ИСТИХОРА НАМОЗИ Истихора – луғатда «яхшиликни талаб қилиш » д | 🌱 Barini Boricha

ИСТИХОРА НАМОЗИ

Истихора – луғатда «яхшиликни талаб қилиш » деган маънони билдиради.
Истихорада банда Аллоҳ таолодан энди қилмоқчи бўлаётган ишида яхшиликни талаб қилади. Ҳар бир муҳим иш олдидан истихора қилиш суннат амаллардандир.

Бир киши совчи бўлмоқчи бўлганда ёки сафарга чиқиш олдидан ёки бир муҳим ишда қоим бўлишни ирода қилганида истихора қилиш, яъни шу ишга киришишдан олдин Аллоҳ таолодан яхшиликни сўраши лозим бўлади.

Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам айтадилар: «Аллоҳга истихора қилиши Одам боласининг саодатидандир. Аллоҳ қазо қилган нарсага рози бўлиши Одам боласининг саодатидандир. Аллоҳга истихора қилишни тарк қилиши Одам боласининг бахтсизлигидандир. Аллоҳ азза ва жалла қазо килган нарсага ғазаб қилиши Одам боласининг бахтсизлигидандир» Имом Аҳмад ўзининг «Муснад»ида келтирди. 1460.

Истихорада икки ракъат нафл намоз ўқилади, сўнгра қуйидаги дуо ўқилади:

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَخِيرُكَ بِعِلْمِكَ، وَأَسْتَقْدِرُكَ بِقُدْرَتِكَ، وَأَسْأَلُكَ مِنْ فَضْلِكَ الْعَظِيمِ، فَإِنَّكَ تَقْدِرُ وَلَا أَقْدِرُ، وَتَعْلَمُ وَلَا أَعْلَمُ، وَأَنْتَ عَلَّامُ الْغُيُوبِ، اللَّهُمَّ إِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّ هَذَا الْأَمْرَ خَيْرٌ لِي فِي دِينِي وَمَعَاشِي وَعَاقِبَةِ أَمْرِي، - عَاجِلِ أَمْرِي وَآجِلِهِ -، فَاقْدُرْهُ لِي وَيَسِّرْهُ لِي، ثُمَّ بَارِكْ لِي فِيهِ، وَإِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّ هَذَا الْأَمْرَ شَرٌّ لِي فِي دِينِي وَمَعَاشِي وَعَاقِبَةِ أَمْرِي، - عَاجِلِ أَمْرِي وَآجِلِهِ -، فَاصْرِفْهُ عَنِّي وَاصْرِفْنِي عَنْهُ، وَاقْدُرْ لِيَ الْخَيْرَ حَيْثُ كَانَ، ثُمَّ أَرْضِنِي بِهِ.

Маъноси: “Эй Аллоҳ, Сенинг илминг билан Сендан яхшилик сўрайман. Сенинг қудратинг билан Сендан қодирлик ва улуғ фазлингни сўрайман. Сен (ҳар нарсага) қодирсан, мен қодир эмасман. Сен (ҳар нарсани) билувчисан, мен билмайман. Сен ғайбни билувчисан. Аллоҳим, агар мана шу қилмоқчи бўлган ишим динимда, ҳаётимда, ишларимнинг оқибатида, дунё ва охиратимда мен учун яхши бўлса, уни менга насиб этгин ва осон қилгин. Сўнг уни менга баракотли қилгин. Агар мана шу ишим динимда, ҳаётимда, ишларимнинг оқибатида, дунё ва охиратимда мен учун ёмон бўлса, мендан уни узоқлаштир, қаерда бўлса ҳам, мен учун яхшиликни тақдир қилгин ва мени ундан рози этгин”.

Дуодаги «ҳазал амро» деган жумлага келганда, киши қилмоқчи бўлган ишини қалбига келтирсин. Сўнгра пок жойда, таҳоратли ҳолда қиблага юзланиб ухласин.

Киши истихора қилганидан кейин қалбига келган нарсада, яъни қалби мойил бўлган ишда давом этсин. Агар қалби бирор нарса томон мойил бўлмаса (ёришмаса, интилмаса), истихорани етти кунда етти марта такрорлайди. Аллоҳ таолонинг иродаси ила ўқиган намозининг ва қилган дуосининг баракотидан унга бўлган яхшилик албатта зохир бўлади.

Агар киши ҳажга сафар қилишни ирода этса, ҳажнинг ўзи учун истихора қилмайди. Балки сафарнинг вақтини қачон тайин қилишга истихора қилади, яъни қай пайт ҳаж учун сафарга чиқишида хайр борлигини қалбига солишини Аллоҳ таолодан сўраб, истихора қилади.

САВОБ УМИДИДА ДЎСТЛАРИНГИЗГА ҲАМ УЛАШИНГ!!! АЛЛОҲ РОЗИ БЎЛСИН!!!

Бошқаларга ҳам юборинг!
Улашувчи ҳам амал қилганлик савобини олади, Ин Ша Аллоҳ!


Албатта яқинларингизга ҳам юборинг

➥Линкни босиб "НАМОЗ ВАҚТЛАРИ" каналига обуна бўлинг!
https://t.me/joinchat/9M77tm9gvy8wMDEy
https://t.me/joinchat/9M77tm9gvy8wMDEy