2022-07-11 07:02:06
#қора_жоду.(3-қисм)
Бу сафарги ҳангомага унақа қаттиқ кулгу кўтарилмади... Тўрдаги икки рус жимгина ароқ кетидан газакка қўл чўзишди...
Икром ўрнидан қўзғолди, Наби ака ўғилларидан бирига имо қилди, у ҳам шошиб ҳожатхона йўлагига сув тайёрлаш учун шошилди.
Узун хожатхонага элтувчи йўлак ҳам райҳон-жамбилларга, атиргулларга тўлалиги Икромнинг завқини келтирди. Райҳонни кафтида эзиб, узоқ ҳидлади. "Ҳовли ҳам чиройли ва файзли экан, худди онам яшаган пайтдаги уйимизга ўхшайди" деб ҳаёл суриб туриб, пардаси кўтарилган ёруғ дераза ортидаги Саидага кўзи тушиб қолди.
Ойнага қараб-қараб сочини тараётган қиз кўзига "пари" лардек кўриниб кетди. Меҳмонхона тарафга дарров кўз ташлади, йигитлар кўринмайди. Қизга узоқ тикилиб қолди.
Саида сочларини ўриб, турмаклади, рўмолини ўрамоқчи бўлди. Ҳозиргина қўйган жойи мана шу курсининг усти эди, аланглаб қидирди. Қаттиқ чайқалишдан турмакланган сочи бузилиб, яна белига тушди. "Уфф" деб бошқатдан узун сочларининг учига ўрим сола бошлади.
Кўриб турган манзараси Икромнинг юрак уришини тезлаштирар, пардалари кўтарилиб турган уй ичидаги чиройли қиз хушини ўғирлаган эди.
Қайсидир лаҳзада Саиданинг кўзлари деразага тушди. Йўлакдаги шарпа дарров ғойиб бўлди.
Ичкарига кирган Икромбой ҳаммага жилмайиб қаради. Яна жойига бориб ўтираркан, учинчи таом- ош дастурҳонга тортилди.
- Манга жуда ёқиб қолдингиз, сиз билан бир Иссиқкўлга бориб дам оладиган экан, ман ҳамма курортларга борганман, фақат Иссиқкўлгина юртимни эслатгани учунми, жуда ёққан. Борасизми, юринг десам?!...
Умри бўйи ташвишлардан бўшаб, курорт нима билмаган одам- Наби аканинг кўзлари чарақлаб кетди.
Шу куни меҳмонлар алламаҳалгача ўтиришди. Тўғрироғи Икромнинг кетгиси келмади, мезбоннинг қўйиб юборгиси. Аҳийри Набиака меҳмоннинг қўлларини маҳкам тутди:
-Икромжон, сизга роса меҳрим тушди, бугун кеч бўлди, билиб турибман юртингизни соғингансиз, шу очиқ айвонга чиройли қилиб жой солиб берамиз, Самарқанднинг юлдузли осмонини кўриб маза қилиб ухлайсизлар, "йўқ ичкари қулайроқ" десангиз ичкарига ўрин солинади. Меҳмонхонадек шароити йўқ-ку, лекин бунисиям ўзига яраша- деди...
Икром ҳам жон деб рози бўлди.
Армани ва икки рус ташқарига чекиш учун чиқишди. Йигитлар ичкаридан Саида узатиб турган кўрпачаларни таший бошлашди.
-Сизларни ҳам безовта қилдикми?!- деди кўзлари билан қизни кузатиб турган Икром.
- Ҳа, айтганча, бу Саида қизим, яккаю ягонам- деди ота меҳмонга таништирган бўлиб.
Саида бошини кўтариб, салом берди, рўпарасидаги одам ҳам унга қараб жилмайди.
Давоми бор...
Muallif : Ummu Zaynab Ummu
Muallif nomini öchirmang
1.2K views04:02