2020-12-22 23:11:37
Baʼzida miyyangga toʻsatdan qanaqadir oʻylar, fikrlar, xulosalar kela boshlaydi. Oʻtmishingda sodir boʻlgan qaysidir voqea-hodisa haqida oʻy surasan. Oʻzi nega bu haqida oʻylayapman deb oʻzingga oʻzing savol berasan...
Hoʻsh, senga ham shu holat tanishmi?
Kel, oʻylab koʻramiz, nega bunaqa: Umring davomida juda koʻp informatsiya va vaziyatlarga duch kelasan, oʻsha vaziyatlarning yoki ichkarisida yoki tashqarisida boʻlasan. Ikkala holda ikki xil taassurot olasan. "Ota-onani qadrini ota yoki ona boʻlganingda bilasan" - deyishadi. Mutlaq haq gap! Toki, farzandli boʻlib, unga tarbiya berib, voyaga yetkazmaguningcha "vaziyatdan tashqarida" boʻlasan. Farzanding betobligida tunlarni mijja qoqmay, bedor oʻtkazasan. Jigargoʻshangning qornidan oʻpib, labing bilan qitiqlaganingda qiqirlab kulishini kuzatib, tili chiqqanida - birinchi marta "dada" - "oyi" deganida, yura boshlaganida sendan ortiq baxtli odam boʻlmaydi bu dunyoda. Kosangdagi goʻsht tomogʻingdan oʻtmaydi - bolangga ilinasan. Farzanding birinchi marta maktabga ketayotganida kuzatib qoʻyishga chiqib ortidan ancha vaqt turib qolasan.. Ana shundagina biroz tushunib yetasan ONA qanday zotligini.
Farzanding oʻqimishli, dunyoqarashi keng, sogʻlom, jamiyatda oʻz oʻrniga ega inson boʻlib yetishishishi, farovon hayot kechirishini istaysan. Qoʻshimcha kurslarga qatnashtirasan, sportga yoʻnaltirasan. Koʻproq pul topish uchun tinim bilmay ishlaysan. OTAlarga ham qiyin ekanligini, tushunib yetasan...
Farzanding ulgʻaygach birinchi marta
senga gap qaytarganida, baqirganida(hatto u haq, sen esa nohaq boʻlganingda ham) oʻzingning ota-onangga ovozingni koʻtarganlaring yodingga tushadi... Bir muncha koʻproq narsani tushunib yetasan.
Biroq, bu hali hammasi emas..
Ota-ona aslida kim ekanligini, ular senga qanchalik kerak ekanligini ular vafot etganlaridan keyingina anglab yetasan. Baʼzi bir qilgan va qilmagan ishlaring uchun pushaymon yeysan.
Chuqur oʻyga botasan...
P.s: Xulosa oʻzingdan
@filozofo
67 viewsedited 20:11