شربَ عبد الله بن عمر ماءً بارداً، فبكى فاشتد بكاؤه. فقيل له: | Асарҳоӣ солиҳин..!✍️
شربَ عبد الله بن عمر ماءً بارداً، فبكى فاشتد بكاؤه.
فقيل له: ما يبكيك؟
*قال: ذكرت آية في كتاب الله عز وجل: {وحيل بينهم وبين ما يشتهون}*
*قال: فعرفت أن أهل النار لا يشتهون شيئاً إلا الماء البارد، وقد قال الله عز وجل: {وَنَادَى أَصْحَابُ النَّارِ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَنْ أَفِيضُوا عَلَيْنَا مِنَ الْمَاءِ أَوْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَهُمَا عَلَى الْكَافِرِينَ (50)}*
Абдуллоҳ ибни амр оби хунукро нӯшид пас гиря кард гиряаш шадийду сахт шуд ( яъне сахт гиря кард ) пас барояш гуфта шуда чи туро ба гиря овард? Гуфт: ёд кардам оятеро дар китоби Аллоҳи Азза ва ҷалла.
{وَحِيلَ بَيْنَهُمْ وَبَيْنَ مَا يَشْتَهُونَ}
Ва манъ карда шуд дар байнашон ва байни он чи ки онҳо мехоҳанд.
المختصر في تفسير :
٥٤ - ومُنع هؤلاء المكذبون من الحصول على ما يشتهونه من ملذات الحياة، ومن التوبة من الكفر والنجاة من النار، والعودة إلى الحياة الدنيا،
Ва манъ карда шуданд ин дуруғшуморандагони ( рӯзи қиёмат яъне ин кофироне ки ба рӯзи қиёмат ва ба азоби Аллоҳ бовар надоштанд ) ба расидани он чи ки мехоҳанд онро ин кофирон аз лазатҳои зиндаги ва аз куфр баргаштан ва наҷот ёфтан аз оташ ва баргаштан ба сӯи зиндагии дунё яъне ин кофирон ба хотире манъ карда шуданд ки инҳо дар он гуна шакке буданд ки инҳоро ба шак андохта буд инҳо шак мекарданд рӯзи зинда шудани баъд аз маргро ва ба фурӯ омадани азоб бар инҳо аз ин рӯ Аллоҳ инҳоро наҷот надод аз оташи дӯзах ва инҳоро манъ кард аз ин ки ба хостаҳои худ бирасанд.
Ибни амр гуфт: донистам ки аҳли оташ яъне дузахиён ғайр аз оби хунук дигар чизе намехоҳанд ва ҳамоно гуфт Аллоҳ Азза ва ҷалла:
{وَنَادَىٰ أَصْحَابُ النَّارِ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَنْ أَفِيضُوا عَلَيْنَا مِنَ الْمَاءِ أَوْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللهُ ۚ قَالُوا إِنَّ اللهَ حَرَّمَهُمَا عَلَى الْكَافِرِينَ}
(الأعراف 50:7).
Ва садо мезананд фарёд
мекунанд аҳли дӯзах ба аҳли биҳишт ин ки ба мо об бирезед ё ин ки бирезед аз он чи ки рӯзи дода аст Аллоҳ ба шумо ( биҳиштиён дар ҷавоби талаби дузахиён ) мегӯянд ҳамоно Аллоҳ ҳаром гардонида аст он ду ( чизро яъне об ва аз он чи ки Аллоҳ ба мо рӯзи дода аст ) бар кофирон.....
Аз-зуҳд аз имом Аҳмад (саҳ:1055)
الزهد للإمام أحمد (١٠٥٥)
