Бир тренд тарихи
Twitter’да “шул” олмоши трендга чиқиб кетибди. Унинг мазмунини билсангиз керак – “ҳа, шундай, тўғри” маъносида “шул” деб жавоб бериб қўйишади. “Шул” анча кенг тарқалганини Telegram’да ҳам кўриб турибман: саволларимга “шул” деб жавоб берадиганлар кўпайиб қолган. Оддий “шу” ўрнига “шул” дейиш кўпчиликка қизиқ туюлган шекилли, ўзнет фольклоридан мустаҳкам ўрин олибди.
Анча ойлар олдин “шул”нинг тарихини ёзмоқчи эдим, лекин эриш туюлганди. Ҳозир у тренд бўлганини кўриб, балки ёзиш мумкин деб ўйлаб қолдим. Қолаверса, “шул”нинг мода бўлишига асосий сабабчи Нурбек Алимов бўлишига қарамай, муаллифи (аниқроғи, виртуал оламга олиб кирган одам) мен бўламан. Буни ҳеч ким билмаса керак. Кеч бўлса ҳам мақтаниб қўяй.
Филологияда бир домламиз бор эди. Исмини келтирмайман. Сурхондарёлик қўнғиротлардан эди. Жуда содда, самимий, беғубор инсон эди. Шевасида гапирганида ора-сирада жуда кулгили шева сўзлари чиқиб қоларди, роса кулиб, такрорлаб юрардик. Масалан, бирор нарса ҳақида гаплашиб турганимизда фикримизни маъқулламоқчи бўлса, “шул, шул” деб қўярди.
Филологияда тор доира танишлар ўзаро ҳазиллашиб юравериб, тилим ўрганиб қолганди. Интернетдаги танишлар билан гаплашганда ҳам беихтиёр “шул” деб қўядиган бўлдим. Бу сўз Нурбекка ёқиб қолиб, у ҳам ишлата бошлади ва тез орада ҳаммаёқни “шул”чиларга тўлдириб ташлади.
Хуллас, мана шунақа қилиб қўнғиротларнинг шевасидаги бир олмош Twitter трендига чиқиб кетди.
Дарвоқе, бир янгилик бор. Туркманистонлик бир блогер каналим гуруҳига қўшилиб қолганди, бир кун ичида у ҳам “шул-шул”лаб қолди. “Шул” энди жаҳон интернетини забт этадиган кўринади.
@AsanovEldar
