2023-01-03 21:09:31
Oʻzimiz haqimizda ikki ogʻiz:
Bizning jamiyatda qiz bola boʻlib tugʻulish shaxsga ikki barobar bosim yuklaydi. OTM ga kirishi uchun birgina imkoniyat, agar u qoʻldan boy berilsa turmush. Uning dunyoqarashi qiziqishlari bilan hech kim hisoblashib ham oʻtirmaydi. 18 ga toʻldimi tamom. Turmushga berish kerak. 20-22 yoshdan oshganlarga nisbatan “oʻtirib qolgan”, “qolib ketgan” iboralarining qoʻllanishi kishini gʻazabiga oʻynaydi(shaxsan meni gʻashim keladi).
Uning uchun standart kasblar roʻyxati mavjud: tikuvchilik, oshpaz eng koʻp erkinlik berilganlarga nasib qiladigan oʻqituvchilik va yana bir nechta yoʻnalishlar xolos. Muhandis, texnolog, IT mutaxassisi va yoki boshqa jamiyatning muhim boʻgʻini sanalgan sohalarda qizlarni juda kam.
Nega bunday? Jamiyatimiz nega ayollarga bu qadar zulumkor. Axir dinimiz ayollar ulugʻlaydi. Biz nima sababki, bu ahvolga kelib qolganmiz. Har bir insonga qachondan shaxs sifatida qarashni boshlaymiz? Qachon?
Islom qonunlarini bahona qilib qizlarni 18 ga toʻlib-toʻlmay uzatamiz. Dinning nafsimizga yoqgan qonunlarinigina ado etamiz. Gʻarbdan misol keltirishsa, “dod, kofirlarni ta’limotlarini bizga targʻib qilma”deymizku oʻzimiz dinning mohiyatiga amal qilmaymiz. Muqaddas kitobimiz ham “OʻQI” kalomi ila boshlanganini unutamiz.
Bunday saviyasiz va “qotil” jamiyatdan charchaganlar esa feminizm ga ergasha boshlashadi. Yoʻq biz unga ham qoʻymaymiz. Feminizmning ham ijobiy taraflarini tushunish uchun izlanib koʻrmaymiz. Ularni ham kofirga chiqaramiz. Na dinni, na dunyoning ilmini bilmaymiz. Chalamullaning chala shogirdi boʻlib uning qoʻllarini oʻpib “tavof” qilaveramiz. Biz shunaqamiz!
45 viewsedited 18:09
𝓓
