни сўрайсан,
Ҳа, ишқим бордир—
Хув, ўша одамга
жон кирар маҳал
чалинган мусиқадан ажралган наво.
Мен унинг сеҳри-ла яна қайтадан
Яратиб олгайман бошқа бир дунё.
Фақат сўрамайсан,
Сўрай олмайсан.
Менинг яна битта азобим бордир—
Яратган яратган, эй, тенгсиз дилдор,
Ҳижронга эврилган умр йўлимда—
Менинг сен сиғмаган пешонам ҳам бор.
Нажмиддин Эрматов
