da esa... Bu insonga munosib emasligidan, uni aldagani uchun b | Extirosli xikoyalar Va zapallar

da esa... Bu insonga munosib emasligidan, uni aldagani uchun bir kun ogir jazo kutib turganini har lahza xis etardi. Ikki oycha yashagandan keyin ortiq bu azoblarga dosh bera olmasligini tushundi. Sobir erta tongda turganda yonida bir nimalar yozilgan, bir parcha qozog turardi. Tezda olib oqiy boshladi: Sobir aka men ketyabman. Men sizga loyig emasman. Ziyoda. Sobir hech nimani tushunmay soqmoq yolga yugurdi. Adirga yetmasdan Ziyodaga yetib oldi. - Toxta azizam qayoqqa ketyabsan? - Ortiq chidolmayman ketishim kerak! -dedi Ziyoda. - Sani hafa qilib qoydimmi? - Yoq Sobir aka sizdan bir umur minnaddorman. - Unda nega ketyabsan ahir baxtli yashayabmiz-ku? - Ketmasam bolmaydi, iltimos yolimni tosmang. - Mayli togda yashab zerikkan bolsang, aylanib kelaqo yaqinlaringni korib kel sanga ruhsat beraman. - Yoq man qaytmayman. - Unda sababini aytib ket, mani savollar ichida qoldirma? - Iltimos mandan buni soramang. Man sizga munosib emasman! - Mayli ketaver, ammo qaytib kel. Bolmasa ozim izlab topaman! - Bolmasa eshitingggg! Man siz oylaganday pok ayol emasman. Osha kuni dugonalarim emas, bir nechta yigitlar mani bu yerga tashlab ketgan edi. Chunki man bu yerga ular bilan kelib ularni konglini hushlaganmannnn... -Ziyoda baqirib yiglab yubordi. - Ha man shunday yaramasman, sizni mehrizga munosib emasman. Ortiq sizni aldagim yoq. Agr lozim topsayz talogimni bering... -dedi. Sobir bu gaplardan keyin qotib qolgan edi. Ziyoda Sobirdan hech qanday sado chiqmagandan keyin yolida davom etdi. Qaytib orqasiga qaramadi... Oradan ikki yil otdi. Ziyoda kattakon restaranning oshxonada. Qolida rezena perchatka, oldida partuk qoli-qoliga tegmay idish-tovoq yuvmoqda. - Ziyoda mana bularni ham yuvib qoy. -oshpaz ayol bir dunyo yuqsiz idish-tovoq olib kelib Ziyodani yoniga qoydi. - Hop boladi! -Ziyoda bundan xafa emas, aksincha mamnun. U endi togri halol yashashni organgan. Tanasini sotib 100 ming topgandan, halol ishlab topgan 10 somi totliroq ekanini tushungan. - Kimsiz bu yerda nima qilyabsiz? -dedi, oshpaz yordamchisi. Ziyoda oz ishi bilan bant, oshxonaga kim keladi, kim ketadi ularga etibor bermaydi. - Siz kimsiz ozi? -yana osha savol. - Ziyodaaa! -bu osha oshxonaga kirgan kishining ovozi. Ziyoda bu tanish ovozni eshitib idish yuvishdan toxtadi. Xayajon bilan ortiga ogrildi. Qarshisida chiroyli kastum-shim kiygan. Soqol moylovi olingan. Judayam kelishgan kishi qarab turardi. - Sobir aka! -naxot osha darvesh sifat Sobir akam shu bolsa. Ziyoda hayrt tola kozlarini tikib turardi. - Ziyoda kim bu kishi? -dedi oshpaz ayol. - Uni eriman! -dedi oshpaz ayol qarab jilmayib. - Bolangni otasi shu kishimi? -dedi oshpaz ayol. Ziyoda koz yoshini yashirmay bosh chayqadi. Sobir asta Ziyodani koz yoshini artib, song bag`riga bosdi... (TAMOM) Muallif: -